Μια φορά οι Καλυμνιώτες εκάθουντανε στην ακρογιαλιά μ’ ένα Τούρκο κι επαινούσανε τον αρχάγγελο ντους. «Εμάς ο αρχάγγελος μας είναι θαματουργός, εμάς ο αρχάγγελος μας είναι θαματουργός». Και τόσα κι άλλα τόσα. Ακούει τους ο αγάς και δεν μιλεί. Στην υστεργιά τώσε λέει : «Σαν είναι, μωρέ, εσάς ο αρχάγγελος σας ετσά θαματουργός, δα τον πέψω δέκα λίρες κι άνεν πάνε δα το πιστέψω κι εγώ πως είναι θαματουργός». Βγάνει ο αγάς δέκα λίρες, βάνει τοις σ’ έναν κουτάκι, γράφει κι ένα γραμματάκι, βάνει το μέσα στο κουτί κι απόι ρίχνει το κουτί στη θάλασσα. Κάθουνε αυτοί στην ακρογιαλιά και θωρούνε το κουτί και ντρετώνει για τον αρχάγγελο. Θωρούν το και ποκωλώνει και χάνεται. Ερχίξανε αυτοί πάλι την κουβέντα κι εξεγνοίασανε. Μιαν κοπανιά έκενά που καθόντανε θωρούνε πάλι το κουτί κι εγιάγερνε οπίσω κι έρχεται κι αρράσει ομπρός στα πόδια ντους. Πιάνουν το κι ανοίγουν το και βρίσκουνε μέσα ένα γραμματάκι. Διαβάζουν το και τως ήλεγε : «Επήραμε το δώρον σου, αγαδικο, και σ’ ευχαριστούμε. Ο Θεός να σου τα πληθαίνει.» Επήρανε οι καλόγεροι τσι λίρες κι γράψανε κεινονά το γραμματάκι και το γιαγείρανε οπίσω. Ο αγάς, να το δη εξετάσθηκε και τώσε λέει ντελόγο : «Και εγώ Χρισθιανός και τα παιδιά μου και τα ΄γγόνια μου». Και βαφτίζονται κιόλας όλοι και γίνουνται Χριστιανοί

Μια φορά οι Καλυμνιώτες εκάθουντανε στην ακρογιαλιά μ’ ένα Τούρκο κι επαινούσανε τον αρχάγγελο ντους. «Εμάς ο αρχάγγελος μας είναι θαματουργός, εμάς ο αρχάγγελος μας είναι θαματουργός». Και τόσα κι άλλα τόσα. Ακούει τους ο αγάς και δεν μιλεί. Στην υστεργιά τώσε λέει : «Σαν είναι, μωρέ, εσάς ο αρχάγγελος σας ετσά θαματουργός, δα τον πέψω δέκα λίρες κι άνεν πάνε δα το πιστέψω κι εγώ πως είναι θαματουργός». Βγάνει ο αγάς δέκα λίρες, βάνει τοις σ’ έναν κουτάκι, γράφει κι ένα γραμματάκι, βάνει το μέσα στο κουτί κι απόι ρίχνει το κουτί στη θάλασσα. Κάθουνε αυτοί στην ακρογιαλιά και θωρούνε το κουτί και ντρετώνει για τον αρχάγγελο. Θωρούν το και ποκωλώνει και χάνεται. Ερχίξανε αυτοί πάλι την κουβέντα κι εξεγνοίασανε. Μιαν κοπανιά έκενά που καθόντανε θωρούνε πάλι το κουτί κι εγιάγερνε οπίσω κι έρχεται κι αρράσει ομπρός στα πόδια ντους. Πιάνουν το κι ανοίγουν το και βρίσκουνε μέσα ένα γραμματάκι. Διαβάζουν το και τως ήλεγε : «Επήραμε το δώρον σου, αγαδικο, και σ’ ευχαριστούμε. Ο Θεός να σου τα πληθαίνει.» Επήρανε οι καλόγεροι τσι λίρες κι γράψανε κεινονά το γραμματάκι και το γιαγείρανε οπίσω. Ο αγάς, να το δη εξετάσθηκε και τώσε λέει ντελόγο : «Και εγώ Χρισθιανός και τα παιδιά μου και τα ΄γγόνια μου». Και βαφτίζονται κιόλας όλοι και γίνουνται Χριστιανοί
see the original item page
in the repository's web site and access all digital files of the item*
use
the file or the thumbnail according to the license:
CC BY-NC-ND 4.0 GR

Attribution-NonCommercial-NoDerivatives
CC_BY_NC_ND



Μια φορά οι Καλυμνιώτες εκάθουντανε στην ακρογιαλιά μ’ ένα Τούρκο κι επαινούσανε τον αρχάγγελο ντους. «Εμάς ο αρχάγγελος μας είναι θαματουργός, εμάς ο αρχάγγελος μας είναι θαματουργός». Και τόσα κι άλλα τόσα. Ακούει τους ο αγάς και δεν μιλεί. Στην υστεργιά τώσε λέει : «Σαν είναι, μωρέ, εσάς ο αρχάγγελος σας ετσά θαματουργός, δα τον πέψω δέκα λίρες κι άνεν πάνε δα το πιστέψω κι εγώ πως είναι θαματουργός». Βγάνει ο αγάς δέκα λίρες, βάνει τοις σ’ έναν κουτάκι, γράφει κι ένα γραμματάκι, βάνει το μέσα στο κουτί κι απόι ρίχνει το κουτί στη θάλασσα. Κάθουνε αυτοί στην ακρογιαλιά και θωρούνε το κουτί και ντρετώνει για τον αρχάγγελο. Θωρούν το και ποκωλώνει και χάνεται. Ερχίξανε αυτοί πάλι την κουβέντα κι εξεγνοίασανε. Μιαν κοπανιά έκενά που καθόντανε θωρούνε πάλι το κουτί κι εγιάγερνε οπίσω κι έρχεται κι αρράσει ομπρός στα πόδια ντους. Πιάνουν το κι ανοίγουν το και βρίσκουνε μέσα ένα γραμματάκι. Διαβάζουν το και τως ήλεγε : «Επήραμε το δώρον σου, αγαδικο, και σ’ ευχαριστούμε. Ο Θεός να σου τα πληθαίνει.» Επήρανε οι καλόγεροι τσι λίρες κι γράψανε κεινονά το γραμματάκι και το γιαγείρανε οπίσω. Ο αγάς, να το δη εξετάσθηκε και τώσε λέει ντελόγο : «Και εγώ Χρισθιανός και τα παιδιά μου και τα ΄γγόνια μου». Και βαφτίζονται κιόλας όλοι και γίνουνται Χριστιανοί

Λιουδάκη, Μαρία
Λιουδάκη, Μαρία (EL)

Παραδόσεις

Κρήτη, Μεραμβέλλο, Λατσίδα


1938




Αρ. 1162 Β, σελ. 39 – 41, Μ. Λιουδάκη, Μεραμβέλλο, Λάτσιδα, 1938

Text

Greek




*Institutions are responsible for keeping their URLs functional (digital file, item page in repository site)