Δράκους = δράκων, πρόσωπον μυθολογικόν… Κατήντησε να έχη την σημασίαν του διαβόλου. Χαμόδρακας = Λέγεται ο άλλος καλούμενος ντζιμινάκους, ντιβέτσκας, κατσμινάκους, ου όξ’ απού δώ, Σαjτάνς, Σκαρjότς, (Ιούδας ο Ισκαριώτης), τα’δράκ’. Τ’ δράκ’ τρούπακαλείται βαθεία οπή παρά την Βαρνόκοβαν, Σαjτανουχώρjα ονομάζονται χωρία του δήμου Ευπαλίου (η Σιργούτα, Παλουχώρ’ και Καρούτjα). Λέγεται δράκους και το αβάπτιστον παιδίον, όταν άρρεν ή. Αξιοσημείωτος η σύναψις εν παραδόσει του "χαμόδρακας" προς το "δράκους" υπό την σημασίαν του βρέφους. Αι νόθα γεννώσαι χώνουσιν ή εθέτουσιν αυτά εις εις ερημίας. Ταύτα δε δjαβουλέβνι, διό φωνάζει ο χαμόδρακας "ουά-ουά".
Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :
Ακαδημία Αθηνών
Αποθετήριο :
Αρχείο Παροιμιών και Λαϊκών Παραδόσεων του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών