Μολονότι η Volvo ήταν γνωστή για τα αξιόλογα αυτοκίνητα της από το 1927, δημιούργησε τη φήμη της, ως αξιόπιστου κατασκευαστή, στη σειρά PV. Μεσούντος του Β΄ Π. Πολέμου, η διεύθυνση του εργοστασίου απεφάσισε ότι ένα μικρότερο αυτοκίνητο, σε σχέση με αυτά που κατασκεύαζε μέχρι τότε, θα μπορούσε να εξασφαλίσει το μέλλον της εταιρίας, πολύ περισσότερο μάλιστα, αφού υπήρχε (και θα συνέχιζε να υπάρχει για καιρό) περιορισμός των διαθέσιμων υλικών. Παράλληλα, θα έπρεπε να είναι ένα αυτοκίνητο που θα μπορούσε να ταξιδεύει με ευκολία στους κακοτράχηλους και πολλές φορές παγωμένους δρόμους, όχι βέβαια μόνον της Σκανδιναβίας, αλλά και οπουδήποτε αλλού θα μπορούσε να πουληθεί. Το PV 444 παρουσιάστηκε το Σεπτέμβριο του 1944, στο Royal Tennis Hall της Στοκχόλμης, μαζί με όλη τη σειρά των αυτοκινήτων της εταιρίας. Στις δέκα ημέρες που διήρκησε η έκθεση, σχεδόν 150.000 άτομα την επισκέφθηκαν για να δουν, κυρίως, το 444, που επρόκειτο να είναι το πρώτο αυθεντικό "λαϊκό αυτοκίνητο" της Volvo, αφού η τιμή του, τότε 4800 κορώνες, ήταν ιδιαίτερα δελεαστική. Υπήρξε το πρώτο αυτοκίνητο της Volvo με αυτοφερόμενο αμάξωμα, το πρώτο με 4-κύλινδρο μοτέρ (μετά από 20 χρόνια), κατ΄ αρχήν με 1.414 και στη συνέχεια με 1.580 κ.ε. και παρμπρίζ ασφαλείας, για πρώτη φορά στον κόσμο. Σχεδιαστικά, οι επιρροές από τα αμερικάνικα αυτοκίνητα ήταν εμφανείς, με πολλά στοιχεία δανεισμένα από τα προπολεμικά Ford και Chevrolet. Η μαζική του παραγωγή ουσιαστικά ξεκίνησε το 1947 και ενώ είχε προγραμματιστεί αρχικά να κατασκευαστούν 8.000 τεμάχια, οι 10.000 παραγγελίες που δόθηκαν τις πρώτες μέρες, ανέβασαν κατά πολύ το στόχο. Το 444 συνέχισε να είναι δημοφιλές μέχρι το 1958, έχοντας δεχθεί σε αυτά τα χρόνια αρκετές βελτιώσεις, προτού παραδώσει τη σκυτάλη στο παραπλήσιο αισθητικά, αλλά πιο εξελιγμένο PV 544 και αφού ήδη είχαν κατασκευαστεί συνολικά 196.005 μονάδες.
Κέντρο Διάδοσης Επιστημών και Μουσείο Τεχνολογίας (ΝΟΗΣΙΣ)
