Στις ποταμιές κοντά περνούνε τα νεραϊδικά. Δε φαίνονται, μόνο που ακούγονται που περνάνε, που κουβεντιάζουνε, ακούγεται βουή. Πρόπερσυ της Αγιά Σωτήρας περνάγαμε το ρέμμα και τις ακούγαμε που φωνάζαν: Μωρή, μωρή, έλα δω! Άμα μιλήση κανείς του πιάνετ’ η μιλιά του. Ο πατέρας μου πέρναγε κάποια φορά, κι αυτός δεν ήθελε μιλήση, μα είπε του αλόγου του: ντί! Και του πάρθηκε η μιλιά του.
Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :
Ακαδημία Αθηνών
Αποθετήριο :
Αρχείο Παροιμιών και Λαϊκών Παραδόσεων του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών