Η εν Λαογρ Γ’ σ. 501 δημοσιευθείσα υπ’ εμού παράδοσις, ήτις εκ Κυνουρίας σταλείσα υπελήφθη ως κυνουριακή, επιχωριάζει εν Σοποτώ της επαρχίας Καλαβρύτων. Περί της αυτήν κρήνης φέρεται αυτόθι και η επομένη παράδοσις. Μία νύχτα επέρναγε ένας χωργιανός από τη βρύση και είδε μια γυναίκα να στέκεται ‘ς αυτή. Την εχαιρέτησε και επλησίασε να ντης κουβεντιάση, γιατί του εφάνη πως ήτανε η αγαπητικιά του. Εκείνη όμως δεν του έδινε απάντηση, αλλά ύστερ’ από λίγη ώρα έσκασ’ ένα μεγάλο γέλοιο κ’ έγινε άφαντη από εμπρός του. Από την ώρα εκείνη εγύρισε ‘ς το σπίτι του ο άνθρωπος και έπεσε άρρωστος. Το κορμί του όλο επέταξε πετάλαις σαν αίμα και εθερμαινότανε ένα χρόνο.
Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :
Ακαδημία Αθηνών
Αποθετήριο :
Αρχείο Παροιμιών και Λαϊκών Παραδόσεων του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών