Στο Διδασκαλείο Κρήτης στο Ηράκλειο λειτουργούσε δανειστική βιβλιοθήκη από την έναρξη της λειτουργίας του το 1901. Επρόκειτο για μια πολύ σημαντική υπηρεσία, που παρείχε μορφωτικά μέσα στους σπουδαστές και τις σπουδάστριες της εποχής. Άλλωστε, στα πρώτα χρόνια λειτουργίας του Διδασκαλείου δεν είχε ακόμη ιδρυθεί στο Ηράκλειο δημοτική βιβλιοθήκη, η οποία ιδρύθηκε το 1908. Στον τελευταίο σωζόμενο συγκεντρωτικό κατάλογο βιβλίων του Διδασκαλείου εντοπίστηκαν 666 τίτλοι, ενταγμένοι σε 5 Ταξιθετικές Κατηγορίες (Τ.Κ.): α. Γράμματα - Επιστήμαι – Τέχναι. β. Επιστημονικά. γ. Ελεύθερα αναγνώσματα. δ. Βοηθητικά. ε. Διδακτικά. Η ανωτέρω ταξινόμηση δεν αντιστοιχούσε σε κάποια αυστηρή θεματική κατηγοριοποίηση με δεδομένο ότι ορισμένα βιβλία ίδιας θεματικής ταξινομήθηκαν σε διαφορετικές Τ.Κ..
Η Τ.Κ. «Ελεύθερα Αναγνώσματα» ήταν η πολυπληθέστερη της δανειστικής βιβλιοθήκης (από το σύνολο των 343 βιβλίων της συγκεκριμένης Τ.Κ. διασώθηκαν τα 67). Η Τ.Κ. περιελάμβανε ιδίως βιβλία από τις εκδοτικές δραστηριότητες του Συλλόγου προς Διάδοσιν Ωφελίμων Βιβλίων (ΣΔΩΒ, με ιδρυτή τον Δημήτριο Βικέλα). Συμπεριελάμβανε βιβλία από όλες τις εκδοτικές σειρές του ΣΔΩΒ, καθώς επίσης και βιβλία ποικίλων γνωστικών αντικειμένων, εκτός των σειρών αυτών. Η πρώτη σειρά «Ωφελίμων Βιβλίων» («Κόκκινα Βιβλία») κυκλοφόρησε το 1900-1908 και περιελάμβανε 100 βιβλία. Από αυτά, τα 99 υπήρχαν στη δανειστική βιβλιοθήκη του Διδασκαλείου. Αφορούσαν θέματα θρησκείας, ιστορίας, γεωγραφίας, θετικών επιστημών, οικονομίας, κοινωνίας, υγείας, ηθικής διαμόρφωσης του ατόμου και του φυσικού περιβάλλοντος. Επιπλέον, στη βιβλιοθήκη υπήρχαν 64 βιβλία από τη δεύτερη σειρά του Συλλόγου («Πράσινα Βιβλία», 1908-1940), η οποία περιελάμβανε 76 βιβλία και επιχειρούσε να τονίσει την έννοια του εθνικά και κοινωνικού ωφέλιμου. Τα θέματα των βιβλίων αναδείκνυαν την ιστορική μνήμη, τις εκδηλώσεις του λαϊκού βίου, ιστορικά και γλωσσικά θέματα.
Το βιβλίο "Εκφυλισμός" ανήκε στην κατηγορία «Ελεύθερα Αναγνώσματα» της δανειστικής βιβλιοθήκης του Διδασκαλείου Κρήτης στο Ηράκλειο. Πρόκειται για φιλοσοφική πραγματεία που ασχολείται με την έννοια του εκφυλισμού, η οποία αναδύθηκε από τις ιατρικές θεωρίες του 19ου αι. (περί ευγονισμού) και θεωρητικοποιήθηκε από τον Αυστροεβραίο συγγραφέα του βιβλίου Max Nordau. Ο Max Nordau (1849-1923) πραγματεύεται την έννοια ‘fin de siècle’ (τέλος αιώνος) και αναφέρεται με περιφρόνηση στις επικρατούσες απόψεις περί ηθικής και ευπρέπειας. Στη συνέχεια, βασιζόμενος στις μελέτες του εγκληματολόγου Cesare Lombroso, ιατρικοποιεί την έννοια του εκφυλισμού. Υποστηρίζει ότι ο εκφυλισμός πρέπει να εκλαμβάνεται ως ψυχική ασθένεια και περιγράφει τα γνωρίσματα που τη διακρίνουν. Στο βιβλίο μελετά τις περιπτώσεις διαφόρων καλλιτεχνών, ασκεί έντονη κριτική στη μοντέρνα τέχνη η οποία θεωρεί ότι έχει διαφθαρεί από τη σύγχρονη ζωή και αδυνατεί να δημιουργήσει συνεκτικά έργα. Το βιβλίο επιμελήθηκε μεταφραστικά ο Άγγελος Βλάχος (1915-2003), πολιτικός και λογοτέχνης, που διακρίθηκε για το μεταφραστικό και φιλολογικό του έργο.
Special Account for Research Funds of University of Crete (SARF UoC)
