1. Home page
  2. Search items

Η τοποθεσία του χωριού Μαργαρίτα είναι προς τις επάνω της Εδέσσης βουνοκορφές. Βορεινά του χωριού υπάρχει παλαιό φρούριο, «κάστρο», το οποίον εκτείνεται επί βραχώδους κορυφής αποτόμου προς δυσμάς και απροσίτου. Οι κάτοικοι του παληού Πότσεπ είναι ειρηνικοί και φιλόνομοι ζώντες μάλιστα χωρίς χωροφύλακα. Το χωριό έχει 35 σπίτια και 250 περίπου κατοίκους διατηρούντας την πατριαρχική οικογενειακή παράδοσι. Η επιτροπή τοπονυμίων, προ ετών, μετωνόμασε το Πότσεπ εις Μαργαρίτα, πληροφορηθείσα από τους κατοίκους του το ωραίο έθιμο που προαναφέραμε και που έχει ως εξής: Προ πολλών ετών, ίσως τετρακοσίων και πλέον, εζούσε εκεί μια πανέμορφη Ελληνοπούλα ξακουσμένη για την αρχοντιά και την ωμορφιά της εις όλη την περιφέρεια. Την έλεγαν Μαργαρίτα και ήταν το καμάρι όλων των χωριών της Εδέσσης. Τότε οι επιδρομές των τουρκικών αποσπασμάτων εις τα χωριά αυτά ήσαν συχνές. Εμάζευαν οι Τούρκοι τα ωραιότερα κορίτσια και τα τραβούσαν σκλάβες για τα σουλτανικά χαρέμια. Η ευμορφιά της Μαργαρίτας έφθασε μέχρι των ανθρώπων, που ήσαν απεσταλμένοι, για το «ξεδιάλεγμα» των κοριτσιών και μια ημέρα ένα τουρκικό απόσπασμα έφθασε στο χωριό, με σκοπό να αρπάξη και την πανέμορφη Μαργαρίτα. Ήταν Μεγάλο Σάββατο και όλοι οι κάτοικοι ετοιμάζονταν για τη Λαμπρή. Ένας απ’ τους Τούρκους εβρήκε την κοπέλλα στη βρύση και εκεί την κατεδίωξε, αλλ’ αυτή τον εσκότωσε με μια πέτρα. Το απόσπασμα εφρύαξε και θέλησε να την πιάση. Η Μαργαρίτα όμως εβγήκε στα ψηλά του χωριού, στον μεγάλο βράχο, κοντά στο κάστρο. Αλλά κι εκεί την έφθασε το απόσπασμα. Τότε έκανε το σταυρό της και εφώναξε: Δεν πρόφθασα η άμοιρη να ζήσω ως αύριο, να φάω κόκκινο αυγό. Και ρίχτηκε στο βάραθρο. Από τότε ο βράχος αυτός λέγεται βράχος της Μαργαρίτας και από τότε όλοι οι κάτοικοι του χωριού, μαζί με άλλους που έρχονται από τα γύρω μέρη πηγαίνουν κάθε δεύτερη μέρα του Πάσχα στο βράχο και ρίχνουν στο κενό του, από ένα κόκκινο αυγό, για να είναι πάντα αναπαυμένη η ψυχή της Μαργαρίτας

Η τοποθεσία του χωριού Μαργαρίτα είναι προς τις επάνω της Εδέσσης βουνοκορφές. Βορεινά του χωριού υπάρχει παλαιό φρούριο, «κάστρο», το οποίον εκτείνεται επί βραχώδους κορυφής αποτόμου προς δυσμάς και απροσίτου. Οι κάτοικοι του παληού Πότσεπ είναι ειρηνικοί και φιλόνομοι ζώντες μάλιστα χωρίς χωροφύλακα. Το χωριό έχει 35 σπίτια και 250 περίπου κατοίκους διατηρούντας την πατριαρχική οικογενειακή παράδοσι. Η επιτροπή τοπονυμίων, προ ετών, μετωνόμασε το Πότσεπ εις Μαργαρίτα, πληροφορηθείσα από τους κατοίκους του το ωραίο έθιμο που προαναφέραμε και που έχει ως εξής: Προ πολλών ετών, ίσως τετρακοσίων και πλέον, εζούσε εκεί μια πανέμορφη Ελληνοπούλα ξακουσμένη για την αρχοντιά και την ωμορφιά της εις όλη την περιφέρεια. Την έλεγαν Μαργαρίτα και ήταν το καμάρι όλων των χωριών της Εδέσσης. Τότε οι επιδρομές των τουρκικών αποσπασμάτων εις τα χωριά αυτά ήσαν συχνές. Εμάζευαν οι Τούρκοι τα ωραιότερα κορίτσια και τα τραβούσαν σκλάβες για τα σουλτανικά χαρέμια. Η ευμορφιά της Μαργαρίτας έφθασε μέχρι των ανθρώπων, που ήσαν απεσταλμένοι, για το «ξεδιάλεγμα» των κοριτσιών και μια ημέρα ένα τουρκικό απόσπασμα έφθασε στο χωριό, με σκοπό να αρπάξη και την πανέμορφη Μαργαρίτα. Ήταν Μεγάλο Σάββατο και όλοι οι κάτοικοι ετοιμάζονταν για τη Λαμπρή. Ένας απ’ τους Τούρκους εβρήκε την κοπέλλα στη βρύση και εκεί την κατεδίωξε, αλλ’ αυτή τον εσκότωσε με μια πέτρα. Το απόσπασμα εφρύαξε και θέλησε να την πιάση. Η Μαργαρίτα όμως εβγήκε στα ψηλά του χωριού, στον μεγάλο βράχο, κοντά στο κάστρο. Αλλά κι εκεί την έφθασε το απόσπασμα. Τότε έκανε το σταυρό της και εφώναξε: Δεν πρόφθασα η άμοιρη να ζήσω ως αύριο, να φάω κόκκινο αυγό. Και ρίχτηκε στο βάραθρο. Από τότε ο βράχος αυτός λέγεται βράχος της Μαργαρίτας και από τότε όλοι οι κάτοικοι του χωριού, μαζί με άλλους που έρχονται από τα γύρω μέρη πηγαίνουν κάθε δεύτερη μέρα του Πάσχα στο βράχο και ρίχνουν στο κενό του, από ένα κόκκινο αυγό, για να είναι πάντα αναπαυμένη η ψυχή της Μαργαρίτας

This item is provided by the institution :
Academy of Athens   

Repository :
Archives of Proverbs and Popular Legends of the Hellenic Folklore Research Centre, Academy of Athens   

see the original item page
in the repository's web site and access all digital files of the item*
use
the file or the thumbnail according to the license:
CC BY-NC-ND 4.0 GR
Attribution-NonCommercial-NoDerivatives
CC_BY_NC_ND



Η τοποθεσία του χωριού Μαργαρίτα είναι προς τις επάνω της Εδέσσης βουνοκορφές. Βορεινά του χωριού υπάρχει παλαιό φρούριο, «κάστρο», το οποίον εκτείνεται επί βραχώδους κορυφής αποτόμου προς δυσμάς και απροσίτου. Οι κάτοικοι του παληού Πότσεπ είναι ειρηνικοί και φιλόνομοι ζώντες μάλιστα χωρίς χωροφύλακα. Το χωριό έχει 35 σπίτια και 250 περίπου κατοίκους διατηρούντας την πατριαρχική οικογενειακή παράδοσι. Η επιτροπή τοπονυμίων, προ ετών, μετωνόμασε το Πότσεπ εις Μαργαρίτα, πληροφορηθείσα από τους κατοίκους του το ωραίο έθιμο που προαναφέραμε και που έχει ως εξής: Προ πολλών ετών, ίσως τετρακοσίων και πλέον, εζούσε εκεί μια πανέμορφη Ελληνοπούλα ξακουσμένη για την αρχοντιά και την ωμορφιά της εις όλη την περιφέρεια. Την έλεγαν Μαργαρίτα και ήταν το καμάρι όλων των χωριών της Εδέσσης. Τότε οι επιδρομές των τουρκικών αποσπασμάτων εις τα χωριά αυτά ήσαν συχνές. Εμάζευαν οι Τούρκοι τα ωραιότερα κορίτσια και τα τραβούσαν σκλάβες για τα σουλτανικά χαρέμια. Η ευμορφιά της Μαργαρίτας έφθασε μέχρι των ανθρώπων, που ήσαν απεσταλμένοι, για το «ξεδιάλεγμα» των κοριτσιών και μια ημέρα ένα τουρκικό απόσπασμα έφθασε στο χωριό, με σκοπό να αρπάξη και την πανέμορφη Μαργαρίτα. Ήταν Μεγάλο Σάββατο και όλοι οι κάτοικοι ετοιμάζονταν για τη Λαμπρή. Ένας απ’ τους Τούρκους εβρήκε την κοπέλλα στη βρύση και εκεί την κατεδίωξε, αλλ’ αυτή τον εσκότωσε με μια πέτρα. Το απόσπασμα εφρύαξε και θέλησε να την πιάση. Η Μαργαρίτα όμως εβγήκε στα ψηλά του χωριού, στον μεγάλο βράχο, κοντά στο κάστρο. Αλλά κι εκεί την έφθασε το απόσπασμα. Τότε έκανε το σταυρό της και εφώναξε: Δεν πρόφθασα η άμοιρη να ζήσω ως αύριο, να φάω κόκκινο αυγό. Και ρίχτηκε στο βάραθρο. Από τότε ο βράχος αυτός λέγεται βράχος της Μαργαρίτας και από τότε όλοι οι κάτοικοι του χωριού, μαζί με άλλους που έρχονται από τα γύρω μέρη πηγαίνουν κάθε δεύτερη μέρα του Πάσχα στο βράχο και ρίχνουν στο κενό του, από ένα κόκκινο αυγό, για να είναι πάντα αναπαυμένη η ψυχή της Μαργαρίτας
Άγνωστος συλλογέας
Άγνωστος συλλογέας (EL)
Παραδόσεις
Ήπειρος, Τσαμαντάς
1938
Academy of Athens
Archives of Proverbs and Popular Legends of the Hellenic Folklore Research Centre, Academy of Athens
Εφημ. Καθημερινή, 24 - Απρίλιος 1938
Text
Greek
https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el
http://hdl.handle.net/20.500.11853/291503



*Institutions are responsible for keeping their URLs functional (digital file, item page in repository site)