Στη θέση Μενεκέρλι, θεωρείτε θαυματουργός, κι επειδή το χωριό έχει ελονοσία, τον λένε Ριγολόγο και “τασσούνται στη χάρη” οι άρρωστοι. Καήκε πολλές φορές από τους ξένους κατακτητές. Όμως και εκείνοι τον εφοβούνταν. Σχετικά μου διηγήθηκαν αυτά : “Ένας Τούρκος έστειλε το φαμέγιο του, έναν αράπη, να πάη να πάρη πέτρες από τον Άϊ – Γιάννη, να τσι πάη κόντα στον ποταμό να χτίση έναν τοίχο. Τρείς νύχτες ο άγιος τον έδερνε, ώσπου απελπισμένους έστειλε τον αράπη και τσι γάειρε οπίσω τσι πέτρες”. - “Μια φορά ένας καλαθοπλέχτης, πάλι αλλόθρησκος, έκοψε τα δαχτύλια του μαζί με τσι βέργες. Έκανε πολλά γιατρικά για να κλείσουνε οι πληγές, μα κανένα δεν τον έκανε καλά. Μιαν ημέρα η παραμάννα τούκανε και κείνη φάρμακα. - “Όϊ, κερά – παραμάννα, τση είπε τότε. Άδικα πασκίζεις. Εγώ καλά δε γίνομαι, γιατί με την ίδια τούτηνα τη χέρα έκαψα τον Άϊ Γιάννη”. Κατα την τελευταία ανοικοδόμηση εντειχίσανε στην πρόσοψη μια λατινική επιγραφή που έχει γύρω οικόσημα, σχετική με πολέμους και νίκες και με χρονολογία MDCXXI. Πιστεύουν πώς η πλάκα λέει για θησαυρούς και “χαρά σ' εκείνος που θα 'νειρέψη ο άγιος που βρίσκονται”. Την πήρανε από παρακείμενο βενετσιάνικο κτήριο.

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---