Στα παλιά χρόνια, επί τουρκίας, ήτονε στο Παρθένι ένα σπιτάκι. Λοιπόν εκεί επήαινε ένας τούρκος μπέης κ’ ήκανε μπάνιο. Αυτός εκρατούσε το κεμέρι (πορτοφόλι) με τις λίρες. Στο Παρθένι ήτανε κάτοικος ο γέρω Χαρινιός. Αυτός για να πάρη τις λίρες του Τούρκου επήρε το τουφέκι και τον εσκότωσε μέσ’ στη θάλασσα. Του ‘πήρενε τις λίρες κ’ ύστερα άνοιξε ένα λάκκο και τον έβαλε μέσα. Τότες με πολλά χρόνια άρχισε να φαίνεται φάντασμα να πειράζη τους αθρώπους. Ο πατέρας μου ήθελε να κάμη σπίτι σ’ αυτό το μέρος. Εκεί που σκάβγανε για να βγάλουνε το χώμα για να χτίσουνε το σπίτι, άξαφνα τως ευρέθη ο σκοτωμένος. Επήραμε τα κόκκαλά του και τα ‘πήγαμε στην Εκκλησιά στην Αγιά Κιουρά. Ο παπάς δεν τα δέχτη γιατί δεν ήξερε τι άθρωπος ήτο και τα πήραμε πάλι πίσω. Τα βάλαμε σ’ άλλο μέρος μακριά από τα σπίτια κι από τότε έπαψε το κακό που επείραζε.

Στα παλιά χρόνια, επί τουρκίας, ήτονε στο Παρθένι ένα σπιτάκι. Λοιπόν εκεί επήαινε ένας τούρκος μπέης κ’ ήκανε μπάνιο. Αυτός εκρατούσε το κεμέρι (πορτοφόλι) με τις λίρες. Στο Παρθένι ήτανε κάτοικος ο γέρω Χαρινιός. Αυτός για να πάρη τις λίρες του Τούρκου επήρε το τουφέκι και τον εσκότωσε μέσ’ στη θάλασσα. Του ‘πήρενε τις λίρες κ’ ύστερα άνοιξε ένα λάκκο και τον έβαλε μέσα. Τότες με πολλά χρόνια άρχισε να φαίνεται φάντασμα να πειράζη τους αθρώπους. Ο πατέρας μου ήθελε να κάμη σπίτι σ’ αυτό το μέρος. Εκεί που σκάβγανε για να βγάλουνε το χώμα για να χτίσουνε το σπίτι, άξαφνα τως ευρέθη ο σκοτωμένος. Επήραμε τα κόκκαλά του και τα ‘πήγαμε στην Εκκλησιά στην Αγιά Κιουρά. Ο παπάς δεν τα δέχτη γιατί δεν ήξερε τι άθρωπος ήτο και τα πήραμε πάλι πίσω. Τα βάλαμε σ’ άλλο μέρος μακριά από τα σπίτια κι από τότε έπαψε το κακό που επείραζε.
δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*
χρησιμοποιήστε
το αρχείο ή την εικόνα προεπισκόπησης σύμφωνα με την άδεια χρήσης :
CC BY-NC-ND 4.0 GR

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα
CC_BY_NC_ND



Στα παλιά χρόνια, επί τουρκίας, ήτονε στο Παρθένι ένα σπιτάκι. Λοιπόν εκεί επήαινε ένας τούρκος μπέης κ’ ήκανε μπάνιο. Αυτός εκρατούσε το κεμέρι (πορτοφόλι) με τις λίρες. Στο Παρθένι ήτανε κάτοικος ο γέρω Χαρινιός. Αυτός για να πάρη τις λίρες του Τούρκου επήρε το τουφέκι και τον εσκότωσε μέσ’ στη θάλασσα. Του ‘πήρενε τις λίρες κ’ ύστερα άνοιξε ένα λάκκο και τον έβαλε μέσα. Τότες με πολλά χρόνια άρχισε να φαίνεται φάντασμα να πειράζη τους αθρώπους. Ο πατέρας μου ήθελε να κάμη σπίτι σ’ αυτό το μέρος. Εκεί που σκάβγανε για να βγάλουνε το χώμα για να χτίσουνε το σπίτι, άξαφνα τως ευρέθη ο σκοτωμένος. Επήραμε τα κόκκαλά του και τα ‘πήγαμε στην Εκκλησιά στην Αγιά Κιουρά. Ο παπάς δεν τα δέχτη γιατί δεν ήξερε τι άθρωπος ήτο και τα πήραμε πάλι πίσω. Τα βάλαμε σ’ άλλο μέρος μακριά από τα σπίτια κι από τότε έπαψε το κακό που επείραζε.

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ.
Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (EL)

Παραδόσεις

Λέρος, Παρθένι


1958




Λ. Α. αρ. 2279, σελ. 40 – 41 , Γεωργ. Κ. Σπυριδάκη, (Παρθένι) Λέρου, 1958

Κείμενο/PDF

Ελληνική γλώσσα




*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των φορέων περιεχομένου.