Στο Παρθένι σ’ένα μέρος που το λένε Κρασούζι έχει μια σπηλιά παλαιά. Τα χρόνια εκείνα ήμεινε μέσα στη σπηλιά ένας τσοπάνης. Αυτός κάθε βράδυ ήκουε κάτι και τον πείραζε και το λέγαμε το Αραπάκι του Κρασούζι. Μετά εχτίστη σπίτι εκεί κοντά κ’ επείραζε και τους ανθρώπους του σπιτιού. Μια μέρα ο νοικοκύρης του σπιτιού είχε αγοράσει ένα γουρλάκι (=γουρουνάκι). Λοιπόν στη σπηλιά αυτή αποφάσισε να του κάμη το μέρος να μένη. Εκέι που εσκάβανε ευρήκανε πέτρες. Εσηκώσανε τις πέτρες κι ευρήκανε αποκάτω κόκκαλα αθρώπου. Από ‘κεί πήρανε αυτά τα κόκκαλα και τα πήγανε σ’ένα μέρος που το λένε Μπλεφούτη και τα βάλανε σε μια σκοινιά (=σχοίνος) μεσα, δίπλα στο εκκλησάκι τα’Αι Νικόλα. Από τότες ήπαψε αυτό το πράμα να πειραζη τους αθρώπους του σπιτιού εκεινού.

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---