1. Home page
  2. Search items

Μια βολά όλο το Φανάρι ήταν θάλασσα κι’ εκεί που είναι σήμερα το Καστρί ήταν νησί και κάουνταν ο βασιλιάς. Κάποτε μπήκε. Κάποτε μπήκ’ ο διάολος μέσ’ στην κοιλιά τση βασίλισσας και την κούναε. Έμαθ’ ο βασιλιάς πως στου Σούλι, είν’ ένας καλόερος, ο άϊ Δονάτος που με τα λόγια του Χριστού κάνει θιάματα κι’ έστειλ’ ένα δούλο να τον παρακαλέση νάρθη. Εις τη Γλυκή ο δούλος πάει με τη βάρκα, κι αποκεί κύλλησε με τα ποδάργια. Ο Άγιος είπε του δούλου να φύη και θα πάη μοναχός του. Κατήφκε ο δούλος πήρε τη βάρκα κι έφυγε. Ο Βασιλιάς τον μάλλωσε που δεν έκατσε να τον πάρη με στη βάρκα. Την άλλη μέρα νάτος ο Άγιος καβάλλα στο μουλάρι. Περβάταε την κορφή το νερό. Πιάνει ο Άγιος την γυναίκα και τη χτυπάει με μια βέτσα από το κεφάλι και στα κάτον. Ο διάολος από μέσα χούγιαζε κι έσκουζε. Χτυπώντας, χτυπώντας, ο διάολος κατήφκε και μαζώχκε στο δάχτυλο το μικρό του ποδαριού. Μια του δίνει με το σκεπάρνι και πέρα το δάχτυλο με το σαϊτάνι. Ο Βασιλιάς θέλει να δώκει στον Άγιο πολλά δώρα. Ο Άγιος του γύρεψε να του δώκη τη θάλασσα από τη Σπλάντζα, από την Παραμυθιά. Την ξέρανε και την έκαμε στεργιά. Οι Φαναρίστοι έχουν οργή από τον Άϊ Δονάτο που τσ’ έδωκε τέτοιον κάμπον και δεν τόφκιαναν μια εκκλησία. Γιαυτό δουλεύουν και δεν προκόβουν

Μια βολά όλο το Φανάρι ήταν θάλασσα κι’ εκεί που είναι σήμερα το Καστρί ήταν νησί και κάουνταν ο βασιλιάς. Κάποτε μπήκε. Κάποτε μπήκ’ ο διάολος μέσ’ στην κοιλιά τση βασίλισσας και την κούναε. Έμαθ’ ο βασιλιάς πως στου Σούλι, είν’ ένας καλόερος, ο άϊ Δονάτος που με τα λόγια του Χριστού κάνει θιάματα κι’ έστειλ’ ένα δούλο να τον παρακαλέση νάρθη. Εις τη Γλυκή ο δούλος πάει με τη βάρκα, κι αποκεί κύλλησε με τα ποδάργια. Ο Άγιος είπε του δούλου να φύη και θα πάη μοναχός του. Κατήφκε ο δούλος πήρε τη βάρκα κι έφυγε. Ο Βασιλιάς τον μάλλωσε που δεν έκατσε να τον πάρη με στη βάρκα. Την άλλη μέρα νάτος ο Άγιος καβάλλα στο μουλάρι. Περβάταε την κορφή το νερό. Πιάνει ο Άγιος την γυναίκα και τη χτυπάει με μια βέτσα από το κεφάλι και στα κάτον. Ο διάολος από μέσα χούγιαζε κι έσκουζε. Χτυπώντας, χτυπώντας, ο διάολος κατήφκε και μαζώχκε στο δάχτυλο το μικρό του ποδαριού. Μια του δίνει με το σκεπάρνι και πέρα το δάχτυλο με το σαϊτάνι. Ο Βασιλιάς θέλει να δώκει στον Άγιο πολλά δώρα. Ο Άγιος του γύρεψε να του δώκη τη θάλασσα από τη Σπλάντζα, από την Παραμυθιά. Την ξέρανε και την έκαμε στεργιά. Οι Φαναρίστοι έχουν οργή από τον Άϊ Δονάτο που τσ’ έδωκε τέτοιον κάμπον και δεν τόφκιαναν μια εκκλησία. Γιαυτό δουλεύουν και δεν προκόβουν

This item is provided by the institution :
Academy of Athens   

Repository :
Archives of Proverbs and Popular Legends of the Hellenic Folklore Research Centre, Academy of Athens   

see the original item page
in the repository's web site and access all digital files of the item*
use
the file or the thumbnail according to the license:
CC BY-NC-ND 4.0 GR
Attribution-NonCommercial-NoDerivatives
CC_BY_NC_ND



Μια βολά όλο το Φανάρι ήταν θάλασσα κι’ εκεί που είναι σήμερα το Καστρί ήταν νησί και κάουνταν ο βασιλιάς. Κάποτε μπήκε. Κάποτε μπήκ’ ο διάολος μέσ’ στην κοιλιά τση βασίλισσας και την κούναε. Έμαθ’ ο βασιλιάς πως στου Σούλι, είν’ ένας καλόερος, ο άϊ Δονάτος που με τα λόγια του Χριστού κάνει θιάματα κι’ έστειλ’ ένα δούλο να τον παρακαλέση νάρθη. Εις τη Γλυκή ο δούλος πάει με τη βάρκα, κι αποκεί κύλλησε με τα ποδάργια. Ο Άγιος είπε του δούλου να φύη και θα πάη μοναχός του. Κατήφκε ο δούλος πήρε τη βάρκα κι έφυγε. Ο Βασιλιάς τον μάλλωσε που δεν έκατσε να τον πάρη με στη βάρκα. Την άλλη μέρα νάτος ο Άγιος καβάλλα στο μουλάρι. Περβάταε την κορφή το νερό. Πιάνει ο Άγιος την γυναίκα και τη χτυπάει με μια βέτσα από το κεφάλι και στα κάτον. Ο διάολος από μέσα χούγιαζε κι έσκουζε. Χτυπώντας, χτυπώντας, ο διάολος κατήφκε και μαζώχκε στο δάχτυλο το μικρό του ποδαριού. Μια του δίνει με το σκεπάρνι και πέρα το δάχτυλο με το σαϊτάνι. Ο Βασιλιάς θέλει να δώκει στον Άγιο πολλά δώρα. Ο Άγιος του γύρεψε να του δώκη τη θάλασσα από τη Σπλάντζα, από την Παραμυθιά. Την ξέρανε και την έκαμε στεργιά. Οι Φαναρίστοι έχουν οργή από τον Άϊ Δονάτο που τσ’ έδωκε τέτοιον κάμπον και δεν τόφκιαναν μια εκκλησία. Γιαυτό δουλεύουν και δεν προκόβουν
Μουσελίμης, Σπ.
Μουσελίμης, Σπ. (EL)
Παραδόσεις
Θεσπρωτία, Παραμυθιά
1938
Academy of Athens
Archives of Proverbs and Popular Legends of the Hellenic Folklore Research Centre, Academy of Athens
Αρ. 1365, σελ. 392, 20, Σπ. Μουσελίμης, Παραμυθιά, 1938
Text
Greek



*Institutions are responsible for keeping their URLs functional (digital file, item page in repository site)