1. Αρχική σελίδα
  2. Αναζήτηση τεκμηρίων

Στο Παρθένι σ’ένα μέρος που το λένε Κρασούζι έχει μια σπηλιά παλαιά. Τα χρόνια εκείνα ήμεινε μέσα στη σπηλιά ένας τσοπάνης. Αυτός κάθε βράδυ ήκουε κάτι και τον πείραζε και το λέγαμε το Αραπάκι του Κρασούζι. Μετά εχτίστη σπίτι εκεί κοντά κ’ επείραζε και τους ανθρώπους του σπιτιού. Μια μέρα ο νοικοκύρης του σπιτιού είχε αγοράσει ένα γουρλάκι (=γουρουνάκι). Λοιπόν στη σπηλιά αυτή αποφάσισε να του κάμη το μέρος να μένη. Εκέι που εσκάβανε ευρήκανε πέτρες. Εσηκώσανε τις πέτρες κι ευρήκανε αποκάτω κόκκαλα αθρώπου. Από ‘κεί πήρανε αυτά τα κόκκαλα και τα πήγανε σ’ένα μέρος που το λένε Μπλεφούτη και τα βάλανε σε μια σκοινιά (=σχοίνος) μεσα, δίπλα στο εκκλησάκι τα’Αι Νικόλα. Από τότες ήπαψε αυτό το πράμα να πειραζη τους αθρώπους του σπιτιού εκεινού.

Στο Παρθένι σ’ένα μέρος που το λένε Κρασούζι έχει μια σπηλιά παλαιά. Τα χρόνια εκείνα ήμεινε μέσα στη σπηλιά ένας τσοπάνης. Αυτός κάθε βράδυ ήκουε κάτι και τον πείραζε και το λέγαμε το Αραπάκι του Κρασούζι. Μετά εχτίστη σπίτι εκεί κοντά κ’ επείραζε και τους ανθρώπους του σπιτιού. Μια μέρα ο νοικοκύρης του σπιτιού είχε αγοράσει ένα γουρλάκι (=γουρουνάκι). Λοιπόν στη σπηλιά αυτή αποφάσισε να του κάμη το μέρος να μένη. Εκέι που εσκάβανε ευρήκανε πέτρες. Εσηκώσανε τις πέτρες κι ευρήκανε αποκάτω κόκκαλα αθρώπου. Από ‘κεί πήρανε αυτά τα κόκκαλα και τα πήγανε σ’ένα μέρος που το λένε Μπλεφούτη και τα βάλανε σε μια σκοινιά (=σχοίνος) μεσα, δίπλα στο εκκλησάκι τα’Αι Νικόλα. Από τότες ήπαψε αυτό το πράμα να πειραζη τους αθρώπους του σπιτιού εκεινού.

Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :
Ακαδημία Αθηνών   

Αποθετήριο :
Αρχείο Παροιμιών και Λαϊκών Παραδόσεων του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών   

δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*
χρησιμοποιήστε
το αρχείο ή την εικόνα προεπισκόπησης σύμφωνα με την άδεια χρήσης :
CC BY-NC-ND 4.0 GR
Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα
CC_BY_NC_ND



Στο Παρθένι σ’ένα μέρος που το λένε Κρασούζι έχει μια σπηλιά παλαιά. Τα χρόνια εκείνα ήμεινε μέσα στη σπηλιά ένας τσοπάνης. Αυτός κάθε βράδυ ήκουε κάτι και τον πείραζε και το λέγαμε το Αραπάκι του Κρασούζι. Μετά εχτίστη σπίτι εκεί κοντά κ’ επείραζε και τους ανθρώπους του σπιτιού. Μια μέρα ο νοικοκύρης του σπιτιού είχε αγοράσει ένα γουρλάκι (=γουρουνάκι). Λοιπόν στη σπηλιά αυτή αποφάσισε να του κάμη το μέρος να μένη. Εκέι που εσκάβανε ευρήκανε πέτρες. Εσηκώσανε τις πέτρες κι ευρήκανε αποκάτω κόκκαλα αθρώπου. Από ‘κεί πήρανε αυτά τα κόκκαλα και τα πήγανε σ’ένα μέρος που το λένε Μπλεφούτη και τα βάλανε σε μια σκοινιά (=σχοίνος) μεσα, δίπλα στο εκκλησάκι τα’Αι Νικόλα. Από τότες ήπαψε αυτό το πράμα να πειραζη τους αθρώπους του σπιτιού εκεινού.
Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ.
Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (EL)
Παραδόσεις
Λέρος, Παρθένι
1958
Ακαδημία Αθηνών
Αρχείο Παροιμιών και Λαϊκών Παραδόσεων του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών
Λ. Α. αρ. 2279, σελ. 40 , Γεωργ. Κ. Σπυριδάκη, (Παρθένι) Λέρου, 1958
Κείμενο/PDF
Ελληνική γλώσσα



*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των φορέων περιεχομένου.