Στις ποταμιές κοντά περνούνε τα νεραϊδικά. Δε φαίνονται, μόνο που ακούγονται που περνάνε, που κουβεντιάζουνε, ακούγεται βουή. Πρόπερσυ της Αγιά Σωτήρας περνάγαμε το ρέμμα και τις ακούγαμε που φωνάζαν: Μωρή, μωρή, έλα δω! Άμα μιλήση κανείς του πιάνετ’ η μιλιά του. Ο πατέρας μου πέρναγε κάποια φορά, κι αυτός δεν ήθελε μιλήση, μα είπε του αλόγου του: ντί! Και του πάρθηκε η μιλιά του.
This item is provided by the institution :
Academy of Athens
Repository :
Archives of Proverbs and Popular Legends of the Hellenic Folklore Research Centre, Academy of Athens