Ο Χριστός άμα τον κυνηούσαν οι Οβραίοι έτρεχε στα λουμπούνια και αυτά ενώ έτρεχε ο Χριστός μέσα για να κρυφτή και να μη τον πιάουν χτυπούσαν δυνατά κ’ άκουσαν οι Οβραίοι τότε κ’ ήρταν και τον πιάσαν γιαυτό τα καταράστηκε ο Χριστός να ‘ναι πικρά και να μη μπορούν πια οι αθρώποι να τα τρώουν. Τον Χριστό όμως τον άκουσε ο άθρωπος που ‘χε το χωράφι και τον παρεκάλεσε πολύ (ν)α συχωρέση γιατί αυτός πως θα ζούσε και τότε ο Χριστός τον ελυπήθη και είπε ‘α τα βράζης και ‘α τα πααίνης στη θάλασσα και ‘α τα βουτάς και ‘α μπορούν πάλι οι αθρώποι ‘α τα τρώουν.
Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :
Ακαδημία Αθηνών
Αποθετήριο :
Αρχείο Παροιμιών και Λαϊκών Παραδόσεων του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών