Γκιών (το) πτηνόν ντηπλάλον, βουβαλίς περί ου μυθολογούσι τα εξής : Ήν νεάνις περικαλλεστάτη ίχουσα εραστήν καλαώμενον Αντώνιον (Αντών) όστις ήν διάσημος κυνηγός βρέζων πολλά λαγωνικά, άπερ λυσσήσαντα κατεσπάραζαν αυτόν εν τω δάσει. Τον βραγκόν σ’αυτόν θάνατον μαθούσα η νεάνες έκλαιεν απαρηγύρητα, έως ότον απελιθώθη (μαρμάργιανε) και εκ του μαρμάρου αυτής εξήλθεν ύστερον αυτό το πτηνόν, το οποίον δι’όλης της πτηνός κρεμάμενον από των κλάδων των δένδρων κατακέφαλα αναφωνεί αντών! αντών! έως ότου βρέζωσι εκ του ράμφους του βρείς σταγόνες αίματος.
Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :
Ακαδημία Αθηνών
Αποθετήριο :
Αρχείο Παροιμιών και Λαϊκών Παραδόσεων του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών