Στο Διδασκαλείο Κρήτης στο Ηράκλειο λειτουργούσε δανειστική βιβλιοθήκη από την έναρξη της λειτουργίας του το 1901. Επρόκειτο για μια πολύ σημαντική υπηρεσία, που παρείχε μορφωτικά μέσα στους σπουδαστές και τις σπουδάστριες της εποχής. Άλλωστε, στα πρώτα χρόνια λειτουργίας του Διδασκαλείου δεν είχε ακόμη ιδρυθεί στο Ηράκλειο δημοτική βιβλιοθήκη, η οποία ιδρύθηκε το 1908. Στον τελευταίο σωζόμενο συγκεντρωτικό κατάλογο βιβλίων του Διδασκαλείου εντοπίστηκαν 666 τίτλοι, ενταγμένοι σε 5 Ταξιθετικές Κατηγορίες (Τ.Κ.): α. Γράμματα - Επιστήμαι – Τέχναι. β. Επιστημονικά. γ. Ελεύθερα αναγνώσματα. δ. Βοηθητικά. ε. Διδακτικά. Η ανωτέρω ταξινόμηση δεν αντιστοιχούσε σε κάποια αυστηρή θεματική κατηγοριοποίηση με δεδομένο ότι ορισμένα βιβλία ίδιας θεματικής ταξινομήθηκαν σε διαφορετικές Τ.Κ..
Η Τ.Κ. «Ελεύθερα Αναγνώσματα» ήταν η πολυπληθέστερη της δανειστικής βιβλιοθήκης (από το σύνολο των 343 βιβλίων της συγκεκριμένης Τ.Κ. διασώθηκαν τα 67). Η Τ.Κ. περιελάμβανε ιδίως βιβλία από τις εκδοτικές δραστηριότητες του Συλλόγου προς Διάδοσιν Ωφελίμων Βιβλίων (ΣΔΩΒ, με ιδρυτή τον Δημήτριο Βικέλα). Συμπεριελάμβανε βιβλία από όλες τις εκδοτικές σειρές του ΣΔΩΒ, καθώς επίσης και βιβλία ποικίλων γνωστικών αντικειμένων, εκτός των σειρών αυτών. Η πρώτη σειρά «Ωφελίμων Βιβλίων» («Κόκκινα Βιβλία») κυκλοφόρησε το 1900-1908 και περιελάμβανε 100 βιβλία. Από αυτά, τα 99 υπήρχαν στη δανειστική βιβλιοθήκη του Διδασκαλείου. Αφορούσαν θέματα θρησκείας, ιστορίας, γεωγραφίας, θετικών επιστημών, οικονομίας, κοινωνίας, υγείας, ηθικής διαμόρφωσης του ατόμου και του φυσικού περιβάλλοντος. Επιπλέον, στη βιβλιοθήκη υπήρχαν 64 βιβλία από τη δεύτερη σειρά του Συλλόγου («Πράσινα Βιβλία», 1908-1940), η οποία περιελάμβανε 76 βιβλία και επιχειρούσε να τονίσει την έννοια του εθνικά και κοινωνικού ωφέλιμου. Τα θέματα των βιβλίων αναδείκνυαν την ιστορική μνήμη, τις εκδηλώσεις του λαϊκού βίου, ιστορικά και γλωσσικά θέματα.
Το βιβλίο ''Το ταξίδι μου'' ανήκε στην κατηγορία «Ελεύθερα Αναγνώσματα» της δανειστικής βιβλιοθήκης του Διδασκαλείου Κρήτης στο Ηράκλειο. Πρόκειται για τη Γ΄ έκδοση του βιβλίου. Ο συγγραφέας, Ιωάννης Ψυχάρης (1854-1929), γλωσσολόγος και λογοτέχνης, καθηγητής της ελληνικής γλώσσας στο Παρίσι, διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο για την καθιέρωση της δημοτικής. Το 1886 ταξίδεψε στην Ελλάδα, αλλά και σε ελληνικές κοινωνίες εκτός των ελληνικών συνόρων. Το 1888 έγραψε το συγκεκριμένο πεζογράφημα, προκειμένου να υπερασπιστεί τη χρήση της δημοτικής γλώσσας, σε μια εποχή που οι περισσότεροι/ες έγραφαν στην καθαρεύουσα. O συγγραφέας αξιοποίησε την αρχαία ελληνική γλώσσα για να υποστηρίξει τη δημοτική, ενώ συνέδεσε την έννοια της γλώσσας με την έννοια της ελευθερίας και της εθνικής αποκατάστασης. Το βιβλίο αυτό θεωρήθηκε σταθμός στη διαμόρφωση της γλωσσικής μας πραγματικότητας.
(EL)
A lending library was operated in the Didaskaleion of Crete in Heraklion since the beginning of its establishment in 1901. It was a very important facility, which provided educational tools to the students of that time. After all, in the first years of the operation of the Didaskaleion, a municipal library had not yet been established in Heraklion. The municipal library was founded in 1908. In the last surviving consolidated list of books of the Didaskaleion, 666 titles were found, included in 5 Classification Categories (C.C.): a. Letters - Science - Art. b. Scientific. c. Free readings. d. Ancillary. e. Didactic. The above classification did not correspond to any strict thematic categorization given that some books of the same subject were classified in different C.C..
"Free Readings" was the most multitudinous C.C. of the lending library (out of the total of 343 books of this particular C.C., 67 were saved). The C.C. included, mainly books from the publishing activities of the Society for the Distribution of Useful Books (SDUB, founded by Dimitrios Vikelas). It included books from all the publishing series of SDUB, as well as books on a variety of academic subjects, outside of these series. The first series "Useful Books" ("Red Books") was published in 1900-1908 and included 100 books. 99 of them were found in the Didaskaleion's lending library. They dealt with religion, history, geography, positive sciences, economy, society, health, moral formation of the individual and the natural environment. In addition, in the library there were 64 books from the second series of the Society ("Green Books", 1908-1940), which included 76 books and attempted to emphasize the concept of national and social utility. The themes of the books highlighted historical memory, events of popular life, historical and linguistic themes
The book "My Journey" belonged to the "Free Readings" category of the lending library of the Didaskaleion of Crete in Heraklion. This is the 3rd edition of the book. The writer, Ioannis Psycharis (1854-1929), linguist and writer, professor of the Greek language in Paris, played an important role in the establishment of the dimotiki language. In 1886 he traveled to Greece, but also to Greek societies outside the Greek borders. In 1888, he wrote this particular prose poem in order to defend the use of the dimotiki language, at a time when most people wrote in the archaizing form of Greek language. The author used the ancient Greek language to support the dimotiki, while connecting the concept of language with the concept of freedom and national restoration. This book was considered a milestone in shaping our linguistic reality.
(EN)
Une bibliothèque de prêtfonctionnait à Didaskalio (École pour la formation des enseignants) de Crète à Héraklion depuis son ouverture en 1901. C’était un service très important qui fournissait des supports et outils pédagogiques aux étudiants et aux étudiantes de l’époque. D’ailleurs, pendant les premières années de fonctionnement de Didaskalio, il n’y avait pas de bibliothèque municipale à Héraklion ; celle-ci a été fondée en 1908. Dans le dernier dernier dernier catalogueré capitulatif de livres de Didaskalio qui a été retrouvé, 666 titres d’ouvrages ont été identifiés et ceux-ci étaient classés en 5 catégories : a. Lettres–Sciences – Arts. b. Ouvrages scientifiques. c. Lectures libres. d. Guides pratiques. e. Livres de didactique/ manuels scolaires. La classification présentée ci-dessus ne correspondait pas à une catégorisation stricte, étant donné que certains ouvrages de la même thématique avaient été classés en catégories différentes.
La catégorie «Lectures libres» était la plus volumineuse de la bibliothèque de prêt (sur un total de 343 ouvrages de cette catégorie, seuls 67 ont été sauvés). Cette catégorie comportait surtout des ouvrages édités par l’Association pour la Diffusion des Livres Utiles (fondée par Dimitrios Vikelas). Elle comprenait des ouvrages de toutes les collections de cette Association, ainsi que des livres de diverses disciplines qui n’appartenaient pas à ces collections. La première collection de «Livres Utiles» («Livres rouges») a été publiée en 1900-1908 et comprenait 100 ouvrages. 99 d’entre eux se trouvaient dans la bibliothèque de prêt de Didaskalio. Ils portaient sur des sujets ayant trait à la religion, l’histoire, la géographie, les sciences, l’économie, la société, la santé, la formation morale de l’individu et l’environnement naturel. En plus, dans la bibliothèque il y avait 64 ouvrages de la deuxième collection de l’Association («Livres verts», 1908-1940) laquelle comprenait 76 ouvrages et tentait de mettre l’accent sur l’idée d’une utilité nationale et sociale. Les thèmes abordés mettaient en lumière la mémoire historique, les événements de la vie populaire ainsi que des sujets historiques et linguistiques.
Le livre "Mon voyage" appartenait à la catégorie «Lectures libres» de la bibliothèque de prêt de Didaskalio (École pour la formation des enseignants) de Crète à Héraklion. Il s’agit de la troisièmeédition du livre. L’auteur Ioannis Psicharis (1854-1929), linguiste et littéraire, mais aussi professeur de la langue grecque à Paris, a joué un rôle important dans l’établissement de la langue démotique (grec moderne, langue populaire parlée). En 1886, il a visité la Grèce mais aussi des communautés grecques en dehors de la Grèce. En 1888, il a écrit ce récit en prose afin de défendre l’usage de la langue démotique, à une époque où la plupart des gens écrivait en «katharévoussa» (langue «purifiée» et «savante»). L’auteur a utilisé le grec ancien pour défendre l’usage de la langue démotique et il a associé le concept de la langue à celui de la liberté et de la restauration sociale. Ce livre a été considéré comme une étape importante pour la configuration de la réalité linguistique de Grèce.
(FR)
Special Account for Research Funds of University of Crete (SARF UoC)
