Searchculture.gr
ESPA 2014-2020 National Documentation Centre National Documentation Centre
ESPA 2014-2020
  • Home page
  • Search items
  • Browse
    • Persons Persons
    • Types
    • Subjects
    • Historical periods
    • Places
    • Map
    • Institutions
    • Collections
    • Thematic exhibitions
    • Portraits
  • Interoperability
  • About
    • The project
    • Publications
    • News Bulletin
    • Help
  • For institutions
    • Join
    • Publication requirements
    • Expression of Interest
    • Data delivery to Europeana
  • Contact
  • ΕΛ • ΕΝ
More search options Less search options
Clear Help


Filters  

Filters

Clear
Vocabularies of subjects in semantics.gr
Vocabulary of item types created by EKT in semantics.gr
Vocabulary of item places created by EKT in semantics.gr
Chronology
Historical period Vocabulary of historical periods created by EKT in semantics.gr
Institution / collection
Language
Europeana type
Thumbnail or file license
1  -  30   from   343   items
 Map  Grid

     
    Γνωστή είναι παρ' ημίν ή και αλλάχου απονομένη διήγησις, ότι “παλαϊκά τα σπάρτα γίνοντουσαν τόσο μεγάλα που κάναν τράβες για τα σπίτια από δαύτα”.
    Γνωστή είναι παρ' ημίν ή και αλλάχου απονομένη διήγησις, ότι “παλαϊκά τα σπάρτα γίνοντουσαν τόσο μεγάλα που κάναν τράβες για τα σπίτια από δαύτα”.
    Date
    1920
    Item type
    Folk Legend
    Creator
    Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α.
    Place
    Voúrvoura
    Institution
    Academy of Athens
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Χιονίστρα, η : πόα μικρά των οποίαν φοβούνται οι ποιμένες εις ολεθρίανες τα ποίμνια. “Κανέις δεν την έχει 'δώμενα. Άμα το κόψης λένε, βγαίνει αίμα”
    Χιονίστρα, η : πόα μικρά των οποίαν φοβούνται οι ποιμένες εις ολεθρίανες τα ποίμνια. “Κανέις δεν την έχει 'δώμενα. Άμα το κόψης λένε, βγαίνει αίμα”
    Date
    1920
    Item type
    Folk Legend
    Creator
    Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α.
    Place
    Voúrvoura
    Institution
    Academy of Athens
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Ζούδια=Τα στοιχειά. ''βγαίνουν ζούδια (επί της αυτής σημασίας λέγεται και ζούμπερα.)
    Ζούδια=Τα στοιχειά. ''βγαίνουν ζούδια (επί της αυτής σημασίας λέγεται και ζούμπερα.)
    Date
    1920
    Item type
    Folk Legend
    Creator
    Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α.
    Place
    Voúrvoura
    Institution
    Academy of Athens
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Φεύγεστε να φεύγουμε, τραγουδούν οι Καλλικάντζαροι.
    Φεύγεστε να φεύγουμε, τραγουδούν οι Καλλικάντζαροι.
    Date
    1920
    Item type
    Folk Legend
    Creator
    Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α.
    Place
    Voúrvoura
    Institution
    Academy of Athens
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Την ερρόκωσα
    Την ερρόκωσα
    Date
    1920
    Item type
    Proverb
    Creator
    Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α.
    Place
    Voúrvoura
    Institution
    Academy of Athens
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Έχεις καλό ρόγο και λες
    Έχεις καλό ρόγο και λες
    Date
    1920
    Item type
    Proverb
    Creator
    Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α.
    Place
    Voúrvoura
    Institution
    Academy of Athens
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Ρήνει σκαμαγγίδα
    Ρήνει σκαμαγγίδα
    Date
    1920
    Item type
    Proverb
    Creator
    Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α.
    Place
    Voúrvoura
    Institution
    Academy of Athens
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Ρήνει με τ' ασκί (ή με το κανάτι)
    Ρήνει με τ' ασκί (ή με το κανάτι)
    Date
    1920
    Item type
    Proverb
    Creator
    Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α.
    Place
    Voúrvoura
    Institution
    Academy of Athens
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    “Είπε η θάλασσα στον ουρανό : Δό μου βάθυ να σου δώσω ύψο”
    “Είπε η θάλασσα στον ουρανό : Δό μου βάθυ να σου δώσω ύψο”
    Date
    1920
    Item type
    Folk Legend
    Creator
    Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α.
    Place
    Voúrvoura
    Institution
    Academy of Athens
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Καταφυϊάζω. Τον καταφύϊασαν οι Νεράϊδες= περι ήγαγον εις λιποθυμίαν, αι ναυτίαι.
    Καταφυϊάζω. Τον καταφύϊασαν οι Νεράϊδες= περι ήγαγον εις λιποθυμίαν, αι ναυτίαι.
    Date
    1920
    Item type
    Folk Legend
    Creator
    Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α.
    Place
    Voúrvoura
    Institution
    Academy of Athens
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Οι Μοίρες μοιραίνουν το παιδί στις τρεις ημέρες, την άλλη μέρα θαν τα βρουν τσιμπημμένα ό,τι τις είχαν βαλμένα”. [Δια τούτο “μοιραίνω το φαΐ” σημαίνει: τσιμπάω λιγάκι π.χ. “Φαΐ τι το μοιραίνεις έτσι το φαΐ;”]
    Οι Μοίρες μοιραίνουν το παιδί στις τρεις ημέρες, την άλλη μέρα θαν τα βρουν τσιμπημμένα ό,τι τις είχαν βαλμένα”. [Δια τούτο “μοιραίνω το φαΐ” σημαίνει: τσιμπάω λιγάκι π.χ. “Φαΐ τι το μοιραίνεις έτσι το φαΐ;”]
    Date
    1920
    Item type
    Folk Legend
    Creator
    Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α.
    Place
    Voúrvoura
    Institution
    Academy of Athens
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Θεόχτιστο χαρακτηρίζεται κάθε φυσικός βράχος ή λίθος έχων επίφασιν τεχνικού έργου.
    Θεόχτιστο χαρακτηρίζεται κάθε φυσικός βράχος ή λίθος έχων επίφασιν τεχνικού έργου.
    Date
    1920
    Item type
    Folk Legend
    Creator
    Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α.
    Place
    Voúrvoura
    Institution
    Academy of Athens
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Οι Έλληνες οι παλαιϊκοί ήντουσαν θεωρατικοί. Ψηλοί ίσιαμι να λεύκα. Τότες λένε ήντουσαν κι άνθρωποι σαν κι εμάς και μπήκαν καμπόσοι στην τζιέπη ενού Έλληνα. Κάνει νια βολά έτσι και βάνει το χέρι του στην τζιέπη και το βγάζει με τους ανθρώπους απάνου στην απαλάμη του. Ρε τι ναι δω, λέει ο Έλληνας; Τι ανθρωπάκια είναι τούτα! Τι ανθρωπάκια! Νια Έλληνη σήκωσε νια κολώνα στον ώμο και είχε και τη ρόκα της. Στο δρόμο της είπαν, πως πέθαν’ ο αδερφός της. Από τη λύπη της πέταξε την κολώνα και μεινε κει στο δρόμο, στη Σπάρτη μάθε.
    Οι Έλληνες οι παλαιϊκοί ήντουσαν θεωρατικοί. Ψηλοί ίσιαμι να λεύκα. Τότες λένε ήντουσαν κι άνθρωποι σαν κι εμάς και μπήκαν καμπόσοι στην τζιέπη ενού Έλληνα. Κάνει νια βολά έτσι και βάνει το χέρι του στην τζιέπη και το βγάζει με τους ανθρώπους απάνου στην απαλάμη του. Ρε τι ναι δω, λέει ο Έλληνας; Τι ανθρωπάκια είναι τούτα! Τι ανθρωπάκια! Νια Έλληνη σήκωσε νια κολώνα στον ώμο και είχε και τη ρόκα της. Στο δρόμο της είπαν, πως πέθαν’ ο αδερφός της. Από τη λύπη της πέταξε την κολώνα και μεινε κει στο δρόμο, στη Σπάρτη μάθε.
    Date
    1920
    Item type
    Folk Legend
    Creator
    Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α.
    Place
    Voúrvoura
    Institution
    Academy of Athens
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Οχήστρα: «οχήστρα λεν και ‘να αγκάθι, που από κείνο φκειάσαν τάχα τ’ αγκάθινο στεφάνι του Χριστού».
    Οχήστρα: «οχήστρα λεν και ‘να αγκάθι, που από κείνο φκειάσαν τάχα τ’ αγκάθινο στεφάνι του Χριστού».
    Date
    1920
    Item type
    Folk Legend
    Creator
    Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α.
    Place
    Voúrvoura
    Institution
    Academy of Athens
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Βαρειοήσκιωτος: έχει βαρυά ίσκιο : δεν τον ζυγώνεις εύκολα.
    Βαρειοήσκιωτος: έχει βαρυά ίσκιο : δεν τον ζυγώνεις εύκολα.
    Date
    1920
    Item type
    Folk Legend
    Creator
    Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α.
    Place
    Voúrvoura
    Institution
    Academy of Athens
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Ντεσμένος=ο λαβωμένος απο ξωτικά
    Ντεσμένος=ο λαβωμένος απο ξωτικά
    Date
    1920
    Item type
    Folk Legend
    Creator
    Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α.
    Place
    Voúrvoura
    Institution
    Academy of Athens
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Μπλάζω=συναντώ κατα τύχην''Τον έμπλαξαν απόξω''=είναι μπλατισμένος=λαβωμένος απο ξωτικά.Εις την φράσιν ταύτην πρόκειται περί γνωστής κακής συναντήσεως μετά δαιμονίου. Μπλατισμένος=λαβωμένος (πληγωμένος απο αερικού). Το αυτό λέγεται εις την Αιτωλίαν μπλουτισμένος και ντεσμένος.
    Μπλάζω=συναντώ κατα τύχην''Τον έμπλαξαν απόξω''=είναι μπλατισμένος=λαβωμένος απο ξωτικά.Εις την φράσιν ταύτην πρόκειται περί γνωστής κακής συναντήσεως μετά δαιμονίου. Μπλατισμένος=λαβωμένος (πληγωμένος απο αερικού). Το αυτό λέγεται εις την Αιτωλίαν μπλουτισμένος και ντεσμένος.
    Date
    1920
    Item type
    Folk Legend
    Creator
    Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α.
    Place
    Voúrvoura
    Institution
    Academy of Athens
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Ανqελοκρουσμένος= ο έχων του μελολοθανάτου την ότζιν κι ο ωχρός και περίλυπος.
    Ανqελοκρουσμένος= ο έχων του μελολοθανάτου την ότζιν κι ο ωχρός και περίλυπος.
    Date
    1920
    Item type
    Folk Legend
    Creator
    Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α.
    Place
    Voúrvoura
    Institution
    Academy of Athens
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Το φείδι του σπιτιού δεν το σκοτώνουν είναι ήμερο. ''Νια βολά 'γώ τόπιασα στο ντουλάπι''.
    Το φείδι του σπιτιού δεν το σκοτώνουν είναι ήμερο. ''Νια βολά 'γώ τόπιασα στο ντουλάπι''.
    Date
    1920
    Item type
    Folk Legend
    Creator
    Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α.
    Place
    Voúrvoura
    Institution
    Academy of Athens
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Το στοιχειό που λαβώνει τα πρόβατα, τα γίδια, είναι το Λάβωμα ή Γιδολάβωμα (αντίστοιχον πρός τον λαικόν αρχαίον Πάνα)
    Το στοιχειό που λαβώνει τα πρόβατα, τα γίδια, είναι το Λάβωμα ή Γιδολάβωμα (αντίστοιχον πρός τον λαικόν αρχαίον Πάνα)
    Date
    1926
    Item type
    Folk Legend
    Creator
    Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α.
    Place
    Voúrvoura
    Institution
    Academy of Athens
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Ο Αναθεμάτον και Αναθεμάτος. Ο Τρικέρης. Τρισκατάρατος. Ο Διάτανος. Ο Οξαποδώ. Ο Σαϊτάνης. Ο Τζεϊμένης. Ο Σκατογένης. Ο Λυκοφαωμένος. Ο Δαίμονας. Ο Γιούδας. Ο Σκιαριώτης.
    Ο Αναθεμάτον και Αναθεμάτος. Ο Τρικέρης. Τρισκατάρατος. Ο Διάτανος. Ο Οξαποδώ. Ο Σαϊτάνης. Ο Τζεϊμένης. Ο Σκατογένης. Ο Λυκοφαωμένος. Ο Δαίμονας. Ο Γιούδας. Ο Σκιαριώτης.
    Date
    1920
    Item type
    Folk Legend
    Creator
    Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α.
    Place
    Voúrvoura
    Institution
    Academy of Athens
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Αναθέματος, ο= εκ των πολλών ονομάτων του Διαβόλου, επίσης λέγεται και ως όνομα ο αναθεμάτον. Ρε τι σου κάνει ο αναθεμάτον!
    Αναθέματος, ο= εκ των πολλών ονομάτων του Διαβόλου, επίσης λέγεται και ως όνομα ο αναθεμάτον. Ρε τι σου κάνει ο αναθεμάτον!
    Date
    1920
    Item type
    Folk Legend
    Creator
    Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α.
    Place
    Voúrvoura
    Institution
    Academy of Athens
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Περίδρομος, ο = ο Διάβολος.
    Περίδρομος, ο = ο Διάβολος.
    Date
    1920
    Item type
    Folk Legend
    Creator
    Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α.
    Place
    Voúrvoura
    Institution
    Academy of Athens
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Άνεμος είναι ο διάβολος και τα ανεμικά = τα δαιμόνια.
    Άνεμος είναι ο διάβολος και τα ανεμικά = τα δαιμόνια.
    Date
    1920
    Item type
    Folk Legend
    Creator
    Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α.
    Place
    Voúrvoura
    Institution
    Academy of Athens
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    (Παλαιοχώριον). Το φίδι είναι οχτρός. Είπε ο Θεός <Όγιος γλέπει φίδι και δεν το χτυπάει την κατάρα μου να χη>. Πηγή της δοξασίας ταύτης είναι οι κατα την Γραφήν (Γένεσ. Γ 15) λόγοι του Θεού προς τον όφιν.
    (Παλαιοχώριον). Το φίδι είναι οχτρός. Είπε ο Θεός <Όγιος γλέπει φίδι και δεν το χτυπάει την κατάρα μου να χη>. Πηγή της δοξασίας ταύτης είναι οι κατα την Γραφήν (Γένεσ. Γ 15) λόγοι του Θεού προς τον όφιν.
    Date
    1911
    Item type
    Folk Legend
    Creator
    Παπαμιχαήλ, Επαμ. Γ.
    Place
    Voúrvoura
    Institution
    Academy of Athens
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Όγιος σκοτώση φίδι την άνοιξη θα χάση την υγεία του. Την δοξασίαν ταύτην μανθάνομεν το πρώτον εκ της προελεύσεως αυτής. Σχέσις του όφεως προς την υγείαν υπόκειται και εις τας αρχαίας ελληνικάς θρησεκυτικάς παραστάσιες, τας συνδεούσας τον όφιν προς θεότητας της υγείας, ως τον Ασκληπιόν και την Υγίειαν. Αλλ’ η απαγόρευσις του φόνου των όφεων δεν είναι απόλυτος, ο δε περιορισμός αυτής μόνον κατά την άνοιξιν δεικνύει ότι ουδέν έχει κοινόν προς τας αρχαίας θρησκευτικάς παραστάσεις. Μάλλον δε προς ταύτας φαίνονται συγγενείς αι γερμανικαί δοξασίαι, ότι οι όφεις καταστρέφουσι παν δηλητήριον, και ότι δεν πρέπει να φονεύωνται, διότι ο φόνος αυτών θα συνεπήγετο αύξησιν των δηλητηρίων και καταστροφήν των βοσκημάτων. Επίσης ουδέν κοινόν έχει προς την κυνουριακήν δοξασίαν η πανελλήνιος περί προφυλάξεως από πάσης βλάβης των όφεων, οίτινες νομίζονται οικουροί απόρροια ούσα της ευλαβείας προς τον αγαθόν δαίμονα του οίκου. Εξ άλλης δ’ ομοίως ιδέας, ήτοι του φόβου εκδικήσεως του γένους των όφεων. Η δοξασία ότι οι όφεις καταστρέφουσι παν δηλητήριον προέρχεται εκ της αρχαίας ελληνικής, ότι οι δράκοντες <τας θανατηφόρους ρίζας εσθιουσι και τας πόας μέντοι τας τοιαύτας>προέρχεται και η αποφυγή του φόνου όφεων υπο τινων ιθαγενών φύλων της Αμερικής) Κατά τινα εσθωνικήν δοξασίαν, την άνοιξιν και δη κατά την εορτήν του αγ, Μάρκου κατ’ Απρίλιον συναθροίζονται πάντες οι όφεις περι τον βασιλέα των την δε ημέραν εκείνην οι γεωργοί δεν οργώνουν εκ φόβου μη πάθουν τι αιφνιδίως τα ζώα των. Μη γινώσκοντες πλείονας λεπτομέρειας περι της δοξασίας ταύτης αδυνατούμεν να κρίνωμεν αν έχη συνάφειάν τινα προς την κυνουριακήν. Δεν είναι δ’όμως απίθανον, ότι αμφότεραι αναφέρονται εις την έξοδον των όφεων κατά το έαρ από της χειμερινής νάρκης και εις την ανανέωσιν του δέρματός των, ήτις κατά τους αρχαίους εγίνετο επίσης έαρ.
    Όγιος σκοτώση φίδι την άνοιξη θα χάση την υγεία του. Την δοξασίαν ταύτην μανθάνομεν το πρώτον εκ της προελεύσεως αυτής. Σχέσις του όφεως προς την υγείαν υπόκειται και εις τας αρχαίας ελληνικάς θρησεκυτικάς παραστάσιες, τας συνδεούσας τον όφιν προς θεότητας της υγείας, ως τον Ασκληπιόν και την Υγίειαν. Αλλ’ η απαγόρευσις του φόνου των όφεων δεν είναι απόλυτος, ο δε περιορισμός αυτής μόνον κατά την άνοιξιν δεικνύει ότι ουδέν έχει κοινόν προς τας αρχαίας θρησκευτικάς παραστάσεις. Μάλλον δε προς ταύτας φαίνονται συγγενείς αι γερμανικαί δοξασίαι, ότι οι όφεις καταστρέφουσι παν δηλητήριον, και ότι δεν πρέπει να φονεύωνται, διότι ο φόνος αυτών θα συνεπήγετο αύξησιν των δηλητηρίων και καταστροφήν των βοσκημάτων. Επίσης ουδέν κοινόν έχει προς την κυνουριακήν δοξασίαν η πανελλήνιος περί προφυλάξεως από πάσης βλάβης των όφεων, οίτινες νομίζονται οικουροί απόρροια ούσα της ευλαβείας προς τον αγαθόν δαίμονα του οίκου. Εξ άλλης δ’ ομοίως ιδέας, ήτοι του φόβου εκδικήσεως του γένους των όφεων. Η δοξασία ότι οι όφεις καταστρέφουσι παν δηλητήριον προέρχεται εκ της αρχαίας ελληνικής, ότι οι δράκοντες <τας θανατηφόρους ρίζας εσθιουσι και τας πόας μέντοι τας τοιαύτας>προέρχεται και η αποφυγή του φόνου όφεων υπο τινων ιθαγενών φύλων της Αμερικής) Κατά τινα εσθωνικήν δοξασίαν, την άνοιξιν και δη κατά την εορτήν του αγ, Μάρκου κατ’ Απρίλιον συναθροίζονται πάντες οι όφεις περι τον βασιλέα των την δε ημέραν εκείνην οι γεωργοί δεν οργώνουν εκ φόβου μη πάθουν τι αιφνιδίως τα ζώα των. Μη γινώσκοντες πλείονας λεπτομέρειας περι της δοξασίας ταύτης αδυνατούμεν να κρίνωμεν αν έχη συνάφειάν τινα προς την κυνουριακήν. Δεν είναι δ’όμως απίθανον, ότι αμφότεραι αναφέρονται εις την έξοδον των όφεων κατά το έαρ από της χειμερινής νάρκης και εις την ανανέωσιν του δέρματός των, ήτις κατά τους αρχαίους εγίνετο επίσης έαρ.
    Date
    1911
    Item type
    Folk Legend
    Creator
    Παπαμιχαήλ, Επαμ. Γ.
    Place
    Voúrvoura
    Institution
    Academy of Athens
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Την Τρίτη μέρα πηγαίνει να φίδι ‘ς τους πεθαμένους και τους τρώει τα μάτια. Βλ. αυτ. σελ. 1083. Εν τη δοξασία ταύτη παρατηρείται συμφυρμός μετα της ετέρας περί αφομοιώσεως της τροφής, μεταδιδομένων των ιδιοτήτων του εσθιομένου μέλους ζώου ή του ζώου όλου εις τον εσθίοντα. Την οξύτατην όρασιν αυτού πιστεύουσι κατά ταύτα ότι ενισχύει ο όφις δια της βρώσεως των οργάνων της οράσεως του ανθρώπου. Πιστεύουσι δ’ ότι τρώγει τους οφθαλμούς του νεκρού την τρίτην ημέραν, διότι συμπληρωθεισών των τριών ημερών η τέως περιπολούσα ψυχή, κατά τας δημώδεις δοξασίας, εγκαταλείπει τέλεον το σώμα. Αι συνήθειαι αύται επιχωριάζουσι και παρ’ άλλοις λαοίς. Παρά βουλγάροις επί τρείς ημέρας μετα την εκφοράν μεταβαίνουσιν εις το τάφον καθημερινώς το πρωί 3 -5 γυναίκες, ανάπτουσι κανδήλιον και θέτουσι παρά τον τάφο οίνον και ύδωρ εις δε το δωμάτιον όπου εξεψύχισεν ο νεκρός επί τρείς ημέρας παραθέτουν βούτυρον και οίνον δια την τριγυριζουσαν εις την οικίαν ψυχήν (αυτ. 446) Εν Βοσνία και Ερζεγοβίνη επί τρείς ημέρας η οικία του θανόντος θεωρείται ακάθαρτος το ύδωρ χύνεται, πύρ δεν ανάπτεται, οι δ’εξερχόμενοι της οικίας νίπτονται. Εν Γερμανία πιστεύουν ότι είναι δυνατή η επάνοδος των νεκρών τας πρώτας τρείς ημέρας και εις τούτο αποδίδεται το έθιμον της ταφής κατά την τρίτην ημέραν. Η θρησκεία των αρχαίων Περσών διδάσκει ότι η ψυχή μένει τρείς νύκτας πλησίον του σώματος και σήμεριν έτι οι πρεσβεύοντες αυτήν προσφέρουσιν επι τρεις νύκτας θυσίας, η δ’ οικογένεια του τεθνεώτος απέχει κρεών. (Και πολλαί άλλαι δοξασίαι και επιδήκεια έθιμα συνδέονται προς την δοξασίαν ταύτην. Και κατά τους μέσους χρόνους επιστεύετο ότι η ψυχή παραμένει επί γης επί τρεις ημέρας. Εζήτουν δ’ οι θεολογούντες να στηρίξωσι την δοξασίαν ταύτην εις την επιφάνειαν του Χριστού την τρίτην ημέραν εις τους μαθητάς. Η ψυχή του θανόντος διαμένει επι τρείς ημέρας εν τη οικία. Την τρίτην ημέραν ο ιερεύς δίδει το τρισάγιον, οι δε πενθούντες ασιτούσιν επί τρείς ημέρας. Εν Κύνθω επί τρεις νύκτας μετα τον θάνατον διατηρούσι το αντίψυχο, αμυδρόν φώς παρα το προσκεφάλαιον, όπου εξεψύχησεν ο νεκρός, διότι πιστεύουν ότι η ψυχή επανέρχεται και ασχολείται περί τα συνήθη έργα αυτής. Εν Λέσβω εκεί όπου εξεψύχησεν ο νεκρός καίουν κανδήλι επί τρία ημερ’ονυκτα, διότι επιστρέφει η ψυχή αναζητούσα το σώμα. Η αυτή συνήθεια και εν Καρδίτση και εν Αθήναις και Πελοποννήσω. Εν Σύρω δεν σαρώνουσι την οικίαν πριν παρέλθουν τρείς ημέραι. Ομοίως εν Σύμη μέχρι της τρίτηας ημέρας. –Συναφής προς τας δοξασίας ταύτας είναι η τέλεσις μνημοσύνου υπέρ της ταφής του τεθνεώτος την τρίτην από του θανάτου ημέραν (τα τρίτα, τα τρήμερα), εκ παλαιάς συνήθειας, διότι και παρά τοις αρχαίοις τα τρίτα ήσαν το κατά την τρίτην από της εκφοράς ή του θανάτου ημέρας εκφερόμενον υπέρ των νεκρών άριστον.)
    Την Τρίτη μέρα πηγαίνει να φίδι ‘ς τους πεθαμένους και τους τρώει τα μάτια. Βλ. αυτ. σελ. 1083. Εν τη δοξασία ταύτη παρατηρείται συμφυρμός μετα της ετέρας περί αφομοιώσεως της τροφής, μεταδιδομένων των ιδιοτήτων του εσθιομένου μέλους ζώου ή του ζώου όλου εις τον εσθίοντα. Την οξύτατην όρασιν αυτού πιστεύουσι κατά ταύτα ότι ενισχύει ο όφις δια της βρώσεως των οργάνων της οράσεως του ανθρώπου. Πιστεύουσι δ’ ότι τρώγει τους οφθαλμούς του νεκρού την τρίτην ημέραν, διότι συμπληρωθεισών των τριών ημερών η τέως περιπολούσα ψυχή, κατά τας δημώδεις δοξασίας, εγκαταλείπει τέλεον το σώμα. Αι συνήθειαι αύται επιχωριάζουσι και παρ’ άλλοις λαοίς. Παρά βουλγάροις επί τρείς ημέρας μετα την εκφοράν μεταβαίνουσιν εις το τάφον καθημερινώς το πρωί 3 -5 γυναίκες, ανάπτουσι κανδήλιον και θέτουσι παρά τον τάφο οίνον και ύδωρ εις δε το δωμάτιον όπου εξεψύχισεν ο νεκρός επί τρείς ημέρας παραθέτουν βούτυρον και οίνον δια την τριγυριζουσαν εις την οικίαν ψυχήν (αυτ. 446) Εν Βοσνία και Ερζεγοβίνη επί τρείς ημέρας η οικία του θανόντος θεωρείται ακάθαρτος το ύδωρ χύνεται, πύρ δεν ανάπτεται, οι δ’εξερχόμενοι της οικίας νίπτονται. Εν Γερμανία πιστεύουν ότι είναι δυνατή η επάνοδος των νεκρών τας πρώτας τρείς ημέρας και εις τούτο αποδίδεται το έθιμον της ταφής κατά την τρίτην ημέραν. Η θρησκεία των αρχαίων Περσών διδάσκει ότι η ψυχή μένει τρείς νύκτας πλησίον του σώματος και σήμεριν έτι οι πρεσβεύοντες αυτήν προσφέρουσιν επι τρεις νύκτας θυσίας, η δ’ οικογένεια του τεθνεώτος απέχει κρεών. (Και πολλαί άλλαι δοξασίαι και επιδήκεια έθιμα συνδέονται προς την δοξασίαν ταύτην. Και κατά τους μέσους χρόνους επιστεύετο ότι η ψυχή παραμένει επί γης επί τρεις ημέρας. Εζήτουν δ’ οι θεολογούντες να στηρίξωσι την δοξασίαν ταύτην εις την επιφάνειαν του Χριστού την τρίτην ημέραν εις τους μαθητάς. Η ψυχή του θανόντος διαμένει επι τρείς ημέρας εν τη οικία. Την τρίτην ημέραν ο ιερεύς δίδει το τρισάγιον, οι δε πενθούντες ασιτούσιν επί τρείς ημέρας. Εν Κύνθω επί τρεις νύκτας μετα τον θάνατον διατηρούσι το αντίψυχο, αμυδρόν φώς παρα το προσκεφάλαιον, όπου εξεψύχησεν ο νεκρός, διότι πιστεύουν ότι η ψυχή επανέρχεται και ασχολείται περί τα συνήθη έργα αυτής. Εν Λέσβω εκεί όπου εξεψύχησεν ο νεκρός καίουν κανδήλι επί τρία ημερ’ονυκτα, διότι επιστρέφει η ψυχή αναζητούσα το σώμα. Η αυτή συνήθεια και εν Καρδίτση και εν Αθήναις και Πελοποννήσω. Εν Σύρω δεν σαρώνουσι την οικίαν πριν παρέλθουν τρείς ημέραι. Ομοίως εν Σύμη μέχρι της τρίτηας ημέρας. –Συναφής προς τας δοξασίας ταύτας είναι η τέλεσις μνημοσύνου υπέρ της ταφής του τεθνεώτος την τρίτην από του θανάτου ημέραν (τα τρίτα, τα τρήμερα), εκ παλαιάς συνήθειας, διότι και παρά τοις αρχαίοις τα τρίτα ήσαν το κατά την τρίτην από της εκφοράς ή του θανάτου ημέρας εκφερόμενον υπέρ των νεκρών άριστον.)
    Date
    1911
    Item type
    Folk Legend
    Creator
    Παπαμιχαήλ, Επαμ. Γ.
    Place
    Voúrvoura
    Institution
    Academy of Athens
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Θα πιούμε που θα πάη γόνα
    Θα πιούμε που θα πάη γόνα
    Date
    1920
    Item type
    Proverb
    Creator
    Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α.
    Place
    Voúrvoura
    Institution
    Academy of Athens
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Δόξαπατρί
    Δόξαπατρί
    Date
    1920
    Item type
    Proverb
    Creator
    Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α.
    Place
    Voúrvoura
    Institution
    Academy of Athens
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR
    Ή του ύψους ή του βάθου
    Ή του ύψους ή του βάθου
    Date
    1920
    Item type
    Proverb
    Creator
    Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α.
    Place
    Voúrvoura
    Institution
    Academy of Athens
    RDF
    |
    CC BY-NC-ND 4.0 GR

      Searchculture.gr EKT Aggregation EKT eContent
      • Follow EKT

      Contact | Privacy Policy | Terms of use | Copyright Notice

      ©2024 National Documentation Centre
      license: cc-by-sa

      <s:message code='alt_ministry'/>