Το μοναστήριον είχεν επίσης πολλά αμπέλια το κρασί το πουλούσε η καλόγρια στην “κρασοπλή” για λογαριασμόν του μοναστηριού. Το μοναστήριον διαλύθηκε όταν κατεστράφη και η Κοτίτσα από τους Τούρκους. Κατά την διάλυσιν οι μοναχοί έκρυψαν τους θησαυρούς του εις θέσιν “Θεοτόκος” Πλατανούσσης. Κατά την παράδοσιν ο θησαυρός βρισκεται προς το πηγάδι κοντά στον γκρεμό και επικοινωνει δι' υπογείου στοάς με τον εκεί ευρισκόμενον ναόν. Ο θησαυρός “βρίσκεται μέσα σ' ένα χάλκινο καζάνι και δίπλα του σ' ένα όμοιο καζάνι είναι φίδια. Αλλοίμονο όμως στην περιφέρεια και σ' αυτόν που θα σκάψει,αν αντί του θησαυρού ανοίξη το καζάνι με τα φίδια.” Τον βασικό θησαυρόν του μοναστηριού έκρυψαν εις θέσιν Άγιος Νικόλαος Καρυδέας “ανάμεσα στις δυό πετρούλες που πρωτοβαρεί (ανατέλει ο ήλιος)”. Κατ' άλλην εκδοχήν ανάμεσα σε δυό δένδρα αναολικώς του ναού της Αγίας Τριάδος των Πιστιανών Άρτης και κατά την τρίτην εκδοχήν, την οποίαν παραδέχονται και ως πιθανωτέραν, ο θησαυρός εκρύθη εις την “στέρναν” (υδαταποθήκην) του μοναστηριού.

Το μοναστήριον είχεν επίσης πολλά αμπέλια το κρασί το πουλούσε η καλόγρια στην “κρασοπλή” για λογαριασμόν του μοναστηριού. Το μοναστήριον διαλύθηκε όταν κατεστράφη και η Κοτίτσα από τους Τούρκους. Κατά την διάλυσιν οι μοναχοί έκρυψαν τους θησαυρούς του εις θέσιν “Θεοτόκος” Πλατανούσσης. Κατά την παράδοσιν ο θησαυρός βρισκεται προς το πηγάδι κοντά στον γκρεμό και επικοινωνει δι' υπογείου στοάς με τον εκεί ευρισκόμενον ναόν. Ο θησαυρός “βρίσκεται μέσα σ' ένα χάλκινο καζάνι και δίπλα του σ' ένα όμοιο καζάνι είναι φίδια. Αλλοίμονο όμως στην περιφέρεια και σ' αυτόν που θα σκάψει,αν αντί του θησαυρού ανοίξη το καζάνι με τα φίδια.” Τον βασικό θησαυρόν του μοναστηριού έκρυψαν εις θέσιν Άγιος Νικόλαος Καρυδέας “ανάμεσα στις δυό πετρούλες που πρωτοβαρεί (ανατέλει ο ήλιος)”. Κατ' άλλην εκδοχήν ανάμεσα σε δυό δένδρα αναολικώς του ναού της Αγίας Τριάδος των Πιστιανών Άρτης και κατά την τρίτην εκδοχήν, την οποίαν παραδέχονται και ως πιθανωτέραν, ο θησαυρός εκρύθη εις την “στέρναν” (υδαταποθήκην) του μοναστηριού.
δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*
χρησιμοποιήστε
το αρχείο ή την εικόνα προεπισκόπησης σύμφωνα με την άδεια χρήσης :
CC BY-NC-ND 4.0 GR

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα
CC_BY_NC_ND



Το μοναστήριον είχεν επίσης πολλά αμπέλια το κρασί το πουλούσε η καλόγρια στην “κρασοπλή” για λογαριασμόν του μοναστηριού. Το μοναστήριον διαλύθηκε όταν κατεστράφη και η Κοτίτσα από τους Τούρκους. Κατά την διάλυσιν οι μοναχοί έκρυψαν τους θησαυρούς του εις θέσιν “Θεοτόκος” Πλατανούσσης. Κατά την παράδοσιν ο θησαυρός βρισκεται προς το πηγάδι κοντά στον γκρεμό και επικοινωνει δι' υπογείου στοάς με τον εκεί ευρισκόμενον ναόν. Ο θησαυρός “βρίσκεται μέσα σ' ένα χάλκινο καζάνι και δίπλα του σ' ένα όμοιο καζάνι είναι φίδια. Αλλοίμονο όμως στην περιφέρεια και σ' αυτόν που θα σκάψει,αν αντί του θησαυρού ανοίξη το καζάνι με τα φίδια.” Τον βασικό θησαυρόν του μοναστηριού έκρυψαν εις θέσιν Άγιος Νικόλαος Καρυδέας “ανάμεσα στις δυό πετρούλες που πρωτοβαρεί (ανατέλει ο ήλιος)”. Κατ' άλλην εκδοχήν ανάμεσα σε δυό δένδρα αναολικώς του ναού της Αγίας Τριάδος των Πιστιανών Άρτης και κατά την τρίτην εκδοχήν, την οποίαν παραδέχονται και ως πιθανωτέραν, ο θησαυρός εκρύθη εις την “στέρναν” (υδαταποθήκην) του μοναστηριού.

Γεωργούλας, Σωκράτης Δ.
Γεωργούλας, Σωκράτης Δ. (EL)

Παραδόσεις

Πρέβεζα, Πάργα, Καρυδέα


1966




Λ. Α. αρ. 3007, σελ. 80 – 81, αρ. 1, Σωκ. Δ. Γεωργούλα, Καρυδέα επαρχία Πάργας Πρεβέζης, 1966

Κείμενο/PDF

Ελληνική γλώσσα




*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των φορέων περιεχομένου.