1. Home page
  2. Search items

Μια φορά έναν κοπέλι πήγαινε στο σκολειό από το ένα χωριό στο άλλο. Το μεσημέρι που γάερνε στο σπίτι ντωνε, πέρασεν από ‘ναν ποταμό και θωρεί κάτι γυναίκες κι επλύνανε. Αυτό, κοπέλι, έπιασε πέτρες και τσι χαράκισε, κι εκείνες, παιδί μου, ήσανε νεράγδες και πιάνουν τσι κοπανίδες και τσακώνουν το, που τ’ αφήκανε πεθαμένο χάμαι. Το χάνουν οι γονείς του, ανιμένουν να ρθη και δεν έρχεται. Βραδιάζει. Παίρνουνε λύχνους και φανάρια και πάνε και το βρίσκουνε στον ποταμό, μισοπεθαμένο κι έτρεμε ως τρέμει το καλάμι. Παίρνουσίν το οι καημένοι οι γονείς του και το πάνε στο σπίτι. Πάνε και ρωτούν το μοιράρη και τους τα είπε όπως έγιναν. Μα δε γιατρεύτηκε ποτέ ντου το παιδί. Ώσπου γέρασεν έτρεμε κι ήτανε και βουβό.

Μια φορά έναν κοπέλι πήγαινε στο σκολειό από το ένα χωριό στο άλλο. Το μεσημέρι που γάερνε στο σπίτι ντωνε, πέρασεν από ‘ναν ποταμό και θωρεί κάτι γυναίκες κι επλύνανε. Αυτό, κοπέλι, έπιασε πέτρες και τσι χαράκισε, κι εκείνες, παιδί μου, ήσανε νεράγδες και πιάνουν τσι κοπανίδες και τσακώνουν το, που τ’ αφήκανε πεθαμένο χάμαι. Το χάνουν οι γονείς του, ανιμένουν να ρθη και δεν έρχεται. Βραδιάζει. Παίρνουνε λύχνους και φανάρια και πάνε και το βρίσκουνε στον ποταμό, μισοπεθαμένο κι έτρεμε ως τρέμει το καλάμι. Παίρνουσίν το οι καημένοι οι γονείς του και το πάνε στο σπίτι. Πάνε και ρωτούν το μοιράρη και τους τα είπε όπως έγιναν. Μα δε γιατρεύτηκε ποτέ ντου το παιδί. Ώσπου γέρασεν έτρεμε κι ήτανε και βουβό.

This item is provided by the institution :
Academy of Athens   

Repository :
Archives of Proverbs and Popular Legends of the Hellenic Folklore Research Centre, Academy of Athens   

see the original item page
in the repository's web site and access all digital files of the item*
use
the file or the thumbnail according to the license:
CC BY-NC-ND 4.0 GR
Attribution-NonCommercial-NoDerivatives
CC_BY_NC_ND



Μια φορά έναν κοπέλι πήγαινε στο σκολειό από το ένα χωριό στο άλλο. Το μεσημέρι που γάερνε στο σπίτι ντωνε, πέρασεν από ‘ναν ποταμό και θωρεί κάτι γυναίκες κι επλύνανε. Αυτό, κοπέλι, έπιασε πέτρες και τσι χαράκισε, κι εκείνες, παιδί μου, ήσανε νεράγδες και πιάνουν τσι κοπανίδες και τσακώνουν το, που τ’ αφήκανε πεθαμένο χάμαι. Το χάνουν οι γονείς του, ανιμένουν να ρθη και δεν έρχεται. Βραδιάζει. Παίρνουνε λύχνους και φανάρια και πάνε και το βρίσκουνε στον ποταμό, μισοπεθαμένο κι έτρεμε ως τρέμει το καλάμι. Παίρνουσίν το οι καημένοι οι γονείς του και το πάνε στο σπίτι. Πάνε και ρωτούν το μοιράρη και τους τα είπε όπως έγιναν. Μα δε γιατρεύτηκε ποτέ ντου το παιδί. Ώσπου γέρασεν έτρεμε κι ήτανε και βουβό.
Λιουδάκη, Μαρία
Λιουδάκη, Μαρία (EL)
Παραδόσεις
Κρήτη, Ινναχώριο, Κεφάλι
1938
Academy of Athens
Archives of Proverbs and Popular Legends of the Hellenic Folklore Research Centre, Academy of Athens
Αρ. 1161 Δ, σελ. 36, Μ. Λιουδάκη, Ινναχώριον, Θοδωριανά, 1938
Text
Greek



*Institutions are responsible for keeping their URLs functional (digital file, item page in repository site)