Εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου

Εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου

Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :
Ινστιτούτο Πληροφορικής - Ίδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας   

Αποθετήριο :
Έργο Mingei   

δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*
χρησιμοποιήστε
το αρχείο ή την εικόνα προεπισκόπησης σύμφωνα με την άδεια χρήσης :
CC BY-SA 4.0

Αναφορά Δημιουργού - Παρόμοια Διανομή
CC_BY_SA



Εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου (EL)
Church of the Dormition of the Virgin (EN)

Στην κεντρική πλατεία του Πυργίου, ένα από τα πιο γνωστά μεσαιωνικά μαστιχοχώρια της Χίου βρίσκεται η εντυπωσιακή εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, μεγάλη και επιβλητική, με τη χαρακτηριστική όψη των κτισμάτων του οικισμού. Ο ναός χτίστηκε το 1694, την περίοδο της Τουρκοκρατίας, ενώ η στοά στη νότια πλευρά αποτελεί προσθήκη από τις αρχές του 20ού αιώνα. Αρχιτεκτονικά ανήκει στον τύπο της τρίκλιτης βασιλικής και το κεντρικό της κλίτος είναι υπερυψωμένο και στεγάζεται με αψίδα. Αυτό που το κάνει ξεχωριστό είναι η εξωτερική διακόσμηση όλων των επιφανειών με το χαρακτηριστικό «ξύστα» που φαίνεται σε όλα τα παραδοσιακά κτίρια του Πυργίου. Είναι ένα μοναδικό αρχιτεκτονικό στοιχείο, που φαίνεται ότι έφτασε στο νησί με την κυριαρχία της Γένοβας και διατηρήθηκε για αιώνες. Γεωμετρικά και, σε μικρότερο βαθμό, φυσικά μοτίβα επαναλαμβάνονται σε όλη την επιφάνεια των τοίχων, σε ασπρόμαυρο χρώμα, ως αποτέλεσμα απόξεσης της εξωτερικής λευκής επίστρωσης ασβέστη και αποκάλυψης της εσωτερικής επίστρωσης μαύρης άμμου. Η διακόσμηση του ναού είναι σύμφωνα με το λαϊκό παραδοσιακό ρυθμό και είναι μεταγενέστερη της αρχικής κατασκευής του. Στο εσωτερικό του αξιοσημείωτη είναι η περίτεχνη οθόνη, έργο του 1851. Ο ναός περιβάλλεται από αυλή και στη νοτιοανατολική γωνία του βρίσκεται η Ιερά Πηγή, ενώ στη νότια πλευρά το εντυπωσιακό καμπαναριό, που ξεχωρίζει από όλο τον οικισμό. Χτίστηκε το 1930 από ντόπιες πέτρες στη θέση του παλαιότερου, κάτω καμπαναριού, υπάρχει εκκλησάκι του Αγίου Αντωνίου. Η εκκλησία γιορτάζει τον Δεκαπενταύγουστο και τότε γίνεται ένα από τα σημαντικότερα πανηγύρια του νησιού. (EL)
At the central square of Pyrgi, one of the most famous medieval mastic villages of Chios is the impressive church of the Dormition of the Virgin Mary, large and imposing, with the characteristic aspect of the buildings of the settlement. The church was built in 1694, in the period of the Turkish occupation, while the portico on the southern side is an addition from the beginning of the 20th century. Architecturally it belongs to the type of three-aisled basilica and its central aisle is elevated and roofed with an arch. What makes it special is the external decoration of all the surfaces with the characteristic “xysta” which can be seen in all the traditional buildings of Pyrgi. It is a unique architectural element, that seems to have arrived at the island with the domination of Genoa and has been preserved for centuries. Geometric and, to a lesser extent, natural motifs are repeated at the whole surface of the walls, in black and white colour, as a result of scraping the external white coating of lime and revealing the interior coating of black sand. The decoration of the church is according to the folk traditional style and is later than its original construction. In its interior remarkable is the elaborate screen, a work of 1851. The church is surrounded by a yard and on its southeastern corner, there is the Holy Spring, while on the southern side there is the impressive bell tower, which stands out from the whole settlement. It was constructed in 1930 from local stones at the location of the older, lower bell tower there is a small church of Agios Antonios. The church celebrates on the 15th of August and then one of the most important festivals of the island takes place. (EN)

churches (buildings)

Χίος

1694-01-02





http://www.wikidata.org/entity/Q953914

Εικόνα




*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των φορέων περιεχομένου.