Η παράδοσις λέγει ότι μια φορά κατέβηκε τη νύχτα ο καλλικάντζαρος από τη φουγού(τζάκι) πήρε τη μαρμαρίτα και το μισομάνικο της κυράς κι ανέβηκε στο λιακό (=στέγη του σπιτιού) και φώναξε ‘’Άρπαξα τα μαρμαρίτα και το μισομάνικο της κυράς. Την άλλη ημέρα, την ημέρα των Φώτων, τον έπιασαν τον καλλικάτζαρο και του πέρασαν ένα σκουραρίκι. Ο καλλικάντζαροε τότε κάθισε στα λίγκια (στους ώμους) του ανθρώπου και του είπε. ‘’Στούπος ή μύλυβδος ; (στουπί ή μολύβι). Ο άνθρωπος δεν ήξερε τι να του απαντήση και είπε στην τύχη ‘’μόλυβδος’’. Αμέσως τότε ο καλλικάντζαρος μολύβιασε (έγινε βαρύς σαν μολύβι) και ο άνθρωπος μετά και είε ‘’στούπος’’ και αμέσως ο καλλικάντζαρος έγινε ελαφρύς όπως το στουπί και τον πέταξε ο άνθρωπος στην θάλασσα και τον έπνιξε.

Η παράδοσις λέγει ότι μια φορά κατέβηκε τη νύχτα ο καλλικάντζαρος από τη φουγού(τζάκι) πήρε τη μαρμαρίτα και το μισομάνικο της κυράς κι ανέβηκε στο λιακό (=στέγη του σπιτιού) και φώναξε ‘’Άρπαξα τα μαρμαρίτα και το μισομάνικο της κυράς. Την άλλη ημέρα, την ημέρα των Φώτων, τον έπιασαν τον καλλικάτζαρο και του πέρασαν ένα σκουραρίκι. Ο καλλικάντζαροε τότε κάθισε στα λίγκια (στους ώμους) του ανθρώπου και του είπε. ‘’Στούπος ή μύλυβδος ; (στουπί ή μολύβι). Ο άνθρωπος δεν ήξερε τι να του απαντήση και είπε στην τύχη ‘’μόλυβδος’’. Αμέσως τότε ο καλλικάντζαρος μολύβιασε (έγινε βαρύς σαν μολύβι) και ο άνθρωπος μετά και είε ‘’στούπος’’ και αμέσως ο καλλικάντζαρος έγινε ελαφρύς όπως το στουπί και τον πέταξε ο άνθρωπος στην θάλασσα και τον έπνιξε.
δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*
χρησιμοποιήστε
το αρχείο ή την εικόνα προεπισκόπησης σύμφωνα με την άδεια χρήσης :
CC BY-NC-ND 4.0 GR

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα
CC_BY_NC_ND



Η παράδοσις λέγει ότι μια φορά κατέβηκε τη νύχτα ο καλλικάντζαρος από τη φουγού(τζάκι) πήρε τη μαρμαρίτα και το μισομάνικο της κυράς κι ανέβηκε στο λιακό (=στέγη του σπιτιού) και φώναξε ‘’Άρπαξα τα μαρμαρίτα και το μισομάνικο της κυράς. Την άλλη ημέρα, την ημέρα των Φώτων, τον έπιασαν τον καλλικάτζαρο και του πέρασαν ένα σκουραρίκι. Ο καλλικάντζαροε τότε κάθισε στα λίγκια (στους ώμους) του ανθρώπου και του είπε. ‘’Στούπος ή μύλυβδος ; (στουπί ή μολύβι). Ο άνθρωπος δεν ήξερε τι να του απαντήση και είπε στην τύχη ‘’μόλυβδος’’. Αμέσως τότε ο καλλικάντζαρος μολύβιασε (έγινε βαρύς σαν μολύβι) και ο άνθρωπος μετά και είε ‘’στούπος’’ και αμέσως ο καλλικάντζαρος έγινε ελαφρύς όπως το στουπί και τον πέταξε ο άνθρωπος στην θάλασσα και τον έπνιξε.

Σπανός, Δημήτριος Γρ.
Σπανός, Δημήτριος Γρ. (EL)

Παραδόσεις

Χίος, Ψαρά


1952




Λ. Α. αρ. 2075, σελ. 79 – 80, Δημ. Γρ. Σπανού, Π. Ψαρά Χίου, 1952

Κείμενο/PDF

Ελληνική γλώσσα




*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των φορέων περιεχομένου.