Μεταξύ 1923-1924 ο Nikritin επεξεργάζεται τη θεωρία του Προβολισμού στα χειρόγραφα κείμενά του (Ι. Lebedeva, Solomon Nikritin, σ. 85), θεωρία που κατά την Μ. Τσαντσάνογλου διατυπώνεται από τον καλλιτέχνη ήδη από το 1922 (Μ. Τσαντσάνογλου, Solomon Nikritin, σ. 145). To 1924 στην “Πρώτη Διαλογική Έκθεση” της Μόσχας ο Nikritin παρουσιάζει έργα του μαζί με άλλους προβολιστές. Μέσα από συνθήματα της ομάδας του εκεί, ο Nikritin διακηρύσσει τα πιστεύω του ως προς την τέχνη ως συστήματος ή μεθόδου «δια μέσου του οποίου είναι δυνατή η οργάνωση των υλικών». (Ch. Douglas, Solomon Nikritin, σ. 45, σημ. 22). Την ίδια χρονιά ο Nikritin, κι ενώ εργάζεται εντατικά πάνω στην εποποιία “Πόλεμος και Ειρήνη” που στη συνείδησή του αποτελεί πάντα το βασικό έργο της ζωής του, ανεβάζει στο θέατρο των Προβολιστών την παράσταση “1924”. (Ι. Leites, Solomon Nikritin, σ. 105 και εξ, 213). Το 1926 στο ίδιο θέατρο ο Nikritin ανεβάζει το έργο του “Πόλεμος και Ειρήνη” που ωστόσο καταλήγει σε αποτυχία. Τον Απρίλιο του 1926 ο καλλιτέχνης εγκαταλείπει το θέατρο. (Ι. Leites, Solomon Nikritin, σ. 105 και εξ, 213).
Ασπρόμαυρη ορθογώνια πλαγιαστή σύνθεση που δομείται με βάση τις καμπύλες κυρίως γραμμικές σκιάσεις διαφορετικής τονικότητας, πυκνότητας και κατευθύνσεων και την απουσία τους. Στο κέντρο της σύνθεσης διακρίνεται μεγάλη φωτεινότερη, ελαφρώς μόνο σκιασμένη στο μεγαλύτερο μέρος της φόρμα, σαν μεγάλη κηλίδα, ακανόνιστου σχήματος. Η κηλίδα αυτή εκτείνεται σε διαγώνια κατεύθυνση και αγγίζει σχεδόν τις δύο γωνίες της ορθογώνιας ζωγραφικής επιφάνειας. Στο εσωτερικό της διακρίνονται ίχνη μορφών (δύο κεφάλια και μια σκιασμένη ολόσωμη μορφή που μοιάζει με γυναικεία).
(EL)
/aggregator/portal/institutions/MOMus
