Η ιστορία που διηγηθήκαμε (Ανήμερα το Πάσχα όλο το χωριό απολείτουργα πήρε τα βιολιά και βγήκε στο πλατύ τ’ αλώνι να γλεντήση τη χαρά της ημέρας. Στο χορό πλέκεται η όμορφη παπαδοπούλα μαζί με τους νέους και νέες του χωριού. Τρεις γενίτσαροι αρπάζουνε τη παπαδοπούλα και φεύγουν. Ο παπάς αφήνει το διάβασμα του ευαγγελίου, ζώνεται τ’ άρματά του και τους κυνηγά. Χυμάει με λύσσα και τον αφανισμό στον πρώτο φέρνει απ’ αυτούς. Μα ήταν τρεις και τόνε ρίξανε. Μαζί του πήγε και η παπαδοπούλα που βαρέθηκε στη συμπλοκή. Βλ. σελ. 55 – 56 λεπτομέρειες), γίνηκε πριν από 400 χρόνια στο Φρέμι, ή Φιρίγγιο. Στο μέρος που έπεσε ο παπάς και θάφτηκε, δώθηκε τ’ όνομα «Παπάζ Μεζερί» που πάει να πη «παπαδίσιο μνήμα». Για το χωριό υπάρχει ετούτη η πληροφορία. Μαζί με τον παπά του πέθανε και το χωριό. Στη θέση του σήμερα θα βρης κομμάτια από τούβλα σπασμένα και ριχμένα δώθε, κείθε. Είν’ ένας θλιβερός μάρτυρας μιας διαλυμένης παρουσίας.

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---