1. Αρχική σελίδα
  2. Αναζήτηση τεκμηρίων

Ο άγιος Νικηφόρος ο Χίος, όταν απεβίωσεν, ετάφη εις Ρέστα (1820). Το 1845 ένας καλόγηρος, ο Αγαθάγγελος από την Ύδρα, έβλεπε τακτικά εις τον ύπνο του τον άγιον Νικηφόρον και του έλεγε : Πήγαινε να σκάψης λίγα βήματα από την εκκλησία (του ώριζε και την κατεύθυνσι) και βγάλεμε. Ο Αγαθάγγελος έσκαψε και βρήκε τα λέιψανα του αγίου. Έκτοτε φυλάσσονται εις τον Ιερόν Ναόν Αγ. Γεωργίου Ρεστά.

Ο άγιος Νικηφόρος ο Χίος, όταν απεβίωσεν, ετάφη εις Ρέστα (1820). Το 1845 ένας καλόγηρος, ο Αγαθάγγελος από την Ύδρα, έβλεπε τακτικά εις τον ύπνο του τον άγιον Νικηφόρον και του έλεγε : Πήγαινε να σκάψης λίγα βήματα από την εκκλησία (του ώριζε και την κατεύθυνσι) και βγάλεμε. Ο Αγαθάγγελος έσκαψε και βρήκε τα λέιψανα του αγίου. Έκτοτε φυλάσσονται εις τον Ιερόν Ναόν Αγ. Γεωργίου Ρεστά.

Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :
Ακαδημία Αθηνών   

Αποθετήριο :
Αρχείο Παροιμιών και Λαϊκών Παραδόσεων του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών   

δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*
χρησιμοποιήστε
το αρχείο ή την εικόνα προεπισκόπησης σύμφωνα με την άδεια χρήσης :
CC BY-NC-ND 4.0 GR
Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα
CC_BY_NC_ND



Ο άγιος Νικηφόρος ο Χίος, όταν απεβίωσεν, ετάφη εις Ρέστα (1820). Το 1845 ένας καλόγηρος, ο Αγαθάγγελος από την Ύδρα, έβλεπε τακτικά εις τον ύπνο του τον άγιον Νικηφόρον και του έλεγε : Πήγαινε να σκάψης λίγα βήματα από την εκκλησία (του ώριζε και την κατεύθυνσι) και βγάλεμε. Ο Αγαθάγγελος έσκαψε και βρήκε τα λέιψανα του αγίου. Έκτοτε φυλάσσονται εις τον Ιερόν Ναόν Αγ. Γεωργίου Ρεστά.
Καρούσης, Λεωνίδας
Καρούσης, Λεωνίδας (EL)
Παραδόσεις
Χίος, Βροντάδος
1953
Ακαδημία Αθηνών
Αρχείο Παροιμιών και Λαϊκών Παραδόσεων του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών
Λ. Α. αρ. 2074, σελ. 52, Λεων. Καρούση, Βροντάδος Χίου, 1953
Κείμενο/PDF
Ελληνική γλώσσα



*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των φορέων περιεχομένου.