Την Παπαντή έσπερνε κάποιος ρεβύθια. Παρουσιάζεται η χάρη τσ' Παπαντής, τον χαιρέτησε : - Γειά σου, ζευγά. - Γειά σου. - Τι μέρα 'ναι σήμερα; - Δεν ξέρω. - Σήμερα είναι τσ' Παπαντής και δεν πρέπ' να σπέρν'ς. Όμως επειδής τώρα πειά ζευγαρίζ'ς, θα σπείρης τα ρεβύθια σ'; θα γένουν αλλά μα θυμάσαι να μην dο ξανακάνης. Για πρώτη φορα είσαι σ'χωρεμένος. Αυτός επειδής έκανε κείνην dη χρονιά ροβύθια μεγάλα κια χοντρά, εθυμούνταν τη μέρα που τα έσπειρε, τσ' Παπαντής μαθέ, κι άμα ήρθε η ίδια μέρα, είχε όργωμα έτοιμο, και πήγε και ξαναέσπειρε. Παρουσιάζεται πάλι η χάρη τς, η Παπαντή. - Πάλι σπέρνεις, ζευγά, η μέρα πούναι σήμερα; Δεν σου είπα να μη το ξανακάνης; - Θυμάσαι 'γω τώρα τι μούπες εσύ! Τς λέει κείνος. - Μάρμαρο να γέν'ς εδώ που σπέρν'ς του λέει η χάρη τς. Κι έγινε μάρμαρο, κι αυτός και τα βόδια τ' και το τζιbούκι που κάπνιζε. Δεν το 'χε στο στόμα τ', μ΄όνε δώ στο γιακά τ' που τόβαζε. Και τώρα όποιος πάη στην Ερεσσό, στ' αρχαία το βλέπει. Στο Μουσέιο τόχουνε.

Την Παπαντή έσπερνε κάποιος ρεβύθια. Παρουσιάζεται η χάρη τσ' Παπαντής, τον χαιρέτησε : - Γειά σου, ζευγά. - Γειά σου. - Τι μέρα 'ναι σήμερα; - Δεν ξέρω. - Σήμερα είναι τσ' Παπαντής και δεν πρέπ' να σπέρν'ς. Όμως επειδής τώρα πειά ζευγαρίζ'ς, θα σπείρης τα ρεβύθια σ'; θα γένουν αλλά μα θυμάσαι να μην dο ξανακάνης. Για πρώτη φορα είσαι σ'χωρεμένος. Αυτός επειδής έκανε κείνην dη χρονιά ροβύθια μεγάλα κια χοντρά, εθυμούνταν τη μέρα που τα έσπειρε, τσ' Παπαντής μαθέ, κι άμα ήρθε η ίδια μέρα, είχε όργωμα έτοιμο, και πήγε και ξαναέσπειρε. Παρουσιάζεται πάλι η χάρη τς, η Παπαντή. - Πάλι σπέρνεις, ζευγά, η μέρα πούναι σήμερα; Δεν σου είπα να μη το ξανακάνης; - Θυμάσαι 'γω τώρα τι μούπες εσύ! Τς λέει κείνος. - Μάρμαρο να γέν'ς εδώ που σπέρν'ς του λέει η χάρη τς. Κι έγινε μάρμαρο, κι αυτός και τα βόδια τ' και το τζιbούκι που κάπνιζε. Δεν το 'χε στο στόμα τ', μ΄όνε δώ στο γιακά τ' που τόβαζε. Και τώρα όποιος πάη στην Ερεσσό, στ' αρχαία το βλέπει. Στο Μουσέιο τόχουνε.
δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*
χρησιμοποιήστε
το αρχείο ή την εικόνα προεπισκόπησης σύμφωνα με την άδεια χρήσης :
CC BY-NC-ND 4.0 GR

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα
CC_BY_NC_ND



Την Παπαντή έσπερνε κάποιος ρεβύθια. Παρουσιάζεται η χάρη τσ' Παπαντής, τον χαιρέτησε : - Γειά σου, ζευγά. - Γειά σου. - Τι μέρα 'ναι σήμερα; - Δεν ξέρω. - Σήμερα είναι τσ' Παπαντής και δεν πρέπ' να σπέρν'ς. Όμως επειδής τώρα πειά ζευγαρίζ'ς, θα σπείρης τα ρεβύθια σ'; θα γένουν αλλά μα θυμάσαι να μην dο ξανακάνης. Για πρώτη φορα είσαι σ'χωρεμένος. Αυτός επειδής έκανε κείνην dη χρονιά ροβύθια μεγάλα κια χοντρά, εθυμούνταν τη μέρα που τα έσπειρε, τσ' Παπαντής μαθέ, κι άμα ήρθε η ίδια μέρα, είχε όργωμα έτοιμο, και πήγε και ξαναέσπειρε. Παρουσιάζεται πάλι η χάρη τς, η Παπαντή. - Πάλι σπέρνεις, ζευγά, η μέρα πούναι σήμερα; Δεν σου είπα να μη το ξανακάνης; - Θυμάσαι 'γω τώρα τι μούπες εσύ! Τς λέει κείνος. - Μάρμαρο να γέν'ς εδώ που σπέρν'ς του λέει η χάρη τς. Κι έγινε μάρμαρο, κι αυτός και τα βόδια τ' και το τζιbούκι που κάπνιζε. Δεν το 'χε στο στόμα τ', μ΄όνε δώ στο γιακά τ' που τόβαζε. Και τώρα όποιος πάη στην Ερεσσό, στ' αρχαία το βλέπει. Στο Μουσέιο τόχουνε.

Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (EL)

Παραδόσεις

Λέσβος, Τελώνια


1940




Αρ. 1446 Β, σελ. 373, Δημ. Σ. Λουκάτου, Λέσβος, Τελώνια, 1940

Κείμενο/PDF

Ελληνική γλώσσα




*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των φορέων περιεχομένου.