“Το φεγγάρι και ο ήλιος ήταν κάποτε φίλοι και βάδιζαν στον ουρανό χέρι με χέρι. Μια μέρα όμως μπροστά σε μια βρύση μάλλωσαν για το ποιός φέγγει περισσσότερο. Μέτα από τα λόγια, πιάστηκαν στα χέρια και σε μια στιγμή ο ήλιος άρπαξε μια φούχτα λάσπη και την πέταξε με θυμό στα μούτρα του φεγγαριού. Από τότε πιά χώρισαν και φροντίζουν ποτέ να μην συναντιώνταιστον ουρανό. Οι λάσπες φαίνονται μέχρι σήμερα στα μούτρα του φέγγαριού.”
This item is provided by the institution :
Academy of Athens
Repository :
Archives of Proverbs and Popular Legends of the Hellenic Folklore Research Centre, Academy of Athens