Το γεγονός ότι με την απλή της σοφία η ελληνική τέχνη, ακόμη και στις ημέρες μας, γοητεύει και θέλγει αποτελεί εγγύηση σοβαρότητος στο πλαίσιο κάθε καλλιτεχνικής δραστηριότητος. Όχι μόνο κατακτά την θέση της στην απαρχή της θεμελιακής αισθητικής μας διαμορφώσεως, αλλά κ΄ εξακολουθεί να παραμένει το σημείο αναφοράς των κατηγοριών προς τις οποίες σύμφωνα λειτουργεί η αισθητική μας. Αδυνατώντας ν΄ αναζητούμε ατελεύτητα το άγνωστο, νοιώθουμε κάποτε την ανάγκη ενός σίγουρου οδηγού στις καλλιτεχνικές μας δραστηριότητες. Οι μεγάλοι δάσκαλοι του μέλλοντος θα πρέπει να έχουν υπ΄ όψη τους το μάθημα αυτό. Ο γεωγραφικός εξωτισμός του περασμένου αιώνος παραχώρησε την θέση του σ΄ έναν διαστρικόν εξωτισμό των σύγχρονών μας. Τόσο ο πρώτος όσο κι ο δεύτερος τίποτε άλλο δεν κατορθώνουν παρά να επισφραγίζουν μιαν τάση αρνήσεως, φυγής, αυτοκαταστροφής. Η ελληνική τέχνη μας ξαναφέρνει στις αξίες μιας ήδη δοκιμασμένης καθολικότητος, μιας καθολικότητος που αγκαλιάζει τον άνθρωπο όλων των εποχών, όλων των απαιτήσεων κι όλων των εμπνεύσεων.
Academy of Athens
