Ο Τίμιος Σταυρός, όντεν είναι τση χάρις του, φεύγει από 'σπέρας απού τον Ψηλορείτη και πηαίνει 'ς τον Κουλούκουνα. Μα ποιός άξιος να τόνε 'δή, φαίνεται μια φωθιά μεσοδόκι κι αυτή 'ναι ο τίμιος σταυρός, μα δεν βαστά πολλή ώρα. Ότι προφτάξης να του ζητήξης την ώρ' απού φαίνεται, σου το δίδει η χάρι του. Μια φορά μια γραί τον είδενε και του 'πενε : τίμιε σταυρέ μου και πέψε μου χίλια ... Δεν επρόφταξένε να πή “ριάλια” και ο τίμιος σταυρός τση 'πέψενε αχείληα κ' εκρεμαστήκανε σαν του γαϊδάρου. (Εκ Πρινέ Μυλοποτάμου).

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---