Εν τη οροσειρά τη περικλειούση την εύφορον κοιλάδα των Κοιλίων- θέουν καλουμένην ούτω, διότι ο Ελλήσποντος κοίλον κόλπον απεργάζεται – υπάρχει οξειά της και κωνοειδής κορυφή καλουμένη μάλ τίπες (=κορυφή θησαυρού) κατοικουμένη υπό νυμφών (ραγίδεν). Η κορυφή αυτή την νύχτα του Πάσχα, ότι το πρώτον ψάλλεται το Χριστός Ανέστη (η καλός η λόγος) ανοίγει και ο τολμών να εισέλθη διέρχεται εως έτος εντός μεγάρων μαρμαροτεύκτον εν αφάτω ολ βιότητι ουζέν μιτά τω ωραίων ραγίδεν (Νεράϊδων). Εάν δε βούλεται να επανέλθη ωμός τοις οικείους αυτού δέον ν’ αναμείξη το ετήσιον του όρους άνοιγμα και να μη γενθώ τω κόκκων τκς υποχθονίου ροιάς κατά το διάστημα της εντός του όρους διαμονής αυτού.
Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :
Ακαδημία Αθηνών
Αποθετήριο :
Αρχείο Παροιμιών και Λαϊκών Παραδόσεων του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών