Ο Βόδας παλαιά ήτανε βρύσι με κλειδί. Εκλείδωνανε το νερό. Ένα κορίτσι επήγε να πάρη να πάρη νερό κ' είπε πως ήρθε από την ξενητειά ο αδερφός της και αυτή από την ξενητειά ο αδερφός της και αυτή από τη χαρά της εξέχασε να κλείση το κλειδί. Όταν ξεκίνησε να φύγη την ακολούθησε και την κύνήγησε το νερό. Η κορή που είδε τον κίνδυνονέτρεχε εδώ κι εκέι (ζίγκ – ζακ) και το νερό την ακολουθούσε κ' έτσι ο ποατμός σήμερο έχει πολλές στροφές (ζίγκ ζάκ). Η κόρη ανέβηκε πάνω στο βουνό και παρακάλεσε το Θεό να την κάμη πέτρα. Κ' έγινε πέτρα και λέγεται Dιβοϊκα (= κόρη). Η πέτρα αυτή υπάρχεί και τώρα και φαίνεται σαν κόρη με το σταμνί. Την πέτρα αυτή την καταστρεψαν στην Κατοχή επί Γερμανών.

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---