Η προσωπογραφία αυτή βρισκόταν στην κατοχή του Ιακωβίδη, ο οποίος, ματαίως, ήλπιζε να το πουλήσει για να δώσει λύση στα οικονομικά του προβλήματα, ειδικά κατά την περίοδο 1928-1930, εποχή που ο γιος του ταξίδεψε στην Αμερική,. Στη βιβλιογραφία αναφέρεται ότι ο Ιακωβίδης φιλοτέχνησε το 1917, μετά από παραγγελία του Υπουργείου Στρατιωτικών, προσωπογραφία της βασίλισσας. Ή το Υπουργείο δεν παρέλαβε ποτέ το πορτρέτο που είχε παραγγείλει, και ο Ιακωβίδης το προχρονολόγησε για δικούς του λόγους, ή ο πίνακας είναι άσχετος με την παραγγελία αυτή, μια προσωπογραφία που άγνωστο γιατί δεν παρελήφθη ποτέ από τα Ανάκτορα. Στον πίνακα αυτό, ο οποίος φιλοτεχνήθηκε δέκα χρόνια μετά την «Προσωπογραφία του Παύλου Μελά», ο Ιακωβίδης επιχειρεί περισσότερο περίπλοκη σύνθεση, εισάγοντας κάποια στοιχεία, τα οποία πίστευε ότι θα έδιναν στο έργο του μια περισσότερο σύγχρονη μορφή. Ακολουθώντας το γνωστό, από παλαιότερες προσωπογραφίες, τρόπο απεικόνισης της μορφής, αφήνει το φως, που έρχεται από συγκεκριμένη κατεύθυνση, να αναδείξει το πρόσωπο, τον μπούστο, το πολυτελές ένδυμα της βασίλισσας. Συγχρόνως με το άνοιγμα αριστερά στον εξώστη, τη θέα προς την Ακρόπολη και τις ιώδεις ανταύγειες του δειλινού, προσπαθεί, έστω και υπαινικτικά, να δώσει μια εικόνα υπαίθρου.
(EL)
E. Averoff-Tossizza Foundation
