Στην Εννεάδα 1.6, «περί κάλλους», ο Πλωτίνος διερευνά τις ιδέες του αληθούς, του καλού και του κάλλους. Συχνά χειρίζεται και τα τρία ως εάν ήσαν ένα και το αυτό πράγμα. Στη μελέτη αυτή θα προσπαθήσω να δείξω πως, και σε ποια έκταση η πλωτίνεια θεωρία του κάλλους έχει συνεισφέρει στην επιστροφή της ψυχής στο Εν. Παρά το ότι ο Πλωτίνος διατείνεται ότι το Εν δεν μπορεί να περιγραφεί ή να κατονομασθεί με σαφήνεια, διότι είναι υπεράνω όλων των όντων, χρησιμοποιεί εναλλάξ τους όρους καλόν και κάλλος για να το περιγράψει. Ακόμη πιο ενδιαφέρον είναι το γεγονός ότι όταν ο Πλωτίνος θέλει να προσδώσει έμφαση στο μεγαλείο του Ενός, το αποκαλεί: κάλλος του κάλλους ή απόλυτον κάλλος. Σύμφωνα με τα παραπάνω, θα υποστηρίξω ότι το πλωτίνειο σύστημα είναι ως προς τη φύση του βασικά αισθητικό. Με αυτόν τον τρόπο υπαινίσομαι την ύπαρξη μια αισθητικής διαστάσεως στην Ηθική του Πλωτίνου. Ο ιδιαίτερος στόχος αυτής της μελέτης είναι να διερευνήσει ακριβώς αυτήν την όψη της πλωτίνειας οντολογίας.
Academy of Athens
