Στο Διδασκαλείο Κρήτης στο Ηράκλειο λειτουργούσε δανειστική βιβλιοθήκη από την έναρξη της λειτουργίας του το 1901. Επρόκειτο για μια πολύ σημαντική υπηρεσία, που παρείχε μορφωτικά μέσα στους σπουδαστές και τις σπουδάστριες της εποχής. Άλλωστε, στα πρώτα χρόνια λειτουργίας του Διδασκαλείου δεν είχε ακόμη ιδρυθεί στο Ηράκλειο δημοτική βιβλιοθήκη, η οποία ιδρύθηκε το 1908. Στον τελευταίο σωζόμενο συγκεντρωτικό κατάλογο βιβλίων του Διδασκαλείου εντοπίστηκαν 666 τίτλοι, ενταγμένοι σε 5 Ταξιθετικές Κατηγορίες (Τ.Κ.): α. Γράμματα - Επιστήμαι – Τέχναι. β. Επιστημονικά. γ. Ελεύθερα αναγνώσματα. δ. Βοηθητικά. ε. Διδακτικά. Η ανωτέρω ταξινόμηση δεν αντιστοιχούσε σε κάποια αυστηρή θεματική κατηγοριοποίηση με δεδομένο ότι ορισμένα βιβλία ίδιας θεματικής ταξινομήθηκαν σε διαφορετικές Τ.Κ..
Η Τ.Κ. «Βοηθητικά» περιελάμβανε πρακτικά βοηθήματα για εκπαιδευτικούς και μαθητές/τριες σχετικά με θέματα αρχαίας ελληνικής γραμματολογίας, γεωπονίας και φυσικών επιστημών, γεωγραφίας και ιστορίας.
Το βιβλίο ''Αισχύλου Ευμενίδες'' ανήκε στην κατηγορία «Βοηθητικά» της δανειστικής βιβλιοθήκης του Διδασκαλείου Κρήτης στο Ηράκλειο. Πρόκειται για μαθητικό βοήθημα των Αρχαίων Ελληνικών με τον ομώνυμο τίτλο, που αποτελεί το τρίτο έργο της Ορέστειας, της μοναδικής σωζόμενης αρχαίας τριλογίας. Το σκηνικό της τραγωδίας του Αισχύλου (525 ή 524-456 π.Χ.) τοποθετείται στον ναό του Απόλλωνα στους Δελφούς, όπου ο ιερέας βρίσκει τον Ορέστη, ικέτη στον βωμό, να ζητά τη βοήθεια του θεού για να απαλλαγεί από τις Ερινύες. Τότε εμφανίζεται το φάντασμα της βασίλισσας Κλυταιμνήστρας, ξυπνά τις Ερινύες, γιατί παραμέλησαν το έργο της καταδίωξης και της τιμωρίας του Ορέστη, και κατηγορεί τον θεό ότι έδωσε άσυλο σε μιασμένο άνθρωπο. Η σκηνή μεταφέρεται στην Αθήνα, όπου, σύμφωνα με την υπόσχεση του Απόλλωνα, ο Ορέστης θα δικαστεί για τα αμαρτήματά του. Ο ήρωας μετά από συμβουλή του θεού φτάνει εκεί κι αγκαλιάζει το άγαλμα της Παλλάδας, παρακαλώντας την να τον προστατέψει από τις Ερινύες, που συνεχίζουν να τον καταδιώκουν. Οι εκδικητικές θεότητες, φτάνοντας, τραγουδούν έναν ύμνο, που τρελαίνει τον νου του θύματός τους. Σε απάντηση της παράκλησης του Ορέστη, η Αθηνά εμφανίζεται για να αναλάβει τη δίκη με τη βοήθεια ορισμένων επίλεκτων πολιτών ως ενόρκων. Η μετάφραση έγινε από τον Ιωάννη Γρυπάρη (1870-1942), ποιητή, πεζογράφο και μεταφραστή έργων της αρχαίας και ξένης γραμματείας. Ο Αισχύλος (525 ή 524-456 π.Χ.) ήταν ένας από τρεις αρχαίους Έλληνες τραγωδούς, οι οποίοι επηρέασαν την παγκόσμια δραματουργία με το έργο τους.
Ειδικός Λογαριασμός Κονδυλίων Έρευνας Πανεπιστημίου Κρήτης (ΕΛΚΕ ΠΚ)
