Όταν πεθάνη ο άνθρωπος βγαίνει η ψυχή του. Την παίρνει ο χάρος και την πηγαίνει στο δικαστήριο που παραστέκουν δαίμονες και άγγελοι. Γίνεται δίκη κατά την οποίαν έχουν μίαν ζυγαριά και ζυγίζουν τις καλές και κακές πράξεις. Αν η ψυχή βαρύνει στις κακές πράξεις την παίρνουν οι δαίμονες, άλλως οι άγγελοι. Πολλές φορές η ψυχή γυρίζει μέσα στα σπίτια και γενικώς σ' ούλα τα μέρη που επέρασε ο άνθρωπος όταν ήτο στη ζωή. Εμφανίζεται σαν μια μικρή χρυσοκίτρινη μυίγα και σβουντουρίζει σ' όγοιο μέρος καθίσει, τότε λέγεται ότι ο πεθαμένος κουβεντιάζει, αρχίζει το λακριντί μονάχος του και οι παρευρισκόμενοι σταματούν για λίγο μην τον στενοχωρήσουν.

Όταν πεθάνη ο άνθρωπος βγαίνει η ψυχή του. Την παίρνει ο χάρος και την πηγαίνει στο δικαστήριο που παραστέκουν δαίμονες και άγγελοι. Γίνεται δίκη κατά την οποίαν έχουν μίαν ζυγαριά και ζυγίζουν τις καλές και κακές πράξεις. Αν η ψυχή βαρύνει στις κακές πράξεις την παίρνουν οι δαίμονες, άλλως οι άγγελοι. Πολλές φορές η ψυχή γυρίζει μέσα στα σπίτια και γενικώς σ' ούλα τα μέρη που επέρασε ο άνθρωπος όταν ήτο στη ζωή. Εμφανίζεται σαν μια μικρή χρυσοκίτρινη μυίγα και σβουντουρίζει σ' όγοιο μέρος καθίσει, τότε λέγεται ότι ο πεθαμένος κουβεντιάζει, αρχίζει το λακριντί μονάχος του και οι παρευρισκόμενοι σταματούν για λίγο μην τον στενοχωρήσουν.
see the original item page
in the repository's web site and access all digital files of the item*
use
the file or the thumbnail according to the license:
CC BY-NC-ND 4.0 GR

Attribution-NonCommercial-NoDerivatives
CC_BY_NC_ND



Όταν πεθάνη ο άνθρωπος βγαίνει η ψυχή του. Την παίρνει ο χάρος και την πηγαίνει στο δικαστήριο που παραστέκουν δαίμονες και άγγελοι. Γίνεται δίκη κατά την οποίαν έχουν μίαν ζυγαριά και ζυγίζουν τις καλές και κακές πράξεις. Αν η ψυχή βαρύνει στις κακές πράξεις την παίρνουν οι δαίμονες, άλλως οι άγγελοι. Πολλές φορές η ψυχή γυρίζει μέσα στα σπίτια και γενικώς σ' ούλα τα μέρη που επέρασε ο άνθρωπος όταν ήτο στη ζωή. Εμφανίζεται σαν μια μικρή χρυσοκίτρινη μυίγα και σβουντουρίζει σ' όγοιο μέρος καθίσει, τότε λέγεται ότι ο πεθαμένος κουβεντιάζει, αρχίζει το λακριντί μονάχος του και οι παρευρισκόμενοι σταματούν για λίγο μην τον στενοχωρήσουν.

Νικολόπουλος, Δημήτριος
Νικολόπουλος, Δημήτριος (EL)

Παραδόσεις

Αρκαδία, Γορτυνία, Πράσινο


1953




Λ. Α. αρ. 2012, σελ. 46 – 47, Δημ. Νικολόπουλος, Πράσινον Γορτυνίας, 1953

Text

Greek




*Institutions are responsible for keeping their URLs functional (digital file, item page in repository site)