1. Αρχική σελίδα
  2. Αναζήτηση τεκμηρίων

Ο κ. Παναγιώτης Μυρμιλιάγγος μας πληροφορεί μια άγνωστη άποψη του ιστορικού της ονομασίας του χωριού που έγινε μετά την απελευθέρωση. Θυμάται, ένα πρωΐ στα 1920, παίζοντας μ’ άλλα παιδιά του χωριού στο δρόμο, δυο Έλληνες αξιωματικοί και τρεις πολίτες ξένοι, κάρφωναν στη μυγδαλιά που βρίσκεται πάνω στο δρόμο στο έμπα του χωριού, πίσω απ’ το σπίτι του Κίρκου Γιάτσου, ένα χαρτί όπου με μελανί μολύβι και κεφαλαία ήταν γραμμένη μια λέξη: ΜΗΛΙΑ. Η περιέργεια των μικρών κινήθηκε και πλησίασαν στη μυγδαλιά κι άρχισαν να συλλαβίζουν το χαρτί. Τότε ένας αξιωματικός τα χάϊδεψε και τα είπε: - Το χωριό σας το είπαμε ΜΗΛΙΑ και σας το λέω να το ξέρτε, γιατί είναι το μόνο χωριό μέσα στην περιφέρεια που έμεινε απάτητο απ’ τους Βούλγαρους κομιτατζήδες, σαν μια μηλιά φορτωμένη με μήλα και απείραχτη. Ίσως η συμβολική τούτη ονομασία του χωριού που δόθηκε όπως την εξήγησε ο αξιωματικός, νάναι παρμένη από ένα δημοτικό μας τραγουδάκι, που τόσο πολύ τραγουδιώταν ‘κείνα τα χρόνια. Μηλίτσα που ‘σουν στο γκρεμό με μήλα φορτωμένη…

Ο κ. Παναγιώτης Μυρμιλιάγγος μας πληροφορεί μια άγνωστη άποψη του ιστορικού της ονομασίας του χωριού που έγινε μετά την απελευθέρωση. Θυμάται, ένα πρωΐ στα 1920, παίζοντας μ’ άλλα παιδιά του χωριού στο δρόμο, δυο Έλληνες αξιωματικοί και τρεις πολίτες ξένοι, κάρφωναν στη μυγδαλιά που βρίσκεται πάνω στο δρόμο στο έμπα του χωριού, πίσω απ’ το σπίτι του Κίρκου Γιάτσου, ένα χαρτί όπου με μελανί μολύβι και κεφαλαία ήταν γραμμένη μια λέξη: ΜΗΛΙΑ. Η περιέργεια των μικρών κινήθηκε και πλησίασαν στη μυγδαλιά κι άρχισαν να συλλαβίζουν το χαρτί. Τότε ένας αξιωματικός τα χάϊδεψε και τα είπε: - Το χωριό σας το είπαμε ΜΗΛΙΑ και σας το λέω να το ξέρτε, γιατί είναι το μόνο χωριό μέσα στην περιφέρεια που έμεινε απάτητο απ’ τους Βούλγαρους κομιτατζήδες, σαν μια μηλιά φορτωμένη με μήλα και απείραχτη. Ίσως η συμβολική τούτη ονομασία του χωριού που δόθηκε όπως την εξήγησε ο αξιωματικός, νάναι παρμένη από ένα δημοτικό μας τραγουδάκι, που τόσο πολύ τραγουδιώταν ‘κείνα τα χρόνια. Μηλίτσα που ‘σουν στο γκρεμό με μήλα φορτωμένη…

Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :
Ακαδημία Αθηνών   

Αποθετήριο :
Αρχείο Παροιμιών και Λαϊκών Παραδόσεων του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών   

δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*
χρησιμοποιήστε
το αρχείο ή την εικόνα προεπισκόπησης σύμφωνα με την άδεια χρήσης :
CC BY-NC-ND 4.0 GR
Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα
CC_BY_NC_ND



Ο κ. Παναγιώτης Μυρμιλιάγγος μας πληροφορεί μια άγνωστη άποψη του ιστορικού της ονομασίας του χωριού που έγινε μετά την απελευθέρωση. Θυμάται, ένα πρωΐ στα 1920, παίζοντας μ’ άλλα παιδιά του χωριού στο δρόμο, δυο Έλληνες αξιωματικοί και τρεις πολίτες ξένοι, κάρφωναν στη μυγδαλιά που βρίσκεται πάνω στο δρόμο στο έμπα του χωριού, πίσω απ’ το σπίτι του Κίρκου Γιάτσου, ένα χαρτί όπου με μελανί μολύβι και κεφαλαία ήταν γραμμένη μια λέξη: ΜΗΛΙΑ. Η περιέργεια των μικρών κινήθηκε και πλησίασαν στη μυγδαλιά κι άρχισαν να συλλαβίζουν το χαρτί. Τότε ένας αξιωματικός τα χάϊδεψε και τα είπε: - Το χωριό σας το είπαμε ΜΗΛΙΑ και σας το λέω να το ξέρτε, γιατί είναι το μόνο χωριό μέσα στην περιφέρεια που έμεινε απάτητο απ’ τους Βούλγαρους κομιτατζήδες, σαν μια μηλιά φορτωμένη με μήλα και απείραχτη. Ίσως η συμβολική τούτη ονομασία του χωριού που δόθηκε όπως την εξήγησε ο αξιωματικός, νάναι παρμένη από ένα δημοτικό μας τραγουδάκι, που τόσο πολύ τραγουδιώταν ‘κείνα τα χρόνια. Μηλίτσα που ‘σουν στο γκρεμό με μήλα φορτωμένη…
Αναγνωστόπουλος, Δημ.
Αναγνωστόπουλος, Δημ. (EL)
Παραδόσεις
Ορεστιάδα, Μηλιά
1959
Ακαδημία Αθηνών
Αρχείο Παροιμιών και Λαϊκών Παραδόσεων του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών
Λ. Α. αρ. 2374, σελ. 11, Δημ. Αναγνωστοπούλου, Μηλιά, Ορεστιάδος, 1959
Κείμενο/PDF
Ελληνική γλώσσα



*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των φορέων περιεχομένου.