Στου προσπάππου μου τον καιρό είχανε το μαντρί τους στο Σκιάδι (τοποθεσία στον μέσον του νησιού προς δυσμάς. Είναι βράχος που μοιάζει σα σκιάδι = καπέλο). Ήτανε απόγεμα κ’ ηπήαινε το παιδί να πάρη τα πράματα (= πρόβατα και γίδια), να τα φέρη στη μάντρα. Όταν εγύρισε στη μάντρα δεν εμιλούσε. Τότε ο πατέρας του ανέβηκε στο βουνό κ’ εφώναξε: «ω Καλές Κεράδες, ώ καλές κεράδες, φέρετε τη φωνή του παιδιού μου». Και το παιδί μίλησε.
Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :
Ακαδημία Αθηνών
Αποθετήριο :
Αρχείο Παροιμιών και Λαϊκών Παραδόσεων του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών