1. Home page
  2. Search items

Μια φορά τονε μια κωπέλλα καλανεθρεμμένη. Της λέγανε να παντρευτή δεν τσ’ άρεσε κανένας να πάρη. Στο τέλος ευρέθηκε ένας καλοντυμένος και την εζήτηξε. Λέει αυτή. Αυτό θα πάρω. Τέλος πάντων την επήρε κ’ επήγανε ταξίδι. Είπε πως δε θέλει προίκα. Ήρθε η μέρα που θα ‘ρχότανε το δικό του καΐκι να τον πάρη. Επεριμένανε να ‘ρθή το καΐκι, πουθενά δεν φαινόταν το καΐκι. Καμμία φορά τώνε λέει ο γαμπρός. Πηγαίνετε να μην περιμένετε. Κι άμα θα ‘ρθη το καΐκι θα φύγωμε. Τον αποχαιρετούνε και φεύγουνε. Μόλις εφύγανε παρουσιάζονται δυό βούδια, ένα άσπρο κ’ ένα μαύρο. Λέει της, Να το πλοίο που περιμέναμε. Κάτσε εσύ στο μαύρο βούδι κ’ εγώ στ’ άσπρο. Τι να κάμη; Καβαλλικεύει το βούδι. Τα βούδια τσι βγάνουν στην Ερημόμηλο (Αντίμηλον). Η κωπέλλα φόβος και τρόμος. Φτάνουνε σε μια σπηλιά που ‘σανε σατανάδες. Αυτή τι να κάμη εκειά; Να κλαίη και να δέρνεται. Μέρα νύχτα την προσευκή της στην Παναγιά να τη σώση. Ήρθε ο καιρός και η κωπέλλα ήμεινε γκαστρωμένη. Αυτή τονε απαρηγόρητη, κ’ επαρακάλεσε την Παναγία να την σώση. Μια μέρα όπως καθούτανε είδε μακριά ένα φώς. Έκαμε το σταυρό της κ’ επήε να ‘δή είdά ‘ναι αυτό το φώς. Επήγαινε όπου ήτανε το φώς και βλέπει ένα μικρό εκκλησιδάκι και μέσα εκειά μια εικόνα τση Παναγίας. Πέφτει γονατιστή και με δάκρυα, όπου τα γόνατά της εκάμανε λάκκο από την αγωνία της εκεί που κουμπούσανε. Και τα δάκρυά της εβάφανε τη γή. Επί τέλους η εικόνα εμίλησε και της λέει : Κόρη μου σ’ ακούω και σε βλέπω, μα την τύχη σου δεν την απόφυγες. Λέει η κωπέλλα : - Παναγιά μου, πώς θα γεννήσω μ’ αυτό το σατανά; Λέει θα ‘ρθώ κοdά σου και θα σε βοηθήσω. Όdα την έπιασαν οι πόνοι φρικτοί. Ο σατανάς εγελούσε και της έλεγε : Θα μου κάμης το διάδοχο. Αυτή έκλαιγε και έλεγε πό μέσα της : Παναγία μου. Η Παναγία της λέει : - Κοντά σου βρίσκομαι. Επί τέλους ο σατανάς γεννήθηκε. Τότες η Παναγία ευρέθηκε κοdά της κ’ εχτύπησε το πόδι της κάτω κ’ είπε : Σκίσου γής και βάλε τσι μέσα, τον τρισκατάρατο με το σατανά. Κ’ εσκίστηκε η γής και τσι χώνεψε. Αυτή η κωπέλλα έφυγε από κεί και γύρισε στσι γονείς τση.

Μια φορά τονε μια κωπέλλα καλανεθρεμμένη. Της λέγανε να παντρευτή δεν τσ’ άρεσε κανένας να πάρη. Στο τέλος ευρέθηκε ένας καλοντυμένος και την εζήτηξε. Λέει αυτή. Αυτό θα πάρω. Τέλος πάντων την επήρε κ’ επήγανε ταξίδι. Είπε πως δε θέλει προίκα. Ήρθε η μέρα που θα ‘ρχότανε το δικό του καΐκι να τον πάρη. Επεριμένανε να ‘ρθή το καΐκι, πουθενά δεν φαινόταν το καΐκι. Καμμία φορά τώνε λέει ο γαμπρός. Πηγαίνετε να μην περιμένετε. Κι άμα θα ‘ρθη το καΐκι θα φύγωμε. Τον αποχαιρετούνε και φεύγουνε. Μόλις εφύγανε παρουσιάζονται δυό βούδια, ένα άσπρο κ’ ένα μαύρο. Λέει της, Να το πλοίο που περιμέναμε. Κάτσε εσύ στο μαύρο βούδι κ’ εγώ στ’ άσπρο. Τι να κάμη; Καβαλλικεύει το βούδι. Τα βούδια τσι βγάνουν στην Ερημόμηλο (Αντίμηλον). Η κωπέλλα φόβος και τρόμος. Φτάνουνε σε μια σπηλιά που ‘σανε σατανάδες. Αυτή τι να κάμη εκειά; Να κλαίη και να δέρνεται. Μέρα νύχτα την προσευκή της στην Παναγιά να τη σώση. Ήρθε ο καιρός και η κωπέλλα ήμεινε γκαστρωμένη. Αυτή τονε απαρηγόρητη, κ’ επαρακάλεσε την Παναγία να την σώση. Μια μέρα όπως καθούτανε είδε μακριά ένα φώς. Έκαμε το σταυρό της κ’ επήε να ‘δή είdά ‘ναι αυτό το φώς. Επήγαινε όπου ήτανε το φώς και βλέπει ένα μικρό εκκλησιδάκι και μέσα εκειά μια εικόνα τση Παναγίας. Πέφτει γονατιστή και με δάκρυα, όπου τα γόνατά της εκάμανε λάκκο από την αγωνία της εκεί που κουμπούσανε. Και τα δάκρυά της εβάφανε τη γή. Επί τέλους η εικόνα εμίλησε και της λέει : Κόρη μου σ’ ακούω και σε βλέπω, μα την τύχη σου δεν την απόφυγες. Λέει η κωπέλλα : - Παναγιά μου, πώς θα γεννήσω μ’ αυτό το σατανά; Λέει θα ‘ρθώ κοdά σου και θα σε βοηθήσω. Όdα την έπιασαν οι πόνοι φρικτοί. Ο σατανάς εγελούσε και της έλεγε : Θα μου κάμης το διάδοχο. Αυτή έκλαιγε και έλεγε πό μέσα της : Παναγία μου. Η Παναγία της λέει : - Κοντά σου βρίσκομαι. Επί τέλους ο σατανάς γεννήθηκε. Τότες η Παναγία ευρέθηκε κοdά της κ’ εχτύπησε το πόδι της κάτω κ’ είπε : Σκίσου γής και βάλε τσι μέσα, τον τρισκατάρατο με το σατανά. Κ’ εσκίστηκε η γής και τσι χώνεψε. Αυτή η κωπέλλα έφυγε από κεί και γύρισε στσι γονείς τση.

This item is provided by the institution :
Academy of Athens   

Repository :
Archives of Proverbs and Popular Legends of the Hellenic Folklore Research Centre, Academy of Athens   

see the original item page
in the repository's web site and access all digital files of the item*
use
the file or the thumbnail according to the license:
CC BY-NC-ND 4.0 GR
Attribution-NonCommercial-NoDerivatives
CC_BY_NC_ND



Μια φορά τονε μια κωπέλλα καλανεθρεμμένη. Της λέγανε να παντρευτή δεν τσ’ άρεσε κανένας να πάρη. Στο τέλος ευρέθηκε ένας καλοντυμένος και την εζήτηξε. Λέει αυτή. Αυτό θα πάρω. Τέλος πάντων την επήρε κ’ επήγανε ταξίδι. Είπε πως δε θέλει προίκα. Ήρθε η μέρα που θα ‘ρχότανε το δικό του καΐκι να τον πάρη. Επεριμένανε να ‘ρθή το καΐκι, πουθενά δεν φαινόταν το καΐκι. Καμμία φορά τώνε λέει ο γαμπρός. Πηγαίνετε να μην περιμένετε. Κι άμα θα ‘ρθη το καΐκι θα φύγωμε. Τον αποχαιρετούνε και φεύγουνε. Μόλις εφύγανε παρουσιάζονται δυό βούδια, ένα άσπρο κ’ ένα μαύρο. Λέει της, Να το πλοίο που περιμέναμε. Κάτσε εσύ στο μαύρο βούδι κ’ εγώ στ’ άσπρο. Τι να κάμη; Καβαλλικεύει το βούδι. Τα βούδια τσι βγάνουν στην Ερημόμηλο (Αντίμηλον). Η κωπέλλα φόβος και τρόμος. Φτάνουνε σε μια σπηλιά που ‘σανε σατανάδες. Αυτή τι να κάμη εκειά; Να κλαίη και να δέρνεται. Μέρα νύχτα την προσευκή της στην Παναγιά να τη σώση. Ήρθε ο καιρός και η κωπέλλα ήμεινε γκαστρωμένη. Αυτή τονε απαρηγόρητη, κ’ επαρακάλεσε την Παναγία να την σώση. Μια μέρα όπως καθούτανε είδε μακριά ένα φώς. Έκαμε το σταυρό της κ’ επήε να ‘δή είdά ‘ναι αυτό το φώς. Επήγαινε όπου ήτανε το φώς και βλέπει ένα μικρό εκκλησιδάκι και μέσα εκειά μια εικόνα τση Παναγίας. Πέφτει γονατιστή και με δάκρυα, όπου τα γόνατά της εκάμανε λάκκο από την αγωνία της εκεί που κουμπούσανε. Και τα δάκρυά της εβάφανε τη γή. Επί τέλους η εικόνα εμίλησε και της λέει : Κόρη μου σ’ ακούω και σε βλέπω, μα την τύχη σου δεν την απόφυγες. Λέει η κωπέλλα : - Παναγιά μου, πώς θα γεννήσω μ’ αυτό το σατανά; Λέει θα ‘ρθώ κοdά σου και θα σε βοηθήσω. Όdα την έπιασαν οι πόνοι φρικτοί. Ο σατανάς εγελούσε και της έλεγε : Θα μου κάμης το διάδοχο. Αυτή έκλαιγε και έλεγε πό μέσα της : Παναγία μου. Η Παναγία της λέει : - Κοντά σου βρίσκομαι. Επί τέλους ο σατανάς γεννήθηκε. Τότες η Παναγία ευρέθηκε κοdά της κ’ εχτύπησε το πόδι της κάτω κ’ είπε : Σκίσου γής και βάλε τσι μέσα, τον τρισκατάρατο με το σατανά. Κ’ εσκίστηκε η γής και τσι χώνεψε. Αυτή η κωπέλλα έφυγε από κεί και γύρισε στσι γονείς τση.
Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ.
Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (EL)
Παραδόσεις
Μήλος, Τρυπητή
1959
Academy of Athens
Archives of Proverbs and Popular Legends of the Hellenic Folklore Research Centre, Academy of Athens
Λ. Α. αρ. 2304, σελ. 369 - 371, Γ. Κ. Σπυριδάκη,Τρυπητή, Μήλος, 1959
Text
Greek



*Institutions are responsible for keeping their URLs functional (digital file, item page in repository site)