Ην βασιλεύς τις έχων ώτα τράγου και αχώρ κατά την κεφαλήν, υσχύνετο δε να υπάγη προς τον κουρέα ίνα ξυρισθή. Το πάθημά του διηγηθή εις φρέαρ, παρά το φρέαρ εφύτρωσε κάλαμός τις, ήτις σειομένη παρά του ανέμου απήχει ταύτα εν είδει επωδού: Ήdαgη ένας βασιλές είχε τράγινου αφτί κι κασσίδα ςτην κουρφή, ντρέποdαgη να bα ξουρστή. Πήγε του πη μές του πγάδ’, φύτρωσ’ ένα καλαμάκ’, του φυσούσι τ’ αγεράκ’ κέλεγι του καλαμάκ: «Η βασιλές μας η καλός πώχε τα πουλλά φλωριά, έχει τράγινου αφτί κι κασσίδα στην κουρφή».
This item is provided by the institution :
Academy of Athens
Repository :
Archives of Proverbs and Popular Legends of the Hellenic Folklore Research Centre, Academy of Athens