Διηγούνται οτι αυτή τη μέρα ένας φτωχός, που δεν είχε τίποτε άλλο ν' αποκρέψη, έσφαξε το βώδι του και απ' αυτό μοίρασε και στη φτωχολογιά της γειτονιάς. Μετά τα μεσάνυχτα, ώρα 2 σηκώθη να παχνίση (να ρίξη άχυρο) στα υπόλοιπα ζώα του και ώ! Έκπληξις! Βρήκε εκεί το βώσι του το ίδιο να τρώγη ήσυχα ήσυχα. Από τότε τώχουν σε κακό να μη σφάξουν κάτι, για να αποκρέψουν με κρέας. Το βράδυ του αγίου Φιλίππου δεν αφήνουν τα γιδόπράματα στις ράχες, τα κρύβουν στις ρεματιές να μην είναι αγνάντια που βασιλεύει η πούλια. Αν τα δή η πούλια σκιάζονται κι' απορρίχνουν.
This item is provided by the institution :
Academy of Athens
Repository :
Archives of Proverbs and Popular Legends of the Hellenic Folklore Research Centre, Academy of Athens