Η ζαργάνα, προς χαράν του Σακκά, ενεφανίσθη και πάλιν την πέμπτην απογευματινήν της Παρασκευής 26ης Σεπτεμβρίου (παρέβαλε προς παλ. Ημερολόγιον). Πρώτος όστις είδε ταύτην βεβαίως ήτο ο θρησκόληπτος Σακκάς, όστις εκ της χαράς του, άνευ προσοχής ήρπασεν ένα καμάκι, του οποίου οι αχαλοί ήσαν σχεδόν άχρηστοι και δια να τυχούσης εκεί λέμβου επετέθη κατά της ζαργάνας με μένος και της κατάφερε το πρώτον πλήγμα, αλλά δεν την εκράτησεν. Ο ψαράς όμως ο Κωνσταντίνος Δελεπόρτας η Ξουδαβλάκης, με έναν καλον καμάκι της κατάφερε το δεύτερον πλήγμα και την εκράτησεν. Εγωιστής όμως ην, ούτε μερίδιον έδωσεν εις τον άγιον Βησσαρίωνα, αλλά ούτε ήθελε να την πωλήση εις τους κατοίκους και απέστειλεν αυτήν εις Λευκάδαν προς ιχθυοπώλην χονδρικής πωλήσεως. Φαίνεται όμως ότι ίσχυσαν αι ευχαί και κατάραι του Σακκά και επεστράφη οπίσω την επομένην και εγένετο ανάρπαστος υπό των Βαθυσάνων, προς οκτώ δραχμάς τη λίτρα. Ήτοι ο Κώστας έλαβον κάτι παραπάνω από ότι εζήτησεν από τον ιχθυοπώλην του. Αλλά και πάλιν ουδέν μερίδιον δια τον άγιον. Η ζαργάνα καθαρά, δηλ. άνευ εντοσθίων εζύγιζε 39 λίτρας. Όλα ομάς τα διαδραματιζόμενα εγώ δεν τα είδα ούτε την ζαργάναν εγεύσθην, διότι ήμην απησχολημένος με την έναρξιν του υδραυλικού ελαιοπιεστηρίου μας. Και τώρα κοινή συζήτησις μεταξύ των θαμώνων των καφενείων είναι, εάν ο Άγιος εχολώθη, εάν η ζαργάνα θα ξαναεμφανισθή και ποιόν ημερολόγιον θα παραδεχθή;

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---