Searchculture.gr
ESPA 2014-2020 National Documentation Centre National Documentation Centre
ESPA 2014-2020
  • Home page
  • Search items
  • Browse
    • Persons Persons
    • Types
    • Subjects
    • Historical periods
    • Places
    • Map
    • Institutions
    • Collections
    • Thematic exhibitions
    • Portraits
  • Interoperability
  • About
    • The project
    • Publications
    • News Bulletin
    • Help
  • For institutions
    • Join
    • Publication requirements
    • Expression of Interest
    • Data delivery to Europeana
  • Contact
  • ΕΛ • ΕΝ
More search options Less search options
Clear Help


Filters  

Filters

Clear
Vocabularies of subjects in semantics.gr
Vocabulary of item types created by EKT in semantics.gr
Vocabulary of item places created by EKT in semantics.gr
Chronology
Historical period Vocabulary of historical periods created by EKT in semantics.gr
Institution / collection
Language
Europeana type
Thumbnail or file license
1  -  30   from   125   items
 Map  Grid

     
    Η Οσία Μαρία ήταν μια πόρνη. Εις τον Άγιον τάφο επήγαινανε πολλοί προσκυνητάδες. Αυτή λέει του καπινάνιου : – Θα έρθω κι εγώ, δεν έχω να σε πλερώσω, αλλά σου δίνω το κορμί μου. Την πήρε λοιπόν κι πήγαινε κι εκεί που έφτασε, πάλι έκανε εμπόριο του κορμιού της. Την ώρα με το Άγιο Φως, εμπήκε κι αυτή στον Άγιο Τάφο, αλλά δεν μπορούσε να βγή, Ούθεν πήαινε, ήταν όλο τοίχος. Τότες εκατάλαβε όπου είναι αμαρτωλή. Άρχισε να δέεται. Θεέ μου, Χριστέ μου, να βρω την πόρτα να βγω – έρριξε και τα μαλλιά της πίσω και δε θα πράξω τίποτε. Άνοιξε η πόρτα και βγήκε. Από τότε πήρε δυό ψωμιά κι έβηκε (= έβη, έφυγε, εβγήκε) και πήε στην Έρημο και ασκήτευέ πολλα χρόνια. Εκεί βγαίνουνε παπάδες τη Μ. Σαρακοστή μην εύρουνε ασκητές ναν τσου μεταλάβουνε. Αυτή ήτανε γυμνή. Είδε από μακριά τον παπά, που ερχότανε. Φώναζει. «Άγιε του Θεού, άφησε το ξωφόρι σου ευτού να το βάλω και να σε πλησιάσω, γιατί είμαι γυμνή. Το άφησε ο παπάς και τραβήχτηκε, κείνη το φόρεσε και πήγε κοντά του, την ξεμολόγησε και τη μετάλαβε. Έφυγε ο παπάς. Την ίδια μέρα έκατσε κι έγραψε η Θεία Μαρία όλο το περιστατικό του (Αγ. Τάφου) το έτος και την ημέρα και … ποθαίνω. Τον άλλο χρόνο, ο ίδιος παπάς πήγε στην έρημο για να ‘βρή κανένανε να μεταλάβη και περνώντας από κεί την ηύρηκε αποθαμένη. Και ήτανε σαν να πέθανε εκείνη την ημέρα. Έτσι την ηύρηκε. Τη διάβασε πρώτα, κι ύστερα λέει : - Θεέ μου, πώς μα ταφιάσω το λείψανο; Κάνει κάτω έτσι και βλέπει ένα λεοντάρι που εσγάρλιζε το χώμα. Έπιασε ο παπάς από το ‘να μέρος και το λεοντάρι από τ’ άλλο και την ενταφιάσανε
    Η Οσία Μαρία ήταν μια πόρνη. Εις τον Άγιον τάφο επήγαινανε πολλοί προσκυνητάδες. Αυτή λέει του καπινάνιου : – Θα έρθω κι εγώ, δεν έχω να σε πλερώσω, αλλά σου δίνω το κορμί μου. Την πήρε λοιπόν κι πήγαινε κι εκεί που έφτασε, πάλι έκανε εμπόριο του κορμιού της. Την ώρα με το Άγιο Φως, εμπήκε κι αυτή στον Άγιο Τάφο, αλλά δεν μπορούσε να βγή, Ούθεν πήαινε, ήταν όλο τοίχος. Τότες εκατάλαβε όπου είναι αμαρτωλή. Άρχισε να δέεται. Θεέ μου, Χριστέ μου, να βρω την πόρτα να βγω – έρριξε και τα μαλλιά της πίσω και δε θα πράξω τίποτε. Άνοιξε η πόρτα και βγήκε. Από τότε πήρε δυό ψωμιά κι έβηκε (= έβη, έφυγε, εβγήκε) και πήε στην Έρημο και ασκήτευέ πολλα χρόνια. Εκεί βγαίνουνε παπάδες τη Μ. Σαρακοστή μην εύρουνε ασκητές ναν τσου μεταλάβουνε. Αυτή ήτανε γυμνή. Είδε από μακριά τον παπά, που ερχότανε. Φώναζει. «Άγιε του Θεού, άφησε το ξωφόρι σου ευτού να το βάλω και να σε πλησιάσω, γιατί είμαι γυμνή. Το άφησε ο παπάς και τραβήχτηκε, κείνη το φόρεσε και πήγε κοντά του, την ξεμολόγησε και τη μετάλαβε. Έφυγε ο παπάς. Την ίδια μέρα έκατσε κι έγραψε η Θεία Μαρία όλο το περιστατικό του (Αγ. Τάφου) το έτος και την ημέρα και … ποθαίνω. Τον άλλο χρόνο, ο ίδιος παπάς πήγε στην έρημο για να ‘βρή κανένανε να μεταλάβη και περνώντας από κεί την ηύρηκε αποθαμένη. Και ήτανε σαν να πέθανε εκείνη την ημέρα. Έτσι την ηύρηκε. Τη διάβασε πρώτα, κι ύστερα λέει : - Θεέ μου, πώς μα ταφιάσω το λείψανο; Κάνει κάτω έτσι και βλέπει ένα λεοντάρι που εσγάρλιζε το χώμα. Έπιασε ο παπάς από το ‘να μέρος και το λεοντάρι από τ’ άλλο και την ενταφιάσανε
    Date
    1960
    Item type
    Folk Legend
    Creator
    Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
    Place
    Othonoi Island
    Institution
    Academy of Athens
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Η Παναγία ανάστησε ένα παιδί 2 – 3 χρόνια πεθαμένο, που το φύλαγε νεκρό η μητέρα του σε γυάλινο φέρετρο. Το ανεφέρουν από τον Παντοκράτορα της Κέρκυρας.
    Η Παναγία ανάστησε ένα παιδί 2 – 3 χρόνια πεθαμένο, που το φύλαγε νεκρό η μητέρα του σε γυάλινο φέρετρο. Το ανεφέρουν από τον Παντοκράτορα της Κέρκυρας.
    Date
    1960
    Item type
    Folk Legend
    Creator
    Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
    Place
    Othonoi Island
    Institution
    Academy of Athens
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Όταν οι Βενετσιάνοι ήταν εδώ τους έδιωξαν οι Γάλλοι. Ήταν τότες εδώ μικρές εκκλησούλες, ο Άγιος Λευτέρης και ο Άη Νικόλας. Εκεί κοντά οι Βενετοί είχαν πυριτιδαποθήκη και μια μπαταρία κανόνια. Ήρθαν οι Γάλλοι ερρίξαν στους Βενετούς κι εκαήκανε οι δυό εκκλησίες. Της αφήσανε ύστερα έτσι αυτές τις γκρεμισμένες εκκλησίες κι εχτίσανε την Αγία Τριάδα. Κάποιος είχε δή στον ύπνο του οτι τους φύλαξε η Άγια Τριάδα και το 1893 την έκαναν μεγάλη. Εκεί είναι και το νεκροταφείο. Το 1890 έκαμαν πρώτα τον αυλόγυρο και το 1893 εθεμελίωσαν τη μεγάλη εκκλησία.
    Όταν οι Βενετσιάνοι ήταν εδώ τους έδιωξαν οι Γάλλοι. Ήταν τότες εδώ μικρές εκκλησούλες, ο Άγιος Λευτέρης και ο Άη Νικόλας. Εκεί κοντά οι Βενετοί είχαν πυριτιδαποθήκη και μια μπαταρία κανόνια. Ήρθαν οι Γάλλοι ερρίξαν στους Βενετούς κι εκαήκανε οι δυό εκκλησίες. Της αφήσανε ύστερα έτσι αυτές τις γκρεμισμένες εκκλησίες κι εχτίσανε την Αγία Τριάδα. Κάποιος είχε δή στον ύπνο του οτι τους φύλαξε η Άγια Τριάδα και το 1893 την έκαναν μεγάλη. Εκεί είναι και το νεκροταφείο. Το 1890 έκαμαν πρώτα τον αυλόγυρο και το 1893 εθεμελίωσαν τη μεγάλη εκκλησία.
    Date
    1960
    Item type
    Folk Legend
    Creator
    Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
    Place
    Othonoi Island
    Institution
    Academy of Athens
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Η γάτα γυρίζει πάντα να πεθάνη εκεί που γεννήθηκε
    Η γάτα γυρίζει πάντα να πεθάνη εκεί που γεννήθηκε
    Date
    1960
    Item type
    Folk Legend
    Creator
    Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
    Place
    Othonoi Island
    Institution
    Academy of Athens
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Στο Φανάρι,στην Καντουνάδα μέσα, στο Καστρί απονκάτου, λένε πως έχει θησαυρό κι έχει φαντάσματα. Θέλουνε να πούνε πως επήανε δυό κι εσκάβανε κι είπανε να μη μιλήσουνε, αλλά εμιλήσανε κι είπαν : Να τα μοιράσουνε! Κι εχαθήκανε ούλα.
    Στο Φανάρι,στην Καντουνάδα μέσα, στο Καστρί απονκάτου, λένε πως έχει θησαυρό κι έχει φαντάσματα. Θέλουνε να πούνε πως επήανε δυό κι εσκάβανε κι είπανε να μη μιλήσουνε, αλλά εμιλήσανε κι είπαν : Να τα μοιράσουνε! Κι εχαθήκανε ούλα.
    Date
    1960
    Item type
    Folk Legend
    Creator
    Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
    Place
    Othonoi Island
    Institution
    Academy of Athens
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Βρίσκουνε στη γή μπουρσιά, που οι παλακοί εφυλάγανε τα στάρια τους. Πρώτα επιστεύανε πως θα βρούνε θησαυρό. Επηγαίνανε τα’ ανοίγανε, βρίσκανε καρβουνιασμένον τον π’ατο . Ελέανε πως τους έφυγε ο θησαυρός.
    Βρίσκουνε στη γή μπουρσιά, που οι παλακοί εφυλάγανε τα στάρια τους. Πρώτα επιστεύανε πως θα βρούνε θησαυρό. Επηγαίνανε τα’ ανοίγανε, βρίσκανε καρβουνιασμένον τον π’ατο . Ελέανε πως τους έφυγε ο θησαυρός.
    Date
    1960
    Item type
    Folk Legend
    Creator
    Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
    Place
    Othonoi Island
    Institution
    Academy of Athens
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Μια φορά, δώδεκα η ώρα από τα μεσάνυχτα, όπως ανέβαινα προς το σπίτι μου – έβγαινα από το μαγαζί που παίζαμε χαρτιά – ακούω πίσω μου πέτρες μπούφ, μπούφ, τη μια ύστερ' από την άλλη. Αυτό εκράτησε ως 10 λεπτά. Αέρα δεν είχε. Τι ήτανε; Εγώ όμως δε γύρισα πίσω μου.
    Μια φορά, δώδεκα η ώρα από τα μεσάνυχτα, όπως ανέβαινα προς το σπίτι μου – έβγαινα από το μαγαζί που παίζαμε χαρτιά – ακούω πίσω μου πέτρες μπούφ, μπούφ, τη μια ύστερ' από την άλλη. Αυτό εκράτησε ως 10 λεπτά. Αέρα δεν είχε. Τι ήτανε; Εγώ όμως δε γύρισα πίσω μου.
    Date
    1960
    Item type
    Folk Legend
    Creator
    Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
    Place
    Othonoi Island
    Institution
    Academy of Athens
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Μια φορά ένας επερπατούσε τη νύχτα κι έλεγε πως δε φοβόντανε. Ερχώμενος στο δημόσιο δρόμο, νύχτ’ αργά, συναντάει μια κηδεία κανονική, μπροστά ο σταυρός, ο παπάς, το φέρετρο που το κρατούσανε στην πλάτη τέσσαρες και πίσω ο κόσμος. Αλλά ο κόσμος αυτός ήταν όλοι από πεθαμένους, γέρους παλιούς του νησιού, που τους εγνώρισε. Έκαμε στην πάντα (=παραμέρισε) να μην πέσουνε κι απάνω του. Φοβήχτηκε. Ο κόσμος επερνούσε, ήπρεπε κάποτε να τελειώση. Ο τελευταίος εγύρισε και τον κοίταξε. (Πεθαμένος κι αυτός, γνωστός του). Κι άμα σκούλαρε (= έστριψε) αυτή η πομπή, έφυγε αυτός κι επήε σπίτι του και διηγούτουνε τι έπαθε. (Εκεί όμως που εκρούφτηκε αυτός, εκοίταξε κι είδε πως εσυνεχίζανε ακόμα. Ερχόντανε από τα Κασιμάτικα προς το Κοιμητήριο).
    Μια φορά ένας επερπατούσε τη νύχτα κι έλεγε πως δε φοβόντανε. Ερχώμενος στο δημόσιο δρόμο, νύχτ’ αργά, συναντάει μια κηδεία κανονική, μπροστά ο σταυρός, ο παπάς, το φέρετρο που το κρατούσανε στην πλάτη τέσσαρες και πίσω ο κόσμος. Αλλά ο κόσμος αυτός ήταν όλοι από πεθαμένους, γέρους παλιούς του νησιού, που τους εγνώρισε. Έκαμε στην πάντα (=παραμέρισε) να μην πέσουνε κι απάνω του. Φοβήχτηκε. Ο κόσμος επερνούσε, ήπρεπε κάποτε να τελειώση. Ο τελευταίος εγύρισε και τον κοίταξε. (Πεθαμένος κι αυτός, γνωστός του). Κι άμα σκούλαρε (= έστριψε) αυτή η πομπή, έφυγε αυτός κι επήε σπίτι του και διηγούτουνε τι έπαθε. (Εκεί όμως που εκρούφτηκε αυτός, εκοίταξε κι είδε πως εσυνεχίζανε ακόμα. Ερχόντανε από τα Κασιμάτικα προς το Κοιμητήριο).
    Date
    1960
    Item type
    Folk Legend
    Creator
    Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
    Place
    Othonoi Island
    Institution
    Academy of Athens
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Ένας Φραγκόπουλος ήτανε στο Φανάρι. Ερχότουνε νύχτα στη Δάφνη και στο Ανεμογδούρι απάντησε ένανε και τόνε χαιρετάει. - Μπόν σουάρ, Μεσιέ! - Μπονσουάρ. Ποιος είσαι; - Ήρθα προχθές να δω την πατρίδα σου και γυρίζω. Κατεβαίνει ο Φραγκόπουλος το πρωΐ στον Άμμο και ρωτάει. - Είναι κανένας Γάλλος εδώ; - Όχι! (Άρα ήτανε δαιμονικό).
    Ένας Φραγκόπουλος ήτανε στο Φανάρι. Ερχότουνε νύχτα στη Δάφνη και στο Ανεμογδούρι απάντησε ένανε και τόνε χαιρετάει. - Μπόν σουάρ, Μεσιέ! - Μπονσουάρ. Ποιος είσαι; - Ήρθα προχθές να δω την πατρίδα σου και γυρίζω. Κατεβαίνει ο Φραγκόπουλος το πρωΐ στον Άμμο και ρωτάει. - Είναι κανένας Γάλλος εδώ; - Όχι! (Άρα ήτανε δαιμονικό).
    Date
    1960
    Item type
    Folk Legend
    Creator
    Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
    Place
    Othonoi Island
    Institution
    Academy of Athens
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Τυχαίνει καμιά φορά, που είναι νύχτα και κοιμόμαστε, ακούμε μια φωνή που μας φωνάζει, τάχα γνωστή. Είναι μια ψηλή ή χοντρή φωνή, που φαίνεται ότι δεν είν’ ανθρώπινη. Σ’ αυτή δεν πρέπει ν’ απαντήσουμε αμέσως. Να περιμένουμε πρώτη, δεύτερη, και τρίτα φορά κι ύστερα ν’ απολοηθούμε. Στην 4η μπορούμε να είμαστε ήσυχοι, γιατί αν είναι φίλος ή γείτονας (άνθρωπος) θα επιμείνη και θα φανή. Μια φορά ένας απολοήθηκε αμέσως και την έπαθε. Του πλήγιασε η πλάτη και δε σηκώθηκε άλλο. Με αυτό επέθανε. Είχε πληγή αγιάτρευτη κι έμενε παράλυτος. Από τότες προσέχουνε.
    Τυχαίνει καμιά φορά, που είναι νύχτα και κοιμόμαστε, ακούμε μια φωνή που μας φωνάζει, τάχα γνωστή. Είναι μια ψηλή ή χοντρή φωνή, που φαίνεται ότι δεν είν’ ανθρώπινη. Σ’ αυτή δεν πρέπει ν’ απαντήσουμε αμέσως. Να περιμένουμε πρώτη, δεύτερη, και τρίτα φορά κι ύστερα ν’ απολοηθούμε. Στην 4η μπορούμε να είμαστε ήσυχοι, γιατί αν είναι φίλος ή γείτονας (άνθρωπος) θα επιμείνη και θα φανή. Μια φορά ένας απολοήθηκε αμέσως και την έπαθε. Του πλήγιασε η πλάτη και δε σηκώθηκε άλλο. Με αυτό επέθανε. Είχε πληγή αγιάτρευτη κι έμενε παράλυτος. Από τότες προσέχουνε.
    Date
    1960
    Item type
    Folk Legend
    Creator
    Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
    Place
    Othonoi Island
    Institution
    Academy of Athens
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Άλλη φορά ερχόμουν από ένα σπίτι βράδυ κι ήταν φεγγάρι σα μέρα. Ήταν πάλι περασμένες οι δώδεκα. Κοντά να φτάσω σπίτι, έχασα αυτό το φως. Έπεσε πάλι σκοτάδι πίσσα, απότομα κι ήταν σα να μην έβλεπα από τα ίδια τα μάτια μου.
    Άλλη φορά ερχόμουν από ένα σπίτι βράδυ κι ήταν φεγγάρι σα μέρα. Ήταν πάλι περασμένες οι δώδεκα. Κοντά να φτάσω σπίτι, έχασα αυτό το φως. Έπεσε πάλι σκοτάδι πίσσα, απότομα κι ήταν σα να μην έβλεπα από τα ίδια τα μάτια μου.
    Date
    1960
    Item type
    Folk Legend
    Creator
    Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
    Place
    Othonoi Island
    Institution
    Academy of Athens
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Ένας καπιτάνιος έφευγε κάποτε από δω. Του λέει ο κουμπάρος του: - Να μου φέρης ένα ζευγάρι μπότες (ποδήματα). Πήγε στο ταξίδι, τα θυμήθηκε και τ’ αγόρασε. Γύρισε κάποτε στους Οθώνους. Ξεκινάει βράδυ από τον Άμμο να πάη στο χωριό. Εκεί στο Σταυρό (σταυροδρόμι), βλέπει τον κουμπάρο του. – Καλησπέρα, κουμπάρε. – Καλησπέρα. – Μου τα φερες τα ποδήματα; - Ναι, τα ‘χω στο καΐκι αύριο έλα να τα πάρης. – Καληνύχτα – Καληνύχτα. Πάει ο καπιτάνιος στο σπίτι του, λέει: - Απάντησα και τον κουμπάρο. – Ποιον κουμπάρο; - Τον τάδε. – Μα αυτός είναι πεθαμένος τόσον καιρόν!
    Ένας καπιτάνιος έφευγε κάποτε από δω. Του λέει ο κουμπάρος του: - Να μου φέρης ένα ζευγάρι μπότες (ποδήματα). Πήγε στο ταξίδι, τα θυμήθηκε και τ’ αγόρασε. Γύρισε κάποτε στους Οθώνους. Ξεκινάει βράδυ από τον Άμμο να πάη στο χωριό. Εκεί στο Σταυρό (σταυροδρόμι), βλέπει τον κουμπάρο του. – Καλησπέρα, κουμπάρε. – Καλησπέρα. – Μου τα φερες τα ποδήματα; - Ναι, τα ‘χω στο καΐκι αύριο έλα να τα πάρης. – Καληνύχτα – Καληνύχτα. Πάει ο καπιτάνιος στο σπίτι του, λέει: - Απάντησα και τον κουμπάρο. – Ποιον κουμπάρο; - Τον τάδε. – Μα αυτός είναι πεθαμένος τόσον καιρόν!
    Date
    1960
    Item type
    Folk Legend
    Creator
    Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
    Place
    Othonoi Island
    Institution
    Academy of Athens
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Ήμουνα παιδί ημάστενε στην Πάτρα . Μια φτωχειά γυνίκα επόθανε. Το παιδί επήε στον παπά. Έρχεσαι, παπά μου που ‘ πόθανε η μάννα μου, να την ενταφιάσωμε ; Θα με πλερώσης μπροστά του λέει ο παπάς. –Μα δεν έχω , παπά μου, άμα δουλέψω θα σε πλερώσω. Ο παπάς δεν επήαινε , αποφάσισε το παιδί να πάη μόνο του να κάμη τον τάφο και να πάρη 2-3 παιδιά να την ενταφιάση. Εκεί πο ‘ κανε το παιδί τον τάφο ηύρηκε νόμισμα χρυσό , αρκετό. Επήε πάλι στον παπά .- Έλα παπά –Σου είπα να με πλερώσης μπροστά. – Να σε πλερώσω! Του δίνει το νόμισμα. Το βλέπει ο παπάς (θα ‘ ταν και χωματισμένο) εκατάλαβε πως ήταν θησαυρός. Λέει , Που τα βρήκες εσύ ; - Ε κεί που έκανα τον τάφο. –Αυτό μόνο ηύρηκες; - Όχι ηύρα αρκετά. Τι εσκέφτηκε ο παπάς : Να σφάξη έναν τράο με τα κέρατα, με το μούσι, με το δέρμα, να το φορέση, να πάη να του πάρη τα λεφτά. Έσφαξε τον τράο, έβγαλε τα ρούχα του και φόρεσε το δέρμα. Πάει το βράδυ, χτυπάει την πόρτα. ντάκ , ντάκ. Ποιος είσαι; Άνοιξε και θα ‘ δής! Ποιός είσαι; (γιατί το παιδί εφοβούτανε) Από τα πολλά άνοιξε. Μόλις είδε τον τράο, εφοβήθηκε το παιδί. –Μη φοβάσαι, είμαι το Στοιχειό των χρημάτων. Άμα μου τα δώσης, δε θα σου κάμω κακό. Έτρεξε το παιδί του ‘ φερε τα χρήματα φοβισμένο.Λέει. Μου λείπει ένα, που το ‘δωκα του παπά. – Δεν πειράζει. Παίρνει τα λεφτά ο παπάς και πάει σπίτι του να βγάλη το δέρμα. Μα πού! Εκόλλησε απάμου του και δεν έβγαινε. Έμεινε έτσι όλη του τη ζωή. Δεν ερώτησα αν επόθανε με δαύτο. (Πάνε 85 χρόνια που θα ' γινε αυτή η δουλειά.Λένε πως έγινε στον Πύργο της Ηλείας.Είχα πάει στην Πάτρα με το καίκι, που κουβαλούσε σταφίδες απο την Πύλο)
    Ήμουνα παιδί ημάστενε στην Πάτρα . Μια φτωχειά γυνίκα επόθανε. Το παιδί επήε στον παπά. Έρχεσαι, παπά μου που ‘ πόθανε η μάννα μου, να την ενταφιάσωμε ; Θα με πλερώσης μπροστά του λέει ο παπάς. –Μα δεν έχω , παπά μου, άμα δουλέψω θα σε πλερώσω. Ο παπάς δεν επήαινε , αποφάσισε το παιδί να πάη μόνο του να κάμη τον τάφο και να πάρη 2-3 παιδιά να την ενταφιάση. Εκεί πο ‘ κανε το παιδί τον τάφο ηύρηκε νόμισμα χρυσό , αρκετό. Επήε πάλι στον παπά .- Έλα παπά –Σου είπα να με πλερώσης μπροστά. – Να σε πλερώσω! Του δίνει το νόμισμα. Το βλέπει ο παπάς (θα ‘ ταν και χωματισμένο) εκατάλαβε πως ήταν θησαυρός. Λέει , Που τα βρήκες εσύ ; - Ε κεί που έκανα τον τάφο. –Αυτό μόνο ηύρηκες; - Όχι ηύρα αρκετά. Τι εσκέφτηκε ο παπάς : Να σφάξη έναν τράο με τα κέρατα, με το μούσι, με το δέρμα, να το φορέση, να πάη να του πάρη τα λεφτά. Έσφαξε τον τράο, έβγαλε τα ρούχα του και φόρεσε το δέρμα. Πάει το βράδυ, χτυπάει την πόρτα. ντάκ , ντάκ. Ποιος είσαι; Άνοιξε και θα ‘ δής! Ποιός είσαι; (γιατί το παιδί εφοβούτανε) Από τα πολλά άνοιξε. Μόλις είδε τον τράο, εφοβήθηκε το παιδί. –Μη φοβάσαι, είμαι το Στοιχειό των χρημάτων. Άμα μου τα δώσης, δε θα σου κάμω κακό. Έτρεξε το παιδί του ‘ φερε τα χρήματα φοβισμένο.Λέει. Μου λείπει ένα, που το ‘δωκα του παπά. – Δεν πειράζει. Παίρνει τα λεφτά ο παπάς και πάει σπίτι του να βγάλη το δέρμα. Μα πού! Εκόλλησε απάμου του και δεν έβγαινε. Έμεινε έτσι όλη του τη ζωή. Δεν ερώτησα αν επόθανε με δαύτο. (Πάνε 85 χρόνια που θα ' γινε αυτή η δουλειά.Λένε πως έγινε στον Πύργο της Ηλείας.Είχα πάει στην Πάτρα με το καίκι, που κουβαλούσε σταφίδες απο την Πύλο)
    Date
    1960
    Item type
    Folk Legend
    Creator
    Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
    Place
    Othonoi Island
    Institution
    Academy of Athens
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Ήτανε μονατσήρι εδώ (στην Παναγιά). Και ο σταυρός (στο τρίστρατο) ήτανε από κείνα τα χρόνια. Εκεί είχανε ένα κούτι (για συνεισφορά) κσι την εικόνα της Παναγίας. Αυτή η εκκλησία ήτανε Μοναστήρι. Ένας γέρος του τόπου (90 χρονών τώρα) θυμάται τα κελλιά. Εκεί που είναι το νέο Κοιμητήριο είχε κυπαρίσσια.
    Ήτανε μονατσήρι εδώ (στην Παναγιά). Και ο σταυρός (στο τρίστρατο) ήτανε από κείνα τα χρόνια. Εκεί είχανε ένα κούτι (για συνεισφορά) κσι την εικόνα της Παναγίας. Αυτή η εκκλησία ήτανε Μοναστήρι. Ένας γέρος του τόπου (90 χρονών τώρα) θυμάται τα κελλιά. Εκεί που είναι το νέο Κοιμητήριο είχε κυπαρίσσια.
    Date
    1960
    Item type
    Folk Legend
    Creator
    Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
    Place
    Othonoi Island
    Institution
    Academy of Athens
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Τόνε λένε έτσι, γιατί του λείπουνε δυό μέρες. Κοντά να τελειώση ο Μάρτης, η γριά τον εκοροϊδεψε κι είπε ; - Εκλάσανε το Μάρτη τα κατσίκια μου. Εθύμωσε τότες ο Μάρτης κι εδανείστηκε δυό μέρες από το Φλεβάρη κι έκαψε τα κατσίκια τση γριάς. Αυτές τις δυό μέρες (του Μάρτη κάνει πάντα πολύ κρύο και γι' αυτό το λένε, τση γριάς οι μέρες).
    Τόνε λένε έτσι, γιατί του λείπουνε δυό μέρες. Κοντά να τελειώση ο Μάρτης, η γριά τον εκοροϊδεψε κι είπε ; - Εκλάσανε το Μάρτη τα κατσίκια μου. Εθύμωσε τότες ο Μάρτης κι εδανείστηκε δυό μέρες από το Φλεβάρη κι έκαψε τα κατσίκια τση γριάς. Αυτές τις δυό μέρες (του Μάρτη κάνει πάντα πολύ κρύο και γι' αυτό το λένε, τση γριάς οι μέρες).
    Date
    1960
    Item type
    Folk Legend
    Creator
    Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
    Place
    Othonoi Island
    Institution
    Academy of Athens
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Στη Σχιμάδα: Λένε ότι κάποτε κάποια κακιά γυναίκα, έβαλε εκεί μιανής άλλης το παιδί, κοιμισμένο, ώστε όταν θα ξυπνήση να γκρεμιστή από το βράχο. Το παιδί όμως ξυπνώντας, άρχισε τα κλάματα. Κάποιος το άκουσε και πήγε να το σώση. Το ρώτησε πως βρέθηκε κει πέρα. Λέει: «Μ’ έβαλε ο Μιμάς». (Είναι ισιάδι εκεί η σχισμάδα κι αποκάτου γκρεμνός. Το παιδί είχ’ αρρωστήσει όλη μέρα μέσ’ στον ήλιο κι ύστερα, λένε πέθανε). (Τι να ήταν αυτή η γυναίκα; Νεράϊδα, Στρίγγλα, Μητρυιά).
    Στη Σχιμάδα: Λένε ότι κάποτε κάποια κακιά γυναίκα, έβαλε εκεί μιανής άλλης το παιδί, κοιμισμένο, ώστε όταν θα ξυπνήση να γκρεμιστή από το βράχο. Το παιδί όμως ξυπνώντας, άρχισε τα κλάματα. Κάποιος το άκουσε και πήγε να το σώση. Το ρώτησε πως βρέθηκε κει πέρα. Λέει: «Μ’ έβαλε ο Μιμάς». (Είναι ισιάδι εκεί η σχισμάδα κι αποκάτου γκρεμνός. Το παιδί είχ’ αρρωστήσει όλη μέρα μέσ’ στον ήλιο κι ύστερα, λένε πέθανε). (Τι να ήταν αυτή η γυναίκα; Νεράϊδα, Στρίγγλα, Μητρυιά).
    Date
    1960
    Item type
    Folk Legend
    Creator
    Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
    Place
    Othonoi Island
    Institution
    Academy of Athens
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Ήτανε ένα καΐκι (με παννιά) αραγμένο στ’ Αυλάκι (λιμάνι). Αυτός ο καπιτάνιος του αλλιώς το είχε αραγμένο κι αλλιώς το ήβρισκε το πρωΐ. Απόρησε κι είπε να παραφυλάξη να δη τι γίνεται. Λέει: Θα κοιμηθώ μέσα στο καΐκι. Άλλαξε την άγκυρα και την έφερε κατά δω κι ύστερα εκοιμήθηκε στην πλώρη (μέσα). Τη νύχτα, στις 12 η ώρα άκουσε ένα κρού – κρού, κάποιοι ασκώνανε την άγκυρα. Άκουσε και κάποιος εχτυπούσε παλαμάκια, χτύπους και μπαίνανε μέσα. Δεν εσηκώθηκε να δη. Σε λίγο εκαταλάβαινε που το ταξιδεύανε. Εσκέφτηκε πως ήτανε ξωτικά. Ήτανε Νεράϊδες. Άκουσε και μια από τις Νεράϊδες που ΄λεγε: - Μου μυρίζει, λέει, Χριστιανικό αίμα! Αυτός πιο πολύ εγενότουνε κουλουμπάρι.Κάποτε που έφτασε το καράβι στον προορισμό του, άκουσε τα παλαμάκια πάλι, κι εβγήκανε όλες, σκορπίσανε. Εβγήκε κι αυτός, όταν άκουσε ησυχία κι είδε πως ήτανε στην Έρημο, στην Μπαρμπαριά. Εκεί ήτανε και πολλές ταταλιές (= φοινικόδεντρα). Για μαρτυρία έκοψε ένα κλωνάρι με τάταλα (= χουρμάδες) απάνου και με σβελτοσύνη εκλείστηκε πάλε μέσα στην πλώρη του καϊκιού. Έπειτ’ από αρκετή ώρα άκουσε πάλι παλαμάκια. «Θα ‘ρτανε πάλι, λέει. Ποιος ξέρει που επήανε και τι σάρκες εφάγανε!» Μπήκανε λοιπόν μέσα όλες, ασκούσανε την άγκυρα και σε λίγο φτάσανε πάλι στ’ Αυλάκι. Εκείνες εχτυπήσανε τα χέρια τους, εβγήκανε. Ίσα, ίσα εχάραξε. Το καΐκι το ρεμετζάρανε αλλιώς. Εβγήκε αυτός, ήτανε Κυριακή κι είδε τον κόσμο που πήγαινε στην Εκκλησία, στην Αγία Τριάδα. Ξέρετε τους λέει, που πήγα απόψε; Επήγα στη Μπαρμπαριά. Ορίστε την ταταλιά και τα τάταλα που έφερα για παράδειγμα. Εξηγούσανε άλλη φορά αυτές τις Νεράϊδες, πως ήτανε γυναίκες από δω, που ήτανε πεθαμένες.
    Ήτανε ένα καΐκι (με παννιά) αραγμένο στ’ Αυλάκι (λιμάνι). Αυτός ο καπιτάνιος του αλλιώς το είχε αραγμένο κι αλλιώς το ήβρισκε το πρωΐ. Απόρησε κι είπε να παραφυλάξη να δη τι γίνεται. Λέει: Θα κοιμηθώ μέσα στο καΐκι. Άλλαξε την άγκυρα και την έφερε κατά δω κι ύστερα εκοιμήθηκε στην πλώρη (μέσα). Τη νύχτα, στις 12 η ώρα άκουσε ένα κρού – κρού, κάποιοι ασκώνανε την άγκυρα. Άκουσε και κάποιος εχτυπούσε παλαμάκια, χτύπους και μπαίνανε μέσα. Δεν εσηκώθηκε να δη. Σε λίγο εκαταλάβαινε που το ταξιδεύανε. Εσκέφτηκε πως ήτανε ξωτικά. Ήτανε Νεράϊδες. Άκουσε και μια από τις Νεράϊδες που ΄λεγε: - Μου μυρίζει, λέει, Χριστιανικό αίμα! Αυτός πιο πολύ εγενότουνε κουλουμπάρι.Κάποτε που έφτασε το καράβι στον προορισμό του, άκουσε τα παλαμάκια πάλι, κι εβγήκανε όλες, σκορπίσανε. Εβγήκε κι αυτός, όταν άκουσε ησυχία κι είδε πως ήτανε στην Έρημο, στην Μπαρμπαριά. Εκεί ήτανε και πολλές ταταλιές (= φοινικόδεντρα). Για μαρτυρία έκοψε ένα κλωνάρι με τάταλα (= χουρμάδες) απάνου και με σβελτοσύνη εκλείστηκε πάλε μέσα στην πλώρη του καϊκιού. Έπειτ’ από αρκετή ώρα άκουσε πάλι παλαμάκια. «Θα ‘ρτανε πάλι, λέει. Ποιος ξέρει που επήανε και τι σάρκες εφάγανε!» Μπήκανε λοιπόν μέσα όλες, ασκούσανε την άγκυρα και σε λίγο φτάσανε πάλι στ’ Αυλάκι. Εκείνες εχτυπήσανε τα χέρια τους, εβγήκανε. Ίσα, ίσα εχάραξε. Το καΐκι το ρεμετζάρανε αλλιώς. Εβγήκε αυτός, ήτανε Κυριακή κι είδε τον κόσμο που πήγαινε στην Εκκλησία, στην Αγία Τριάδα. Ξέρετε τους λέει, που πήγα απόψε; Επήγα στη Μπαρμπαριά. Ορίστε την ταταλιά και τα τάταλα που έφερα για παράδειγμα. Εξηγούσανε άλλη φορά αυτές τις Νεράϊδες, πως ήτανε γυναίκες από δω, που ήτανε πεθαμένες.
    Date
    1960
    Item type
    Folk Legend
    Creator
    Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
    Place
    Othonoi Island
    Institution
    Academy of Athens
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Ήτανε ένας ζουρλός, που όταν επέθανε τον απανταίνανε τη νύχτα. Εβρυκολάκιασε απο τον τάφο και γυριζε στα σπίτια. (Αλλά αυτές είναι αγέρα κουβέντες!)
    Ήτανε ένας ζουρλός, που όταν επέθανε τον απανταίνανε τη νύχτα. Εβρυκολάκιασε απο τον τάφο και γυριζε στα σπίτια. (Αλλά αυτές είναι αγέρα κουβέντες!)
    Date
    1960
    Item type
    Folk Legend
    Creator
    Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
    Place
    Othonoi Island
    Institution
    Academy of Athens
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Εζούσαν και παλαιοί μεγάλοι άνθρωποι εδώ. Ευρήκαν αρχαία μνήματα και σκελετά. Το καννούλι τους (η κνήμη των ποδιών) από το γόνα και κάτω, ήταν γιγάντιο, διπλό από των σημερινών. Τους θάβανε μέσα σε κεραμίδια μεγάλα (αυτά είχανε για κάσες) ένα από πάνω κι ένα από κάτω.
    Εζούσαν και παλαιοί μεγάλοι άνθρωποι εδώ. Ευρήκαν αρχαία μνήματα και σκελετά. Το καννούλι τους (η κνήμη των ποδιών) από το γόνα και κάτω, ήταν γιγάντιο, διπλό από των σημερινών. Τους θάβανε μέσα σε κεραμίδια μεγάλα (αυτά είχανε για κάσες) ένα από πάνω κι ένα από κάτω.
    Date
    1960
    Item type
    Folk Legend
    Creator
    Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
    Place
    Othonoi Island
    Institution
    Academy of Athens
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Η μητέρα του Ιούδα είδε στον ύπνο της, ότι θα κάνη ένα παιδί και θα είναι η καταστροφή των Ιουδαίων. Όταν το εγέννησε σε λίγους μήνες το έβαλε σ’ ένα κιβώτιο, το πισσώσανε και το ρίξανε στη θάλασσα. Απέναντι ήταν ένα νησάκι και το βρήκανε (το κιβώτιο) κάποιοι βοσκοί. Το επήραν και το ανάθρεψαν μέχρι 9 ετών. Δεν εμπορούσαν να το κρατήσουν άλλο, και το πήγαν στην απέναντι πολιτεία και το πουλήσανε. Το αγόρασε ο ίδιος ο πατέρας του, χωρίς να το ξέρη. Αυτός είχε κάμει κι άλλο παιδί. Ύστερ’ από καιρό, ήταν πονηρού πνεύματος ο Ιούδας κι εκεί που έπαιζαν, έδωσε μια πέτρα κι εσκότωσε τον αδερφό του, για να κληρονομήση την περιουσία του. Μετάνοιωσε όμως και έφυγε και πήγε στα Ιεροσόλυμα και γίνηκε υπηρέτης του βασιλέα. Μετά παρέλευση καιρού, έγινε ένας πόλεμος στην πατρίδα του πατέρα του και αναγκάστηκε ο Ρούσβελ (ο πατέρας του) και πούλησε την περιουσία του και πήγε κι αυτός στα Ιεροσόλυμα. Αγόρασε ένα μπαξέ, κοντά στο βασιλικό παλάτι. Ύστερ’ από καιρό, εβγήκε ο βασιλιάς στο παράθυρο και του είπε: - Τι ωραία άνθη έχει αυτό το περιβόλι! Του λέει ο Ιούδας. – Αμέσως, Μεγαλειότατε, να πάω να σου κόψω. Εκατέβηκε στο μπαξέ κι έκοψε μερικά λουλούδια και διάφορα οπωρικά. Όταν ήταν έτοιμος να φύγη, τόνε συνάντησε ο νοικοκύρης (ο πατέρας του;) και τον έβρισε και τον απείλησε. Αυτός άρπαξε μια πέτρα και τον εσκότωσε και πήε μετά στο βασιλέα. Μετά παρέλευση καιρού, του λέει ο βασιλιάς. Θέλεις να σε παντρέψω; Λέει, ναι. Του έδωσε τότε μια νύφη, που έτυχε να είναι η μητέρα του. Μ’ αυτήνε έκανε ένα παιδί. Η γυναίκα του κάποτε άρχισε να κλαίη και να διηγήται τα παθήματά της. Όταν τα άκουσε ο Ιούδας , εννόησε πως ήταν η μητέρα του, την παράτησε και πήε και συνάντησε το Χριστό. Έγινε Απόστολος και ο Χριστός τον είχε ψωνιστή του. Η φιλαργυρία του όμως τον έκανε να κλέβη τακτικά απ’ ότι εψώνιζε. Και όταν πέρασε καιρός, επήρε 33 αργύρια και παράδωσε το Χριστό. Το μεταμελήθηκε έπειτα και πήρε ένα σκοινί να κρεμαστή, αλλά κι αυτό το έκαμε για να πάη πουλιό μπροστά από το Χριστό να κερδήση την Ανάσταση. Αλλά αυτός δε συχωρέθηκε ποτέ.
    Η μητέρα του Ιούδα είδε στον ύπνο της, ότι θα κάνη ένα παιδί και θα είναι η καταστροφή των Ιουδαίων. Όταν το εγέννησε σε λίγους μήνες το έβαλε σ’ ένα κιβώτιο, το πισσώσανε και το ρίξανε στη θάλασσα. Απέναντι ήταν ένα νησάκι και το βρήκανε (το κιβώτιο) κάποιοι βοσκοί. Το επήραν και το ανάθρεψαν μέχρι 9 ετών. Δεν εμπορούσαν να το κρατήσουν άλλο, και το πήγαν στην απέναντι πολιτεία και το πουλήσανε. Το αγόρασε ο ίδιος ο πατέρας του, χωρίς να το ξέρη. Αυτός είχε κάμει κι άλλο παιδί. Ύστερ’ από καιρό, ήταν πονηρού πνεύματος ο Ιούδας κι εκεί που έπαιζαν, έδωσε μια πέτρα κι εσκότωσε τον αδερφό του, για να κληρονομήση την περιουσία του. Μετάνοιωσε όμως και έφυγε και πήγε στα Ιεροσόλυμα και γίνηκε υπηρέτης του βασιλέα. Μετά παρέλευση καιρού, έγινε ένας πόλεμος στην πατρίδα του πατέρα του και αναγκάστηκε ο Ρούσβελ (ο πατέρας του) και πούλησε την περιουσία του και πήγε κι αυτός στα Ιεροσόλυμα. Αγόρασε ένα μπαξέ, κοντά στο βασιλικό παλάτι. Ύστερ’ από καιρό, εβγήκε ο βασιλιάς στο παράθυρο και του είπε: - Τι ωραία άνθη έχει αυτό το περιβόλι! Του λέει ο Ιούδας. – Αμέσως, Μεγαλειότατε, να πάω να σου κόψω. Εκατέβηκε στο μπαξέ κι έκοψε μερικά λουλούδια και διάφορα οπωρικά. Όταν ήταν έτοιμος να φύγη, τόνε συνάντησε ο νοικοκύρης (ο πατέρας του;) και τον έβρισε και τον απείλησε. Αυτός άρπαξε μια πέτρα και τον εσκότωσε και πήε μετά στο βασιλέα. Μετά παρέλευση καιρού, του λέει ο βασιλιάς. Θέλεις να σε παντρέψω; Λέει, ναι. Του έδωσε τότε μια νύφη, που έτυχε να είναι η μητέρα του. Μ’ αυτήνε έκανε ένα παιδί. Η γυναίκα του κάποτε άρχισε να κλαίη και να διηγήται τα παθήματά της. Όταν τα άκουσε ο Ιούδας , εννόησε πως ήταν η μητέρα του, την παράτησε και πήε και συνάντησε το Χριστό. Έγινε Απόστολος και ο Χριστός τον είχε ψωνιστή του. Η φιλαργυρία του όμως τον έκανε να κλέβη τακτικά απ’ ότι εψώνιζε. Και όταν πέρασε καιρός, επήρε 33 αργύρια και παράδωσε το Χριστό. Το μεταμελήθηκε έπειτα και πήρε ένα σκοινί να κρεμαστή, αλλά κι αυτό το έκαμε για να πάη πουλιό μπροστά από το Χριστό να κερδήση την Ανάσταση. Αλλά αυτός δε συχωρέθηκε ποτέ.
    Date
    1960
    Item type
    Folk Legend
    Creator
    Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
    Place
    Othonoi Island
    Institution
    Academy of Athens
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Ενός που επέθανε, τα ρούχα του να κάψανε πρίν περάσουν οι 40 μέρες κι ακούανε στο διάστημα αυτό, ώσπου να κλείσουν οι 40 , κάθε νύχτα βόγγο.
    Ενός που επέθανε, τα ρούχα του να κάψανε πρίν περάσουν οι 40 μέρες κι ακούανε στο διάστημα αυτό, ώσπου να κλείσουν οι 40 , κάθε νύχτα βόγγο.
    Date
    1960
    Item type
    Folk Legend
    Creator
    Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
    Place
    Othonoi Island
    Institution
    Academy of Athens
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Έχει ένα μέρος, το λένε στου Φραντζέζου (το) κουκκούλι. Είναι κουκουλωτός γήλοφος. Εκεί έχει σπήλαιο μικρό και πρέπει να συρθής ταπικοιλιάς, για να περάσης στην πέρα πάντα. Εκεί έχει και κτίρια γκρεμισμένα και βρήκανε νταβάδες, μαχαίρια κ.α. Κάποιος Φράγκος ηγεμόνας θα ζούσε εκεί.
    Έχει ένα μέρος, το λένε στου Φραντζέζου (το) κουκκούλι. Είναι κουκουλωτός γήλοφος. Εκεί έχει σπήλαιο μικρό και πρέπει να συρθής ταπικοιλιάς, για να περάσης στην πέρα πάντα. Εκεί έχει και κτίρια γκρεμισμένα και βρήκανε νταβάδες, μαχαίρια κ.α. Κάποιος Φράγκος ηγεμόνας θα ζούσε εκεί.
    Date
    1960
    Item type
    Folk Legend
    Creator
    Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
    Place
    Othonoi Island
    Institution
    Academy of Athens
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Στο νερόμυλο. Φαίνεται χτισμένος παλαιός νερόμυλος. Είπανε πως εκεί ήτανε τα αρχαία κι ήθελε να κάμη ένας αρχαιολόγος (ο Οικονόμου – Θιακός;) να εύρη τα ανάκτορα του Αλκίνοου. Εδώ λέει ζούσαν οι Φαιάκες. (Ήρθε ο πόλεμος και δεν έγιναν οι ανασκαφές)
    Στο νερόμυλο. Φαίνεται χτισμένος παλαιός νερόμυλος. Είπανε πως εκεί ήτανε τα αρχαία κι ήθελε να κάμη ένας αρχαιολόγος (ο Οικονόμου – Θιακός;) να εύρη τα ανάκτορα του Αλκίνοου. Εδώ λέει ζούσαν οι Φαιάκες. (Ήρθε ο πόλεμος και δεν έγιναν οι ανασκαφές)
    Date
    1960
    Item type
    Folk Legend
    Creator
    Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
    Place
    Othonoi Island
    Institution
    Academy of Athens
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Οι παλαιοί, πριν από μας, είχανε καταστροφή με τους πειρατές. Εκείνοι, πριν, είχανε φτιάξει το Μοναστηράκι, την Παναγία. Τώρα εμείνανε τα ερείπια. Ο αυλόγυρος ήτανε κελλιά κι η εκκλησία ήτανε μικρή. (Τώρα μόνο μια μεγαλύτερη εκκλησία εκεί)
    Οι παλαιοί, πριν από μας, είχανε καταστροφή με τους πειρατές. Εκείνοι, πριν, είχανε φτιάξει το Μοναστηράκι, την Παναγία. Τώρα εμείνανε τα ερείπια. Ο αυλόγυρος ήτανε κελλιά κι η εκκλησία ήτανε μικρή. (Τώρα μόνο μια μεγαλύτερη εκκλησία εκεί)
    Date
    1960
    Item type
    Folk Legend
    Creator
    Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
    Place
    Othonoi Island
    Institution
    Academy of Athens
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Οι πειραταί, όταν ήρθανε εδώ ευρήκανε τόσα φίδια, που δε μπορούσανε να σταθούνε σε τσαντήρι. Τα λέγανε Φιδόνησα και Αστακόνησα
    Οι πειραταί, όταν ήρθανε εδώ ευρήκανε τόσα φίδια, που δε μπορούσανε να σταθούνε σε τσαντήρι. Τα λέγανε Φιδόνησα και Αστακόνησα
    Date
    1960
    Item type
    Folk Legend
    Creator
    Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
    Place
    Othonoi Island
    Institution
    Academy of Athens
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Ο Οδυσσέας που εκολύμπαε από τη νήσο της Ωγυγίας για να πάη στην Ιθάκη, είδε από μακριά το νησί μας κι εβγήκε στο ποτάμι (κοντά στο φάρο). Εκεί ήταν η Ναυσικά, που τον έφερε στα Ανάκτορα εδώ στο Φύκι (στο Λιμανάκι). Ήρθε εδώ το 1937 ο αρχαιολόγος Οικονόμου και τα είπε αυτά: Θα έκανε και ανασκαφές, αλλά ήρθε ο πόλεμος
    Ο Οδυσσέας που εκολύμπαε από τη νήσο της Ωγυγίας για να πάη στην Ιθάκη, είδε από μακριά το νησί μας κι εβγήκε στο ποτάμι (κοντά στο φάρο). Εκεί ήταν η Ναυσικά, που τον έφερε στα Ανάκτορα εδώ στο Φύκι (στο Λιμανάκι). Ήρθε εδώ το 1937 ο αρχαιολόγος Οικονόμου και τα είπε αυτά: Θα έκανε και ανασκαφές, αλλά ήρθε ο πόλεμος
    Date
    1960
    Item type
    Folk Legend
    Creator
    Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
    Place
    Othonoi Island
    Institution
    Academy of Athens
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Η Καλυψώ= Σπηλιά. Αρχαίο σπήλαιο της Καλυψώς. Εβάσταξε τον Οδυσσέα 7 χρόνια. Ήμουν ένα πέργουλο (=κληματαριά) και μια σουκιά από τότες. (Μα τώρα έχουνε καταστρεφτή). Έχει δυό μπούκες
    Η Καλυψώ= Σπηλιά. Αρχαίο σπήλαιο της Καλυψώς. Εβάσταξε τον Οδυσσέα 7 χρόνια. Ήμουν ένα πέργουλο (=κληματαριά) και μια σουκιά από τότες. (Μα τώρα έχουνε καταστρεφτή). Έχει δυό μπούκες
    Date
    1960
    Item type
    Folk Legend
    Creator
    Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
    Place
    Othonoi Island
    Institution
    Academy of Athens
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Η Σπηλιά της Καλυψώς. Είναι αμέσως πίσω από το Στρογγυλάδι (ακρωτήριο). Έχει δυό μπούκες από τη θάλασσα κι όταν βρεθής μέσα, κρυώνεις. Μπαίνουν ολόκληρες βάρκες μέσα. Θα ‘ναι 100 μέτρα μάκρος, 10 μέτρα βάθος και άλλα 10 ύψος. Λέμε στην Καλυψώ «ή στην Καλυψιώ». Λένε ότι εκεί μέσα εζούσε η Καλυψώ και εκράτησε τον Οδυσσέα χρόνια, πριν φύγη για την Ιθάκη. Πάνε συχνά παρέες και κάνουν εκδρομή
    Η Σπηλιά της Καλυψώς. Είναι αμέσως πίσω από το Στρογγυλάδι (ακρωτήριο). Έχει δυό μπούκες από τη θάλασσα κι όταν βρεθής μέσα, κρυώνεις. Μπαίνουν ολόκληρες βάρκες μέσα. Θα ‘ναι 100 μέτρα μάκρος, 10 μέτρα βάθος και άλλα 10 ύψος. Λέμε στην Καλυψώ «ή στην Καλυψιώ». Λένε ότι εκεί μέσα εζούσε η Καλυψώ και εκράτησε τον Οδυσσέα χρόνια, πριν φύγη για την Ιθάκη. Πάνε συχνά παρέες και κάνουν εκδρομή
    Date
    1960
    Item type
    Folk Legend
    Creator
    Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
    Place
    Othonoi Island
    Institution
    Academy of Athens
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Εδώ και 50 χρόνια είχανε ακόμα οι Θωνιώτες κτήματα στο Μαθράκι και πηγαίνανε και τα καλλιεργούσανε. Εβαίνανε το ζευγάρι στο καΐκι και πηγαίνανε στο Μαθράκι κι αλατρεύανε. Επήρανε και τις ονομασίες στα νησιά τους. Είπανε Μεροβίγλι τα βουνά τους. Κι είπανε κι αυτοί: Απάνω-πάντα, Κάτω-πάντα. (Εδώ είναι Απανωμερίτες οι κατέχηδες και κατωμερίτες οι Κασίμηδες).
    Εδώ και 50 χρόνια είχανε ακόμα οι Θωνιώτες κτήματα στο Μαθράκι και πηγαίνανε και τα καλλιεργούσανε. Εβαίνανε το ζευγάρι στο καΐκι και πηγαίνανε στο Μαθράκι κι αλατρεύανε. Επήρανε και τις ονομασίες στα νησιά τους. Είπανε Μεροβίγλι τα βουνά τους. Κι είπανε κι αυτοί: Απάνω-πάντα, Κάτω-πάντα. (Εδώ είναι Απανωμερίτες οι κατέχηδες και κατωμερίτες οι Κασίμηδες).
    Date
    1960
    Item type
    Folk Legend
    Creator
    Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
    Place
    Othonoi Island
    Institution
    Academy of Athens
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Οι Αργυροί (επώνυμον) είναι οι πρώτοι κάτοικοι. Ήρθαν από τους Παξούς. (Είχαν πάει εκεί από το Αργυρόκαστρο). Δεν τους χωρούσαν τότε οι Παξοί κι εμάθανε για τούτα τα νησιά και ήρθανε στους Οθωνούς. (Πάνε τώρα 400- 500 χρόνια. Θα είχανε μείνει ως 50 χρόνια στους Παξούς). Είναι ένα ύψωμα εδώ πέρα «στου Μπονέλη» στα Αργυράτικα. Εκεί πρωτόχτισαν μια κούλα (φρούριο και σπίτι μαζί) κι όταν έρχονταν πειραταί εκλειόντανε μέσα, και είχε πολεμίστρες και τροφές. Αλλά πλέον δεν εγίνηκε καμιά καταστροφή.
    Οι Αργυροί (επώνυμον) είναι οι πρώτοι κάτοικοι. Ήρθαν από τους Παξούς. (Είχαν πάει εκεί από το Αργυρόκαστρο). Δεν τους χωρούσαν τότε οι Παξοί κι εμάθανε για τούτα τα νησιά και ήρθανε στους Οθωνούς. (Πάνε τώρα 400- 500 χρόνια. Θα είχανε μείνει ως 50 χρόνια στους Παξούς). Είναι ένα ύψωμα εδώ πέρα «στου Μπονέλη» στα Αργυράτικα. Εκεί πρωτόχτισαν μια κούλα (φρούριο και σπίτι μαζί) κι όταν έρχονταν πειραταί εκλειόντανε μέσα, και είχε πολεμίστρες και τροφές. Αλλά πλέον δεν εγίνηκε καμιά καταστροφή.
    Date
    1960
    Item type
    Folk Legend
    Creator
    Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
    Place
    Othonoi Island
    Institution
    Academy of Athens
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR

      Searchculture.gr EKT Aggregation EKT eContent
      • Follow EKT

      Contact | Privacy Policy | Terms of use | Copyright Notice

      ©2024 National Documentation Centre
      license: cc-by-sa

      <s:message code='alt_ministry'/>