Στο δρόμο από τη Μυτιλήνη με κατεύθυνση τo χωριό Μόρια, σε μια κατάφυτη τοποθεσία πάνω από τον κόλπο της Γέρας βρίσκεται ένα υδραγωγείο της ρωμαϊκής περιόδου, το μοναδικό της νήσου Λέσβου.
Πρόκειται για ένα μνημείο εκπληκτικής αρχιτεκτονικής αρτιότητας με πολλά κλασικιστικά στοιχεία που το καθιστούν τεχνοτροπικά «αδριάνειο». Χτίστηκε στα τέλη του 2ου ή στις αρχές του 3ου μ. Χ. αιώνα με σκοπό την υδροδότηση της αρχαίας πόλης της Μυτιλήνης. Η πηγή του υδραγωγείου βρισκόταν σε μία λίμνη, η οποία σήμερα είναι γνωστή ως Μεγάλη Λίμνη, που στη συνέχεια αποξηράνθηκε, στο βόρειο τμήμα του όρους Όλυμπος.
Διένυε μια απόσταση 28 χλμ. μέσα από μια αρκετά δύσβατη γεωμορφολογία. Ο μεγαλοφυής αρχιτέκτων αντιμετώπισε το πρόβλημα γεφυρώνοντας τις κοιλάδες με τοξοστοιχίες, πάνω από τις οποίες περνούσαν οι αγωγοί του νερού. Τμήματα υδατογεφυρών και αγωγών διατηρούνται ορατά σε διάφορα σημεία κατά μήκος της διαδρομής του. Ο αρχαιολόγος Ιωάννης Δ. Κοντής το περιγράφει με τα εξής λόγια: «ολόκληρη η κατασκευή έμοιαζε με ενιαία πρόσοψη κτηρίου με τρεις επάλληλες στοές». Ο ιδιαίτερος αρχιτεκτονικός της σχεδιασμός την καθιστά μια από τα ομορφότερα υδραγωγεία του αρχαίου κόσμου.
Το υδραγωγείο της Μόριας με την πολύτοξη, μαρμάρινη μορφή του απηχεί την ακμή και την λαμπρότητα της Μυτιλήνης (εφάμιλλη της Ρόδου και της Εφέσου, κατά τον Οράτιο) κάτι το οποίο αποτυπώνεται στα μνημειακά έργα της ρωμαϊκής εποχής.
Η θεματική έκθεση περιλαμβάνει τεκμήρια από τους εξής φορείς:
