1. Home page
  2. Search items

Τα σκαλλικαντζούρια τα φυλάγανε πολύ αρχαίοι τώρα δεν τα φυλάνε. Τους λένε και σταχτομπούτηδες. Στα παιδιά λέγανε ότι είναι ανθρώποι μαλλιαροί όλοι έχουν κέρατα, άλλοι από άγρια ζώα πόδια αρκουδίσια. Καθόνταν γύρω στην φωτιά και συμπάγανε τη φωτιά. Γι αυτό πήγαιναν νωρίς να κοιμηθούν τα παιδιά. Μα κ’οι μεγάλοι το ξιτάζανε. Δεν πηγαίνανε 12 ημέρες να νυχτερέψουν. Καθόντανε μέσα. Ρόκα δεν κάναν. –Η μάννα του Μήτσου Βρέττου ήταν μισερή από τα σκαλλικαντζούρια. Αυτή ήτανε 5 κορίτσα φτωχά. Πήγαν λοιπόν κι άλλες πάλι φτωχές στο σπίτι της να νυχτερέψουν. Όταν τις απόβγαλαν στην πόρτα και πήγαν να μπούν μέσα αυτήν την πεδίκλωσε μια παρδαλή γάτα. Την διώχνει με το πόδι, δεν έφευγε την πιάνει με το χέρι και την βγάζει. Γύρισε μέσα, έμεινε πολύν καιρό άρρωστη κι απόμεινε στο τέλος με το χέρι κι ένα πόδι πιο κοντά. Κείνα τα χρόνια παρουσιάζονταν τα σκαλλικαντζούρια, γιατί ήτανε αθώοι οι άνθρωποι. Τώρα πια όχι. ‘’Γινήκαμε εμείς σκαλλικανζαραίοι. Ένθ’αν. σελ. 47: Τα σκαλλικαντζούρια φεύγουν και τη βραδιά παραμονή του Αγίου Βασιλείου και έρχονται πάλι την άλλη βραδιά. Τότε λέγανε πάλι : Ήρθατε καλώς ήρθατε με καλό ήρθατε με καλό να φύγετε. Αν καιγότανε κάνα μικρό δεν μπορούσε εύκολα να γίνη καλά, γι αυτό δεν τα’αφήνανε να πάνε κοντά στη φωτιά εκείνες τις ημέρες.

Τα σκαλλικαντζούρια τα φυλάγανε πολύ αρχαίοι τώρα δεν τα φυλάνε. Τους λένε και σταχτομπούτηδες. Στα παιδιά λέγανε ότι είναι ανθρώποι μαλλιαροί όλοι έχουν κέρατα, άλλοι από άγρια ζώα πόδια αρκουδίσια. Καθόνταν γύρω στην φωτιά και συμπάγανε τη φωτιά. Γι αυτό πήγαιναν νωρίς να κοιμηθούν τα παιδιά. Μα κ’οι μεγάλοι το ξιτάζανε. Δεν πηγαίνανε 12 ημέρες να νυχτερέψουν. Καθόντανε μέσα. Ρόκα δεν κάναν. –Η μάννα του Μήτσου Βρέττου ήταν μισερή από τα σκαλλικαντζούρια. Αυτή ήτανε 5 κορίτσα φτωχά. Πήγαν λοιπόν κι άλλες πάλι φτωχές στο σπίτι της να νυχτερέψουν. Όταν τις απόβγαλαν στην πόρτα και πήγαν να μπούν μέσα αυτήν την πεδίκλωσε μια παρδαλή γάτα. Την διώχνει με το πόδι, δεν έφευγε την πιάνει με το χέρι και την βγάζει. Γύρισε μέσα, έμεινε πολύν καιρό άρρωστη κι απόμεινε στο τέλος με το χέρι κι ένα πόδι πιο κοντά. Κείνα τα χρόνια παρουσιάζονταν τα σκαλλικαντζούρια, γιατί ήτανε αθώοι οι άνθρωποι. Τώρα πια όχι. ‘’Γινήκαμε εμείς σκαλλικανζαραίοι. Ένθ’αν. σελ. 47: Τα σκαλλικαντζούρια φεύγουν και τη βραδιά παραμονή του Αγίου Βασιλείου και έρχονται πάλι την άλλη βραδιά. Τότε λέγανε πάλι : Ήρθατε καλώς ήρθατε με καλό ήρθατε με καλό να φύγετε. Αν καιγότανε κάνα μικρό δεν μπορούσε εύκολα να γίνη καλά, γι αυτό δεν τα’αφήνανε να πάνε κοντά στη φωτιά εκείνες τις ημέρες.

This item is provided by the institution :
Academy of Athens   

Repository :
Archives of Proverbs and Popular Legends of the Hellenic Folklore Research Centre, Academy of Athens   

see the original item page
in the repository's web site and access all digital files of the item*
use
the file or the thumbnail according to the license:
CC BY-NC-ND 4.0 GR
Attribution-NonCommercial-NoDerivatives
CC_BY_NC_ND



Τα σκαλλικαντζούρια τα φυλάγανε πολύ αρχαίοι τώρα δεν τα φυλάνε. Τους λένε και σταχτομπούτηδες. Στα παιδιά λέγανε ότι είναι ανθρώποι μαλλιαροί όλοι έχουν κέρατα, άλλοι από άγρια ζώα πόδια αρκουδίσια. Καθόνταν γύρω στην φωτιά και συμπάγανε τη φωτιά. Γι αυτό πήγαιναν νωρίς να κοιμηθούν τα παιδιά. Μα κ’οι μεγάλοι το ξιτάζανε. Δεν πηγαίνανε 12 ημέρες να νυχτερέψουν. Καθόντανε μέσα. Ρόκα δεν κάναν. –Η μάννα του Μήτσου Βρέττου ήταν μισερή από τα σκαλλικαντζούρια. Αυτή ήτανε 5 κορίτσα φτωχά. Πήγαν λοιπόν κι άλλες πάλι φτωχές στο σπίτι της να νυχτερέψουν. Όταν τις απόβγαλαν στην πόρτα και πήγαν να μπούν μέσα αυτήν την πεδίκλωσε μια παρδαλή γάτα. Την διώχνει με το πόδι, δεν έφευγε την πιάνει με το χέρι και την βγάζει. Γύρισε μέσα, έμεινε πολύν καιρό άρρωστη κι απόμεινε στο τέλος με το χέρι κι ένα πόδι πιο κοντά. Κείνα τα χρόνια παρουσιάζονταν τα σκαλλικαντζούρια, γιατί ήτανε αθώοι οι άνθρωποι. Τώρα πια όχι. ‘’Γινήκαμε εμείς σκαλλικανζαραίοι. Ένθ’αν. σελ. 47: Τα σκαλλικαντζούρια φεύγουν και τη βραδιά παραμονή του Αγίου Βασιλείου και έρχονται πάλι την άλλη βραδιά. Τότε λέγανε πάλι : Ήρθατε καλώς ήρθατε με καλό ήρθατε με καλό να φύγετε. Αν καιγότανε κάνα μικρό δεν μπορούσε εύκολα να γίνη καλά, γι αυτό δεν τα’αφήνανε να πάνε κοντά στη φωτιά εκείνες τις ημέρες.
Ιωαννίδου, Μ.
Ιωαννίδου, Μ. (EL)
Παραδόσεις
Εύβοια, Αγία Άννα
1942
Academy of Athens
Archives of Proverbs and Popular Legends of the Hellenic Folklore Research Centre, Academy of Athens
Λ. Α. αρ. 1479 Η, σελ. 46, Μ. Ιωαννίδου, Λαογ. Αγίας Άννης, 1942
Text
Greek
https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el
http://hdl.handle.net/20.500.11853/295264



*Institutions are responsible for keeping their URLs functional (digital file, item page in repository site)