“Τα ουράνια ανοίγουν τα Φώτα, ξημερώνοντα τ' Άη Γιαννιού άμα θα κάτσης, όγοιος είν' καλός και κάτση τέντα χάμου στη γή και τηράη ούλη νύχτα τον ουρανό, δίχως να γκιοτήση, νιά στιμή φώπ! Φώπ! Θα κάμη νιά φωτιά και θ' ανοίξουν έτσι... τα ουράνια κι ο μισός Θεός θα κάμη δώθε κι ο μισός κείθε και θα φανή νιά λαμπάδα, κι όποιος τηράη άμα προκάμη και πή “ρίξε μου κείνο το καλό”, “οτι πή θα του τα ρίξη”. Διάκα και γώ μια φορά και στάθηκα το βράδυ στ' αλώνι μου, μα δε μπόρεσα ούλη νύχτα να τηράω 'σα πάνου κι όταν ανοίξαν τα ουράνια, νιά στιγμή ανοίγουν, εγώ ήμουν απόκαρωμένη κι ούτε (έβλεπα) ούτε άκουσα κι αν έβλεπα και γύρευα, μόργα ν'αβλεπα και γώ νι' άσπρη μέρα”.

“Τα ουράνια ανοίγουν τα Φώτα, ξημερώνοντα τ' Άη Γιαννιού άμα θα κάτσης, όγοιος είν' καλός και κάτση τέντα χάμου στη γή και τηράη ούλη νύχτα τον ουρανό, δίχως να γκιοτήση, νιά στιμή φώπ! Φώπ! Θα κάμη νιά φωτιά και θ' ανοίξουν έτσι... τα ουράνια κι ο μισός Θεός θα κάμη δώθε κι ο μισός κείθε και θα φανή νιά λαμπάδα, κι όποιος τηράη άμα προκάμη και πή “ρίξε μου κείνο το καλό”, “οτι πή θα του τα ρίξη”. Διάκα και γώ μια φορά και στάθηκα το βράδυ στ' αλώνι μου, μα δε μπόρεσα ούλη νύχτα να τηράω 'σα πάνου κι όταν ανοίξαν τα ουράνια, νιά στιγμή ανοίγουν, εγώ ήμουν απόκαρωμένη κι ούτε (έβλεπα) ούτε άκουσα κι αν έβλεπα και γύρευα, μόργα ν'αβλεπα και γώ νι' άσπρη μέρα”.
see the original item page
in the repository's web site and access all digital files of the item*
use
the file or the thumbnail according to the license:
CC BY-NC-ND 4.0 GR

Attribution-NonCommercial-NoDerivatives
CC_BY_NC_ND



“Τα ουράνια ανοίγουν τα Φώτα, ξημερώνοντα τ' Άη Γιαννιού άμα θα κάτσης, όγοιος είν' καλός και κάτση τέντα χάμου στη γή και τηράη ούλη νύχτα τον ουρανό, δίχως να γκιοτήση, νιά στιμή φώπ! Φώπ! Θα κάμη νιά φωτιά και θ' ανοίξουν έτσι... τα ουράνια κι ο μισός Θεός θα κάμη δώθε κι ο μισός κείθε και θα φανή νιά λαμπάδα, κι όποιος τηράη άμα προκάμη και πή “ρίξε μου κείνο το καλό”, “οτι πή θα του τα ρίξη”. Διάκα και γώ μια φορά και στάθηκα το βράδυ στ' αλώνι μου, μα δε μπόρεσα ούλη νύχτα να τηράω 'σα πάνου κι όταν ανοίξαν τα ουράνια, νιά στιγμή ανοίγουν, εγώ ήμουν απόκαρωμένη κι ούτε (έβλεπα) ούτε άκουσα κι αν έβλεπα και γύρευα, μόργα ν'αβλεπα και γώ νι' άσπρη μέρα”.

Τσάκωνα, Μαγδαληνή Κ.
Τσάκωνα, Μαγδαληνή Κ. (EL)

Παραδόσεις

Μεσσηνία, Μανιάκι


1938




Αρ. 1474, σελ. 349, Μ. Τσάκωνα, Μανιάκι Μεσσηνίας, 1938

Text

Greek

https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el

http://hdl.handle.net/20.500.11853/293568



*Institutions are responsible for keeping their URLs functional (digital file, item page in repository site)