Οι σκαλλικαντζαραίοι πάαιναν σε κάνα σπίτι οι δυό γερόντισσες που τους άκουσαν είπαν: αν δεν γνέσω εγώ το τ'ζαμπαρλί κι αν δε φαω τη στρομπούκα δεν πλαγιάζω! Αυτό το λέγανε τα Δωδεκάμερα. Οι σκαλλικαντζαραίοι ήταν διαβόλοι. Φωνές ακούγονταν, δεν τα κύτταζαν κάναν γκαιρόν ήταν Πάησαν και τους χτυπούσαν μεσάνυχτα την πόρτα είδεν ο θείος μας ένα φόβιο. Μουγκρίζει σαν γουρούνα. (Κάναν γκαιρό = συνήθης Καστοριανανή έκφρασις σημαίνουσα''τον παλαιό καιρόν'' όθεν και το επίθετον καναγκιουρίσιος = του παλιού καιρού.)
This item is provided by the institution :
Academy of Athens
Repository :
Archives of Proverbs and Popular Legends of the Hellenic Folklore Research Centre, Academy of Athens