Μια φορά ο βασιλιάς της Ρωσίας έστειλεν από την Οντέσα στο Σουλτάνο μια αγιά Σοφία χρυσή, μικρούλα μικρούλα. Και τα τζάμια της ήσανε όλο διαμάντι. Ο Σουλτάνος που το είδε του άρεσε πολύ κι εκάλεσεν όσους μπορούσε και τους ρώτησε, τι πρέπει να στείλη πίσω στην οντέσα. Είχανε στο παλάτι τον Τίμιο Σταυρό και το πανέρι που βάνανε τους άρτους της Προθέσεως οι Εβρεαίοι Λένε: Να στείλωμε κείνο το ξύλο και το πανέρι. Αυτό σε μας δε χρειάζεται, ενώ οι Ρώσοι το θέλουνε πολύ’’. Όλοι το ξέρανε πως θα δίνανε το τίμιο ξύλο, και μόνο ο σεχουλεισλάμης δεν τόξερε. Παίρνουνε οι Ρώσοι το τίμιο ξύλο και το βάλανε στο καράβι, και το καράβι πετούσε και πήγαινε στην οντέσσα. Αυτά που το είδανε στεναχωρεθήκανε. Μωρέ! Είχαμε τέτοιο καλό πράμα και το δώκαμε! Και ο σεχουλεισλάμης τους είπε : Γιατί δε με συνενούσατε εμένα; Μα τώρα πια ήτονε αργά.

Μια φορά ο βασιλιάς της Ρωσίας έστειλεν από την Οντέσα στο Σουλτάνο μια αγιά Σοφία χρυσή, μικρούλα μικρούλα. Και τα τζάμια της ήσανε όλο διαμάντι. Ο Σουλτάνος που το είδε του άρεσε πολύ κι εκάλεσεν όσους μπορούσε και τους ρώτησε, τι πρέπει να στείλη πίσω στην οντέσα. Είχανε στο παλάτι τον Τίμιο Σταυρό και το πανέρι που βάνανε τους άρτους της Προθέσεως οι Εβρεαίοι Λένε: Να στείλωμε κείνο το ξύλο και το πανέρι. Αυτό σε μας δε χρειάζεται, ενώ οι Ρώσοι το θέλουνε πολύ’’. Όλοι το ξέρανε πως θα δίνανε το τίμιο ξύλο, και μόνο ο σεχουλεισλάμης δεν τόξερε. Παίρνουνε οι Ρώσοι το τίμιο ξύλο και το βάλανε στο καράβι, και το καράβι πετούσε και πήγαινε στην οντέσσα. Αυτά που το είδανε στεναχωρεθήκανε. Μωρέ! Είχαμε τέτοιο καλό πράμα και το δώκαμε! Και ο σεχουλεισλάμης τους είπε : Γιατί δε με συνενούσατε εμένα; Μα τώρα πια ήτονε αργά.
see the original item page
in the repository's web site and access all digital files of the item*
use
the file or the thumbnail according to the license:
CC BY-NC-ND 4.0 GR

Attribution-NonCommercial-NoDerivatives
CC_BY_NC_ND



Μια φορά ο βασιλιάς της Ρωσίας έστειλεν από την Οντέσα στο Σουλτάνο μια αγιά Σοφία χρυσή, μικρούλα μικρούλα. Και τα τζάμια της ήσανε όλο διαμάντι. Ο Σουλτάνος που το είδε του άρεσε πολύ κι εκάλεσεν όσους μπορούσε και τους ρώτησε, τι πρέπει να στείλη πίσω στην οντέσα. Είχανε στο παλάτι τον Τίμιο Σταυρό και το πανέρι που βάνανε τους άρτους της Προθέσεως οι Εβρεαίοι Λένε: Να στείλωμε κείνο το ξύλο και το πανέρι. Αυτό σε μας δε χρειάζεται, ενώ οι Ρώσοι το θέλουνε πολύ’’. Όλοι το ξέρανε πως θα δίνανε το τίμιο ξύλο, και μόνο ο σεχουλεισλάμης δεν τόξερε. Παίρνουνε οι Ρώσοι το τίμιο ξύλο και το βάλανε στο καράβι, και το καράβι πετούσε και πήγαινε στην οντέσσα. Αυτά που το είδανε στεναχωρεθήκανε. Μωρέ! Είχαμε τέτοιο καλό πράμα και το δώκαμε! Και ο σεχουλεισλάμης τους είπε : Γιατί δε με συνενούσατε εμένα; Μα τώρα πια ήτονε αργά.

Λιουδάκη, Μαρία
Λιουδάκη, Μαρία (EL)

Παραδόσεις

Κρήτη, Κυδωνία


1939




Αρ. 1358, σελ. 275 – 277 , Μ. Λιουδάκη, Κυδωνίαι, 1939

Text

Greek

https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el

http://hdl.handle.net/20.500.11853/297913



*Institutions are responsible for keeping their URLs functional (digital file, item page in repository site)