Οι Καλλικαντζαραίοι μεταβαίνουν στα σπίτια τις νύχτες από τις καμινάδες των σπιτιών για να μαγαρίζουν ότι έκθετο βρούνε. Προτιμούν τις τηγανίτες. Οι νοικοκυρές όλες αυτές τις ημέρες δεν σβήνουν τη φωτιά για να μη κατουρήσουν την στάχτη. Η στάχτη αυτή που δεν θα κατουρηθή από τους καλλικαντζαραίους είναι καλή για τα κηπουρικά και την σκορπούν επάνω σ’αυτά. Οι Καλλικαντζαραίοι ενοχλούν και τους ανθρώπους που κοιμώνται. Πηγαίνουν και με τις ουρές τους και τους γαργαλούν στ’αυτιά, στη μύτη κ.λ.π δια τούτο δεν λούζονται καθ’όλον το δωδεκαήμερον διότι οι καλλικαντζάροι πηγαίνουν στους καθαρούς. Επισκέπτονται ακόμη τους μύλους όπου αλείφουν τα πόδια τους με αλεύρι. Οι άνθρωποι προς αποφυγήν των καλλικαντζαραίων την παραμονήν που σκοτώνουν τα γουρούνια, τα λιβανίζουν τους βάζουν λεμόνι στο στόμα και τα κρεμούην στο τσιγκέλι άγδαρτα. Καρφώνουν επάνω τους ένα μαχαίρι, ένα πηρούνι ρίγανι έως την δεύτερη ημέρα που θα γδαρθούν (δηλ. αφαιρέσουν το δέρμα των)
This item is provided by the institution :
Academy of Athens
Repository :
Archives of Proverbs and Popular Legends of the Hellenic Folklore Research Centre, Academy of Athens