Ο Άγιος Σώζος βαστά gατζόνα. Ήταν τζοbαν'ς. Μικρός άγιος, αλλά θαματουργός. Μια φορά κάdαν δυο Ρωμνιοί κι' ένας Τούρκος. Καθόνταν και τρώγαν. Λέγ' τότ' οι Ρωμνιοί : - Μικρός ο άγιος Σώζος, μα θαματουργός. - Εγώ, λέει ο Τούρκος, να πά να πάρω τη gαdήλα κι' έκανε να βγή απ' τη bόρτα, δεν ήβλεπε, στραβώθηκε. Τότε γυρίζ' και λέει : - Άγιο Σώζο, σώσε με, να ιδώ το φώς μου και θα σου φέρνω κάθε χρόνο έναν τενεκέ λάδ' κι' ένα κουρbάν'. Και βάζ' μια λίρα στο καdήλι απάν' κι' είδε το φώς του και κάθε χρόνο έφερνε το λάδ' και το κουρbάν!
This item is provided by the institution :
Academy of Athens
Repository :
Archives of Proverbs and Popular Legends of the Hellenic Folklore Research Centre, Academy of Athens
Populated place
