Ένα παλληκάρι μια φορά κοιμότανε σ’ ένα σπίτι. Εκεί ήτανε κ’ ένα μωρό που είχε γεννηθή πριν από τρεις μέρες. Το παλληκάρι την νύκτα ακούει τρεις γυναίκες που παρουσιάστηκαν κ’ έλεγε η πρώτη στο μωρό. «Εσύ τόσα χρόνια θα ζήσης.» Η άλλη του λέει: «Να είσαι τυχερή». Και η Τρίτη λέει: «Εσύ τυχερή; να μεγαλώσης και το παλληκάρι που ακούει να το πάρης άντρα. Το παλληκάρι που ήταν δώδεκα χρονώ, όταν ήκουσε αυτά, λέει: «Εγώ να πάρω αυτό το μωρό;» Παίρνει το μωρό αμέσως και το ρίχτει στη πάχνη των βοδιώ για να χαθή. Η μάννα τη νύκτα το αναζήτησε, ανάβει την καντήλα και το βρίσκει στη πάχνη. Λέει: «το μωρό μου, οι Άγιοι θα το έφεραν εδώ. Ύστερα από χρόνια το παλληκάρι ήταν έμπορος και επέρασε από το σπίτι αυτού του μωρού κ’ εκοιμήθηκε εκεί. Είδε ένα κορίτσι στο σπίτι αυτό. Ήτο όμορφο και το εζήτησε για γυναίκα και το παντρεύτηκε.
Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :
Ακαδημία Αθηνών
Αποθετήριο :
Αρχείο Παροιμιών και Λαϊκών Παραδόσεων του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών