Δράκους= δράκων, πρόσωπον μυθολογικόν…Κατήντησε να έχη την σημασίαν του διαβόλου. Χαμόδρακας= Λέγεται ο άλλος καλούμενος ντζιμινάκους,ντιβέτσκας,κατσμινάκους,ου όξ’απού δώ, Σαjτάνς, Σκαρjότς, (Ιούδας ο Ισκαριώτης), τα’δράκ’. Τ’ δράκ’ τρούπακαλείται βαθεία οπή παρά την Βαρνόκοβαν, Σαjτανουχώρjα ονομάζονται χωρία του δήμου Ευπαλου (η Σιργούτα, Παλουχώρ’και Καρούτjα). Λέγεται δράκους και το αβάπτιστον παιδίον, όταν άρρεν ή. Αξιοσημείωτος η σύναψις εν παραδόσει του ‘’χαμόδρακας’’ προς το ‘’δράκους’’ υπό την σημασίαν του βρέφους. Αι νόθα γεννώσαι χώνουσιν ή εθέτουσιν αυτά εις εις ερημίας. Ταύτα δε δjαβουλέβνι, διό φωνάζει ο χαμόδρακας ‘ουά-ουά’.
Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :
Ακαδημία Αθηνών
Αποθετήριο :
Αρχείο Παροιμιών και Λαϊκών Παραδόσεων του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών